Krediet van de Federal Reserve
Wat is Federal Reserve Credit?
Krediet van de Federal Reserve verwijst naar de handeling van de Federal Reserve die op zeer korte termijn geld uitleent aan de aangesloten banken om te voorzien in hun liquiditeits- en reservebehoeften. Door geld te lenen aan aangesloten banken, helpt de Federal Reserve de gestage geldstroom tussen consumenten en bankinstellingen in stand te houden.
Krediet van de Federal Reserve wordt meestal verstrekt door middel van het ” kortingsvenster “, het primaire programma van de Federal Reserve om geld te lenen aan de aangesloten banken. De disconteringsvoet waartegen banken lenen, hangt af van de kredietwaardigheid van elke bank en van de totale vraag naar geld op een bepaald moment. De Fed verstrekt ook kredieten van de Federal Reserve aan banken, bedrijven en financiële instellingen via verschillende speciale leningsfaciliteiten die van tijd tot tijd worden ingesteld.
Belangrijkste leerpunten
- Krediet van de Federal Reserve is financiering die door de Federal Reserve wordt uitgeleend aan in aanmerking komende banken en andere instellingen in haar functie als laatste redmiddel om het financiële systeem te ondersteunen.
- In aanmerking komende instellingen kunnen kredietoverbruggingsleningen van de Federal Reserve lenen tegen onderpand om te voldoen aan kortetermijnliquiditeitsbehoeften en reserveverplichtingen die ze anders misschien niet zouden kunnen krijgen op de open markt.
- De Fed verstrekt kredieten aan de Federal Reserve via haar reguliere kredietverleningsprogramma’s met korting en via tijdelijke speciale kredietfaciliteiten die van tijd tot tijd worden opgezet tijdens periodes van financiële stress.
Inzicht in Federal Reserve Credit
Hoe ingewikkeld het geldsysteem ook mag lijken, het concept vankredietvan de Federal Reserve is verrassend eenvoudig. In wezen verstrekt de Federal Reserve krediet als een overbruggingskrediet om banken door korte perioden heen te helpen waarin hun liquiditeit moet voldoen aan de huidige verplichtingen, terwijl ook de vereisten van de Federal Reserve worden gehandhaafd waaraan anders niet zou kunnen worden voldaan. De routineprocedure van de Federal Reserve voor het verstrekken van leningen aan aangesloten banken is sterk gereguleerd en wordt ondersteund door het onderpand van elke bank die het geld leent.
Dit type kredietverlening vormt een van de oorspronkelijke, primaire functies van de Federal Reserve om op te treden als geldschieter in laatste instantie voor financiële instellingen in moeilijkheden. In het begin van de geschiedenis van de Fed vormde het verstrekken van discountleningen door de Federal Reserve het belangrijkste instrument van het monetaire beleid en werd aangeboden tegen een bestraffend hoge rente tegen solide onderpand. In de loop van de tijd zijn deze normen steeds meer versoepeld, aangezien het monetaire beleid van de Fed expansiever en soepeler is geworden ten opzichte van de financiële sector, door leningen onder de marktrente te verstrekken tegen steeds riskantere vormen van onderpand. Afhankelijk van de omstandigheden kan dit worden gezien als een soort open-end reddingsprogramma voor banken en andere financiële instellingen.
Kortingsvenster
De Federal Reserve en andere centrale banken hanteren kortingsvensters, verwijzend naar de leningen die zij tegen een vastgestelde discontovoet verstrekken aan commerciële banken en andere depositobedrijven. Discount window leningen heeft de neiging om op korte termijn zijn – meestal ’s nachts – en onderpand. Deze leningen zijn verschillend van de uncollateralized uitlenen van reserves die banken onderling;in de VS worden deze leningen verstrekt tegen de federal funds rate, die lager is dan de discontovoet.
Het kortingsvenster van de Fed leent feitelijk via drie programma’s: primair krediet, secundair krediet en seizoenskrediet.
De Fed biedt primair krediet aan goed gekapitaliseerde banken als back-up voor andere op de markt gebaseerde financieringsbronnen. Banken hoeven niet eerst andere kredietbronnen te zoeken, maar er wordt verwacht dat zij het primaire krediet van de Fed niet als een reguliere financieringsbron gebruiken. De ” discontovoet ” is een afkorting voor het primaire tarief dat wordt aangeboden aan de financieel meest gezonde instellingen.
Secundair krediet wordt tegen een hogere rente aangeboden aan banken die niet in aanmerking komen voor primair krediet. Dit zijn meestal banken die in financiële moeilijkheden verkeren en geen krediet kunnen krijgen op de open markt. Secundaire kredietleningen brengen een hogere mate van administratief toezicht van de Fed met zich mee voor de kredietnemer en kunnen erop wijzen dat een instelling een hoog risico loopt op wanbetaling of faillissement.
Seizoenskredieten worden meestal aangeboden aan kleinere instellingen die niet dezelfde toegang tot wereldwijde financiële netwerken hebben als grotere banken en waarvan de financieringsbehoefte per seizoen fluctueert vanwege de regio’s of bedrijfstakken waaraan ze lenen, zoals de bouw, studieleningen of landbouwfinanciering. De rente op seizoenskredieten van de Fed is een variabel gemiddelde van verschillende marktrente.
Speciale leningsfaciliteiten
De Fed leent ook krediet van de Federal Reserve aan banken, andere financiële instellingen en andere organisaties via verschillende speciale leningsfaciliteiten die zij op tijdelijke basis instelt om financiële spanningen als gevolg van onmiddellijke economische omstandigheden zoals de financiële crisis en de Grote Recessie van 2008 of de economische crisis aan te pakken. schade opgelegd door het stilleggen van de grote delen van de economie door de overheid tijdens de uitbraak van Covid-19.
In het kader van deze programma’s accepteert de Fed een breed scala aan verschillende soorten onderpand, en deze worden vaak gebruikt om de prijzen van specifieke activaklassen of de liquiditeitsbehoeften van specifieke bedrijfstakken of soorten instellingen te ondersteunen. De rentetarieven die de Federal Reserve via deze speciale leningsfaciliteiten toekent, kunnen ook variëren en kunnen gebaseerd zijn op disconteringsvoeten voor primair of secundair krediet. Tarieven en toewijzing van middelen kunnen worden bepaald via een geheim veilingmechanisme dat het liquiditeitsrisico van de leners verbergt om hen te beschermen tegen marktdiscipline.