Voer een financiële interventie uit

Wanneer de meeste mensen aan een ‘interventie’ denken, kwamen ze, vrienden en familie, samen om te eisen dat een geliefde een behandeling zoekt voor alcohol- of drugsmisbruik. De persoon, overweldigd door de uitstorting van liefde en bezorgdheid, stemt hopelijk in met de levensreddende behandeling.

Dezelfde principes die worden gebruikt om in te grijpen bij middelenmisbruik, kunnen ook worden toegepast op iemand wiens beslissingen met betrekking tot persoonlijke financiën destructief worden en oncontroleerbaar worden. Een liefdevolle confrontatie door een kleine groep mensen kan iemand helpen problemen zoals dwangmatig winkelen, gokken, het nemen van buitensporige financiële risico’s en het niet maken van de nodige plannen voor de toekomst, zoals het voorbereid zijn op pensioen, weer onder controle te krijgen. Het enige dat nodig is, is een beetje moed, een beetje planning en veel liefde.

Wanneer is een financiële tussenkomst nodig?

Er zijn twee hoofdredenen waarom interventies plaatsvinden. Ten eerste heeft een geliefde het vermogen om gezonde beslissingen te nemen verloren en is hij op weg naar zelfvernietiging. Ten tweede begint de druk die een destructieve levensstijl op goede vrienden en familieleden heeft, zijn tol te eisen.

De meest voorkomende reden voor een financiële tussenkomst zijn dwangmatige en onbeheerste uitgaven, twee zeer vergelijkbare maar tegelijkertijd verschillende dingen. Dwangmatige spenders kunnen zichzelf letterlijk niet inhouden om aankopen te doen, meestal vanwege een soort pathologische aandoening. Vaak hebben deze personen garages en kasten vol met ongeopende en ongebruikte aankopen die gedurende vele jaren zijn verzameld.

Aan de andere kant kunnen uitgevers die niet onder controle zijn, aankopen doen omdat ze winkelen stimulerend vinden, omdat ze denken dat het hen zal helpen om inclusie te vinden of genegenheid te tonen, of omdat ze een verkeerde opvatting hebben over wat hun aankopen zullen opleveren. Het grootste resultaat van al dit gedrag zijn bergen van consumentenschulden die het financieel onmogelijk kunnen maken om de dagelijkse uitgaven te dekken.

Een andere veel voorkomende reden voor een financiële tussenkomst is een hoog risicogedrag. Deze individuen kunnen buitensporige hoeveelheden geld gokken op duidelijk risicovolle voorstellen, waarbij ze vaak de overtuiging demonstreren dat “het de bedoeling is dat ze het groots krijgen.” Ze lenen vaak grote bedragen, of het nu van een bookmaker is of van een margin-rekening bij een beursvennootschap, in een poging “gewoon terug te gaan naar het even”.

Er zijn natuurlijk momenten waarop ernstige financiële problemen symptomatisch zijn voor een ander wortelprobleem. Dit moet altijd worden geëvalueerd, zodat kostbare tijd en energie niet wordt verspild aan een interventie voor iets dat het kernprobleem niet oplost. Dit is vaak het geval bij drugsverslaafden die hun probleem op een andere manier goed hebben verborgen, afgezien van het feit dat ze contant geld opslokken en vaak geld lenen of stelen.

Het doel van een financiële tussenkomst

Een van de grootste misvattingen over een financiële interventie is dat het een poging is om gedragsverandering te eisen. Als de interventie deze toon aanneemt, zal de persoon zich gewoonlijk veroordeeld, afgewezen en verkeerd begrepen voelen en zal hij zich gewoonlijk opheffen, zich terugtrekken uit de rede en zich terugtrekken in ruzie. Dit soort interventies zijn meestal niet succesvol.

