Overbrengingsverhouding
Wat is de overbrengingsverhouding?
Overbrengingsverhoudingen zijn vermogen (of kapitaal) van de eigenaar vergelijken met schulden, of geld dat door het bedrijf is geleend. Gearing is een maatstaf voor de financiële hefboomwerking van de entiteit, die aantoont in hoeverre de activiteiten van een onderneming worden gefinancierd door eigen middelen versus fondsen van crediteuren.
De schuldgraad is een maatstaf voor financiële hefboomwerking die aantoont in welke mate de activiteiten van een bedrijf worden gefinancierd met eigen vermogen versus schuldfinanciering.
Belangrijkste leerpunten:
- Overbrengingsverhoudingen zijn een groep financiële maatstaven die het eigen vermogen op verschillende manieren vergelijken met de schuld van het bedrijf om de mate van hefboomwerking en financiële stabiliteit van het bedrijf te beoordelen.
- Gearing is een maatstaf voor hoeveel van de activiteiten van een bedrijf worden gefinancierd met schulden versus de financiering die van aandeelhouders wordt ontvangen als eigen vermogen.
- Overbrengingsverhoudingen hebben meer betekenis wanneer ze worden vergeleken met de schuldverhoudingen van andere bedrijven in dezelfde branche.
Inzicht in overbrengingsverhoudingen
De bekendste voorbeelden van overbrengingsverhoudingen zijn:
Times Interest Earned*=EBITTotal Interest\ begin {uitgelijnd} & \ text {keer verdiende rente *} = \ frac {\ tekst {EBIT}} {\ text {Totale rente}} \\ \ end {uitgelijnd}Keer verdiende rente *=Totale rente
Debt Ratio=Total DebtTotal Assets\ begin {uitgelijnd} & \ text {Schuldratio} = \ frac {\ text {Totale schuld}} {\ text {Totale activa}} \\ \ end {uitgelijnd}Schuldgraad=Totale activa
Een hogere schuldgraad geeft aan dat een bedrijf een hogere financiële hefboomwerking heeft en vatbaarder is voor neergang in de economie en de conjunctuurcyclus. Dit komt doordat bedrijven met een hogere leverage hogere schulden hebben in vergelijking met het eigen vermogen. Entiteiten met een hoge schuldgraad hebben hogere schulden naar aflossing, terwijl bedrijven met een lagere schuldgraadratio meer eigen vermogen hebben om op te vertrouwen voor financiering.
Overbrengingsverhoudingen zijn handig voor zowel interne als externe partijen. Financiële instellingen maken gebruik van schuldratio-berekeningen bij de beslissing om al dan niet leningen te verstrekken. Bovendien kunnen leningsovereenkomsten bedrijven verplichten te werken met gespecificeerde richtlijnen met betrekking tot berekeningen van aanvaardbare schuldratioverhoudingen. Als alternatief gebruikt intern management schuldverhoudingen om toekomstige kasstromen en hefboomwerking te analyseren.
Overbrengingsverhoudingen interpreteren
Een hoge schuldgraad duidt doorgaans op een hoge mate van hefboomwerking, hoewel dit niet altijd aangeeft dat een bedrijf in een slechte financiële toestand verkeert. In plaats daarvan heeft een bedrijf met een hoge schuldgraad een risicovollere financieringsstructuur dan een bedrijf met een lagere schuldgraad.
Gereguleerde entiteiten hebben doorgaans hogere schuldratio’s omdat ze met hogere schulden kunnen werken. Bovendien opereren bedrijven in monopolistische situaties vaak met hogere schuldratio’s, aangezien hun strategische marketingpositie een lager risico op wanbetaling met zich meebrengt. Ten slotte hebben bedrijfstakken die dure vaste activa gebruiken, doorgaans hogere schuldratio’s, aangezien deze vaste activa vaak met schulden worden gefinancierd.
De schuldgraad van een bedrijf moet worden vergeleken met de rantsoenen van andere bedrijven in dezelfde bedrijfstak.
Voorbeeld van het gebruik van overbrengingsverhoudingen
Stel dat een bedrijf een schuldgraad heeft van 0,6. Hoewel dit cijfer alleen al enige informatie geeft over de financiële structuur van het bedrijf, is het zinvoller om dit cijfer te vergelijken met een ander bedrijf in dezelfde branche.
Stel dat de schuldgraad van het bedrijf vorig jaar 0,3 was, het branchegemiddelde 0,8 en de belangrijkste concurrent van het bedrijf een schuldgraad van 0,9. Meer informatie wordt verkregen door het gebruik van overbrengingsverhoudingen met elkaar te vergelijken. Wanneer het gemiddelde resultaat van de ratio voor de sector 0,8 is en het resultaat van de gearing ratio van de concurrentie 0,9, presteert een bedrijf met een ratio van 0,3 relatief goed in zijn sector.