24 juni 2021 15:01

Overheidsveiligheid

Wat is overheidsbeveiliging?

In de beleggingswereld is overheidsbeveiliging van toepassing op een reeks beleggingsproducten die door een overheidsinstantie worden aangeboden. Voor de meeste lezers zijn de meest voorkomende vorm van overheidsobligaties die items die zijn uitgegeven door de Amerikaanse schatkist in de vorm van staatsobligaties, wissels en bankbiljetten. De regeringen van veel landen zullen deze schuldinstrumenten echter uitgeven om lopende, noodzakelijke operaties te financieren.

Overheidseffecten worden geleverd met een belofte van de volledige terugbetaling van de geïnvesteerde hoofdsom op de vervaldag van het effect. Sommige overheidseffecten betalen mogelijk ook periodieke coupon- of rentebetalingen. Deze effecten worden beschouwd als conservatieve beleggingen met een laag risico, aangezien ze worden gesteund door de overheid die ze heeft uitgegeven.

Belangrijkste leerpunten

  • Overheidseffecten zijn uitgiften van overheidsschuld die worden gebruikt om dagelijkse operaties en speciale infrastructuur- en militaire projecten te financieren.
  • Ze garanderen de volledige terugbetaling van de geïnvesteerde hoofdsom op de vervaldag van het effect en betalen vaak periodieke coupon- of rentebetalingen.
  • Overheidseffecten worden als risicovrij beschouwd, aangezien ze worden gesteund door de overheid die ze heeft uitgegeven.
  • De afweging van het kopen van risicovrije effecten is dat ze doorgaans een lagere rente betalen dan bedrijfsobligaties.
  • Beleggers in overheidseffecten zullen ze ofwel aanhouden tot het einde van de looptijd of ze verkopen aan andere beleggers op de secundaire obligatiemarkt.

Inzicht in overheidseffecten

Overheidseffecten zijn schuldinstrumenten van een soevereine overheid. Ze verkopen deze producten om de dagelijkse overheidsoperaties te financieren en om speciale infrastructuur en militaire projecten te financieren. Deze investeringen werken op vrijwel dezelfde manier als de uitgifte van bedrijfsschulden. Bedrijven geven obligaties uit als een manier om kapitaal te verwerven voor het kopen van apparatuur, het financieren van expansie en het aflossen van andere schulden. Door schulden uit te geven, kunnen regeringen zware belastingen vermijden of bezuinigen op andere uitgaven in de begroting telkens wanneer ze extra geld nodig hebben voor een project.

Na de uitgifte van overheidspapier zullen individuele en institutionele beleggers ze kopen om ze aan te houden tot de vervaldag of ze verkopen aan andere beleggers op de secundaire obligatiemarkt. Beleggers kopen en verkopen eerder uitgegeven obligaties op de markt om verschillende redenen. Ze zijn misschien op zoek naar rente-inkomsten uit de periodieke couponbetalingen van de obligatie of om een ​​deel van hun portefeuille toe te wijzen aan conservatieve risicovrije activa. Deze beleggingen worden vaak als een risicovrije belegging beschouwd, want als het tijd is voor aflossing op de eindvervaldag, kan de overheid altijd meer geld drukken om aan de vraag te voldoen.



Overheidseffecten zijn er in verschillende vormen, maar de bekendste soorten zijn die uitgegeven door de Amerikaanse schatkist: schatkistcertificaten, wissels en bankbiljetten.

De VS versus buitenlandse effecten

Zoals reeds vermeld, is de Verenigde Staten slechts een van de vele landen die overheidspapier uitgeven om operaties te financieren. Amerikaanse schatkistcertificaten, obligaties en bankbiljetten worden beschouwd als risicovrije activa vanwege hun steun van de Amerikaanse overheid. Italië, Frankrijk, Duitsland, Japan en vele andere landen laten ook staatsobligaties zien.

Overheidseffecten uitgegeven door buitenlandse overheden kunnen echter het risico van wanbetaling met zich meebrengen, namelijk het niet terugbetalen van de geïnvesteerde hoofdsom. Als de regering van een land instort of als er instabiliteit is, kan er een wanbetaling optreden. Bij het kopen van buitenlandse overheidseffecten is het belangrijk om de risico’s af te wegen, waaronder economische, landelijke en politieke risico’s.

Als voorbeeld van een dergelijk wanbetalingsrisico hoeft men niet verder te zoeken dan 1998, toen Rusland zijn schulden niet kon aflossen. Beleggers waren geschokt door hun verliezen toen het land de roebel devalueerde. Deze neergang kwam op de hak van – en werd gedeeltelijk veroorzaakt door – de Aziatische financiële crisis van hetzelfde decennium. De Aziatische crisis was een reeks valutadevaluaties door veel landen in Azië die schokgolven over de financiële wereld veroorzaakten.

Hoewel Amerikaanse staatsobligaties of schatkisten risicovrije beleggingen zijn, betalen ze doorgaans lagere rentetarieven in vergelijking met bedrijfsobligaties. Als gevolg hiervan kunnen vastrentende overheidseffecten een lagere rente betalen dan andere effecten in een omgeving met stijgende rentetarieven, wat renterisico wordt genoemd. Ook houdt het lage rendement mogelijk geen gelijke tred met de stijgende prijzen in de economie of het inflatiecijfer.

Overheidseffecten kopen

Het Amerikaanse ministerie van Financiën geeft via veilingen overheidspapier uit aan institutionele beleggers voor aan- en verkoop. website van het ministerie van Financiën, banken of via tussenpersonen. Aangezien de meeste Amerikaanse overheidseffecten het volledige vertrouwen en krediet van de Amerikaanse overheid hebben, is het onwaarschijnlijk dat deze producten in gebreke blijven.

