Termijninkomsten

Wat zijn vooruitbetalingen?

Termijnwinst is een schatting van de inkomsten van een bedrijf voor de volgende periode, meestal tot de voltooiing van het huidige boekjaar en soms tot het volgende boekjaar. Termijnwinsten worden gemodelleerd door analisten, vaak onder begeleiding van het management, die de opbrengsten op korte termijn, marges, belastingtarieven en andere financiële gegevens voor investeerders en investeringsanalisten projecteren.

Inzicht in toekomstige inkomsten

Termijnwinsten zijn van belang voor beleggers omdat aandelenkoersen verondersteld worden toekomstige winstvooruitzichten te weerspiegelen die tot het heden zijn verdisconteerd. Historische inkomsten (laatste periode of na twaalf maanden ) leveren verschillende hoeveelheden informatie op, afhankelijk van de aard van het bedrijf en de sector, de positie in de conjunctuurcyclus en de toestand van de economie, die kunnen helpen bij het bepalen van de toekomstige winstcijfers.

Een groot bedrijf in de consumptiegoederen dat onlangs een groei van de winst per aandeel (EPS) van 4% heeft doorgemaakt in een wereldeconomie die met 3% groeide, zou zichzelf lenen voor relatief nauwkeurige verwachte winstverwachtingen. Een midcap technologiebedrijf dat cloudinfrastructuurdiensten levert in een snel veranderende branche, leent zich niet voor consistent betrouwbare schattingen van toekomstige inkomsten.

Termijninkomsten bepalen

Als het management van een bedrijf winstrichtlijnen geeft, wordt dit gebruikt als uitgangspunt voor een analist om een ​​toekomstige EPS te modelleren. Aangenomen wordt dat het management in de beste positie is om zijn toekomstperspectieven te beoordelen. In de meeste gevallen geeft het management richtlijnen voor het huidige boekjaar en actualiseert het die richtlijnen elk kwartaal of wanneer een materiële wijziging in de evaluatie het dwingt om investeerders binnen het kwartaal bij te werken.

Soms geeft het management een langetermijnbeeld van zijn redelijke verwachtingen voor omzetgroei, marges, groei van vrije cashflow, enz. Analisten die de bedrijven dekken, zullen vervolgens de financiële gegevens modelleren, hun eigen veronderstellingen toepassen en misschien de managementrichtlijnen aanpassen (bijv. stapsgewijs hogere of lagere operationele marges ), om toekomstige waarderingsstatistieken te produceren, zoals termijnkoers / winst (P / E), termijnkoers / verkoop (P / S) of forward enterprise-waarde-naar-EBITDA (EV / EBITDA).

Deze waarderingsmaatstaven kunnen nuttig zijn voor beleggers, zolang ze op de hoogte zijn van de waarschijnlijkheid van nauwkeurigheid met betrekking tot het type bedrijf dat wordt geanalyseerd.

Argument tegen toekomstige inkomsten

Veel beleggers zijn van mening dat het kiezen van een belegging op basis van toekomstige winsten niet de meest voorzichtige methode is, vooral in vergelijking met het gebruik van historische winsten. De grondgedachte hiervoor is dat het moeilijk is om de toekomst te voorspellen.

Analisten kunnen gegevens gebruiken waarvan zij denken dat ze correct zijn, maar zullen nog steeds niet in staat zijn om de rentetarieven, de beursprestaties of enige veranderingen in wetgeving of regelgeving te voorspellen. Bovendien, aangezien ze geen volledig inzicht hebben in een bedrijf, zullen ze niet in staat zijn om de inkomsten van het bedrijf te voorspellen, omdat ze mogelijk niet alle informatie hebben om dit correct te doen. Onderzoek toont aan dat de verwachte winst gemiddeld 10% hoger is dan de gerealiseerde winst, wat betekent dat analisten te optimistisch zijn.

Om deze redenen zijn critici van toekomstige inkomsten van mening dat erop vertrouwen als investeringsindicator waarde kan vernietigen en daarom vertrouwen ze op historische inkomsten als een betere graadmeter voor waar een bedrijf het komende jaar zal zijn.