Federal Home Loan Bank Act
Wat is de Federal Home Loan Bank Act?
De Federal Home Loan Bank Act werd aangenomen tijdens de regering van Hoover in 1932. Deze wet was bedoeld om het bezit van een huis aan te moedigen door een bron van goedkope fondsen te bieden die de aangesloten banken kunnen gebruiken bij het verstrekken van hypotheekleningen. De Federal Home Loan Bank Act was de eerste in een reeks wetsvoorstellen die het bezit van een huis tot een haalbaar doel voor meer Amerikanen wilden maken.
Oorsprong van de Federal Home Loan Bank Act
De Federal Home Loan Bank Act werd op 22 juli 1932 ondertekend door president Herbert Hoover. aan dat wat de Federal Reserve Banks op commercieel gebied uitvoeren via hun kortingsfaciliteiten. ”
De Verenigde Staten bevonden zich in de Grote Depressie ten tijde van het passeren van de wet, en banken hadden geen geld om aan consumenten te lenen voor hypotheken, aangezien Amerikanen in paniek bankrekeningen hadden gemaakt en al hun deposito’s hadden opgenomen. Tegelijkertijd bleven hypotheekhouders die hun baan hadden verloren, in gebreke met hun woningkrediet. Door dit in gebreke blijven werd het geld dat de banken beschikbaar hadden om uit te lenen verder verminderd. De architecten van de Federal Home Loan Bank Act wilden hiermee geld in het banksysteem injecteren en hypotheekleningen aan consumenten ter beschikking stellen, waardoor de huizenmarkt werd gestimuleerd. In het daaropvolgende jaar na de Federal Home Loan Bank Act richtte president Franklin Roosevelt de Federal Deposit Insurance Corporation op, opgericht onder het gezag van de Banking Act van 1933 (ook bekend als de Glass-Steagall Act), om individuele bankdeposito’s te verzekeren tegen verlies bij inspanning. om het vertrouwen in het banksysteem te herstellen.
Instellingen die zijn opgericht door de Federal Home Loan Bank Act
Deze wet creëerde zowel de Federal Home Loan Bank Board als de Federal Home Loan Banks. De Federal Home Loan Bank Board heeft federale spaar- en leningbanken en -organisaties gecharterd en beheerd. Het Federal Home Loan Bank-systeem begon met 12 onafhankelijke, regionale groothandelsbanken met een totale financiering van $ 125 miljoen. De FHLB’s moesten die fondsen beschikbaar stellen aan retailbankinstellingen, zoals spaarbanken, coöperatieve banken, verzekeringsmaatschappijen, bouw- en leningverenigingen en gemeenschapsontwikkelingsorganisaties.
Latere wijzigingen in de Federal Home Loan Bank Act
In 1989 werd de Financial Institutions Reform, Recovery, and Enforcement Act of 1989 (FIRREA) aangenomen als reactie op de spaar- en kredietcrisis (S&L) van de jaren tachtig. Tijdens de S & L-crisis is een derde van de spaar- en kredietinstellingen in de Verenigde Staten failliet gegaan. FIRREA heeft de Federal Home Loan Bank Board en de Federal Savings and Loan Insurance Corporation (FSLIC) geëlimineerd en heeft het Office of Thrift Supervision (OTS) en de Resolution Trust Corporation (RTC) opgericht om meer stabiliteit en verantwoordelijkheid onder kredietverstrekkers te bieden.
De Housing and Economic Reform Act van 2008 richtte het Federal Housing Finance Agency op en belastte het met het reguleren van het FHLB-systeem. Sinds 2000, toen spaargeld de belangrijkste leners van FHLB’s waren, zijn commerciële banken en verzekeringsmaatschappijen gaan overheersen.
De Federal Home Loan Bank Act begon als een manier om het eigenwoningbezit aan te moedigen door banken goedkope fondsen te verstrekken die voor hypotheken kunnen worden gebruikt, een activiteit die tot op de dag van vandaag voortduurt.
Voors en tegens van de Federal Home Loan Bank Act
Voorstanders van de Federal Home Loan Bank Act en andere leningssubsidieprogramma’s beweren dat het bezit van een huis essentieel was voor het economische herstel van het land op het moment van de wet. Ze beweren ook dat subsidies blijven resulteren in sterkere lokale gemeenschappen en een hogere algemene levenskwaliteit.
Critici beweren echter dat deze lange traditie van federale subsidies voor hypotheekleningen de huizenmarkt verstoorde. Deze verstoring, zo vreesden ze, zou uitmonden in al te lakse kredietnormen en onnatuurlijk hoge huizenprijzen. Twijfelaars zeggen dat financiering via de wet leidt tot een residentiële vastgoedcyclus met brede schommelingen tussen crash en boom.
Er bestaat bezorgdheid dat de recente groei van de Federal Home Loan Banks en de toegenomen afhankelijkheid van FHLB-financiering, samen met de verwevenheid van het financiële systeem, zouden kunnen betekenen dat eventuele problemen onder FHLB’s kunnen worden overgedragen op andere bedrijven en markten.