In werkelijkheid is een financiële tussenkomst een bekentenis van een groep mensen dat ze machteloos zijn geweest in hun pogingen om destructief gedrag te stoppen. Ze hebben individueel hun bezorgdheid geuit, de persoon geconfronteerd en zelfs bedreigd, maar faalden jammerlijk om verandering in het gedrag van de persoon teweeg te brengen. Dus, vanwege deze hulpeloosheid, hebben ze als groep de beslissing genomen om het probleem niet langer te verergeren door hun ondersteunende gedrag. Wat nog belangrijker is, ze willen toegang bieden tot hulp van buitenaf als de persoon bereid is die te accepteren.

Deze individuele realisaties, groepsbeslissingen en het aanbod om te helpen, worden allemaal geleverd terwijl een diepe liefde of waardering voor de persoon tot uitdrukking komt. De behoefte aan verandering komt niet tot uiting in woede of walging, maar in verdriet en verlies. Voor iemand die worstelt met destructief financieel gedrag, kan het levensveranderend zijn als een kamer vol met de belangrijkste mensen in je leven je vertellen hoeveel je voor hen betekent en hoe bezorgd ze over je zijn.

Het is binnen deze context van geliefd en geaccepteerd worden, in plaats van te worden beschaamd en afgewezen, dat interventies slagen in hun uiteindelijke doel – hulp van buitenaf bieden. Omdat familie en vrienden ofwel de kennis missen of te nauw betrokken zijn om echt te helpen, is de betrokkenheid van een therapeut, schuldhulpverlener of financieel planner cruciaal.

Hoe u een financiële interventie uitvoert

Als u constateert dat iemand een financiële tussenkomst nodig heeft, is uw eerste vraag of u een professionele interventionist moet inschakelen. Het voordeel is dat zo iemand helpt bij het stroomlijnen en organiseren van het proces en daarbij waardevolle middelen ter beschikking stelt. Het nadeel zijn natuurlijk de kosten om iemand in te huren. Als vuistregel geldt: hoe ernstiger het probleem, hoe meer u professionele hulp wilt overwegen. Het is waarschijnlijk dat een 24-jarige met $ 20.000 aan creditcardschuld geen professionele tussenpersoon nodig heeft. Een 50-jarige met $ 100.000 aan gokverliezen en een geschiedenis van gokverslaving doet dat waarschijnlijk wel.

Een financiële interventie moet drie tot acht mensen omvatten die het belangrijkst zijn voor de persoon die worstelt met negatief financieel gedrag. Deze individuen zullen de meeste macht hebben om door iemands schil van ontkenning en weerstand tegen hulp van buitenaf te breken. Mensen die een sterke afkeer hebben van de persoon die hulp nodig heeft, moeten worden uitgesloten, simpelweg omdat hun aanwezigheid kan leiden tot een terugtrekking in afweer of woede.

De gekozen groep mensen moet zich op een privélocatie verzamelen, terwijl één persoon een excuus vindt om met de persoon die wordt geholpen naar die locatie te gaan. Het onderwerp van de interventie zal natuurlijk verrast, bang en misschien boos zijn over wat er aan de hand is. Met dit in gedachten is het belangrijk om één woordvoerder uit de groep te kiezen die het meeste woord zal voeren.

Deze woordvoerder zal de reden van de bijeenkomst toelichten. Ze moeten benadrukken dat het er niet om gaat iemand in elkaar te slaan, maar om het aanpakken van een specifiek probleem. De proefpersoon zal dan worden geïnformeerd dat elke persoon kort zal zeggen wat hij moet zeggen, dat er aan het einde gelegenheid zal zijn om te reageren en dat het hele gebeuren niet langer dan een uur zal duren.

Op dit punt gaat elke persoon in de groep een “impactbrief” lezen over de persoon en het probleem. De brief mag niet langer zijn dan twee pagina’s en moet het volgende beantwoorden:

• Waarom specifiek deze persoon voor hen belangrijk is
• Hoe het probleem zichzelf en anderen heeft beïnvloed
• Een op liefde gebaseerd pleidooi om hulp te accepteren