De aankoop van buitenlandse staatsobligaties – ook wel bekend als Yankee-obligaties – is iets ingewikkelder dan het kopen van de Amerikaanse versie van de effecten. Beleggers moeten samenwerken met makelaars die internationale ervaring hebben en mogelijk aan specifieke kwalificaties moeten voldoen. Sommige beleggers zullen de verhoogde aspecten van politiek risico op zich nemen, samen met valutarisico, kredietrisico en wanbetalingsrisico om de hogere opbrengsten te behalen. Sommige obligaties vereisen het aanmaken van offshore-rekeningen en hebben een hoog minimuminvesteringsniveau. Ook vallen sommige buitenlandse obligaties in de categorie van rommelobligaties vanwege het risico dat aan hun aankoop is verbonden.

Beheersing van de geldhoeveelheid via overheidseffecten

De Federal Reserve (de Fed) controleert de geldstroom via tal van beleidsmaatregelen, waaronder de verkoop van staatsobligaties. Terwijl ze obligaties verkopen, verminderen ze de hoeveelheid geld in de economie en stuwen ze de rente omhoog. De overheid kan deze effecten ook terugkopen, waardoor de geldhoeveelheid wordt aangetast en de rentetarieven worden beïnvloed. Onder de naam open-markttransacties (OMO) koopt de Federal Reserve (de Fed) obligaties op de open markt, waardoor hun beschikbaarheid afneemt en de prijs van de resterende obligaties omhoog gaat.

Naarmate de obligatiekoersen stijgen, dalen de obligatierendementen, waardoor de rentetarieven in de algehele economie dalen. Nieuwe emissies van staatsobligaties worden ook uitgegeven tegen lagere opbrengsten in de markt, waardoor de rente verder wordt verlaagd. Als gevolg hiervan kan de Fed jarenlang een aanzienlijke invloed hebben op het rentetraject en de obligatierendementen.

Met dit kopen en verkopen verandert ook de geldvoorraad. Wanneer de Fed schatkistpapier terugkoopt van investeerders, storten de investeerders het geld op hun bank of besteden het geld elders in de economie. Deze uitgaven stimuleren op hun beurt de detailhandel en stimuleren de economische groei. Omdat geld via deposito’s naar banken stroomt, kunnen die banken dat geld ook gebruiken om geld te lenen aan bedrijven of individuen, waardoor de economie verder wordt gestimuleerd.

Voordelen

  • Overheidseffecten kunnen een gestage stroom aan rente-inkomsten bieden

  • Vanwege hun lage risico op wanbetaling zijn overheidseffecten vaak een veilige haven

  • Sommige overheidspapieren zijn vrijgesteld van staats- en lokale belastingen

  • Overheidseffecten kunnen gemakkelijk worden gekocht en verkocht

  • Overheidseffecten zijn verkrijgbaar via onderlinge fondsen en op de beurs verhandelde fondsen

Nadelen

  • Overheidseffecten bieden een laag rendement in vergelijking met andere effecten

  • De rentetarieven van overheidseffecten houden de inflatie meestal niet bij

  • Overheidseffecten uitgegeven door buitenlandse overheden kunnen riskant zijn

  • Overheidseffecten betalen vaak een lagere rente in een markt met stijgende rente

Voorbeelden van overheidseffecten

Hier zijn enkele van de meest uitgegeven overheidspapieren.

Spaarobligaties

Spaarobligaties bieden vaste rentetarieven gedurende de looptijd van het product. Als een belegger een spaarobligatie aanhoudt tot de vervaldatum, ontvangt hij de nominale waarde van de obligatie plus eventuele opgebouwde rente op basis van de vaste rente. Eenmaal gekocht, kan een spaarobligatie niet worden ingewisseld gedurende de eerste 12 maanden dat deze wordt aangehouden. Bovendien betekent het aflossen van een obligatie binnen de eerste vijf jaar dat de eigenaar de maanden van opgebouwde rente verbeurt.

T-rekeningen

Schatkistpapier (T-Bills) hebben typische looptijden van 4, 8, 13, 26 en 52 weken. Deze kortlopende overheidspapieren betalen een hoger renterendement naarmate de looptijd langer wordt. Op 4 september 2020 bedroeg het rendement op de vierwekelijkse T-factuur bijvoorbeeld 0,09%, terwijl de eenjarige T-factuur 0,13% opleverde.

Treasury Notes

Treasury notes (T-Notes) hebben een looptijd van twee, drie, vijf of tien jaar, waardoor het obligaties met een middellange looptijd zijn. Deze bankbiljetten betalen halfjaarlijks een coupon met vaste rente of rentebetaling en hebben meestal een nominale waarde van $ 1.000. Twee- en driejarige bankbiljetten hebben een nominale waarde van $ 5.000.

Opbrengsten op T-Notes veranderen dagelijks. Op 4 september 2020 sloot de 10-jarige opbrengst echter af op 0,721%. Over een periode van 52 weken varieerde de opbrengst tussen 0,380% en 1,967%.

Treasury-obligaties

Staatsobligaties (T-Bonds) hebben looptijden tussen 10 en 30 jaar. Deze investeringen hebben een nominale waarde van $ 1.000 en betalen een halfjaarlijks renterendement uit. De overheid gebruikt deze obligaties om tekorten op de federale begroting te financieren. Zoals eerder vermeld, controleert de Fed ook de geldhoeveelheid en rentetarieven door dit product te kopen en verkopen. Het rendement op 30-jaars staatsobligaties bedroeg op 4 september 2020 1,472%.