Grain Futures Act van 1922
Wat is de Grain Futures Act van 1922?
De Grain Futures Act van 1922 is een federaal statuut dat in 1922 werd aangenomen door de Amerikaanse regering. De wet stelde een nieuwe beperking in: alle graanfutures moeten worden verhandeld op gereglementeerde termijnbeurzen. De wet vereiste ook uitwisselingen om meer informatie openbaar te maken en tegelijkertijd de hoeveelheid marktmanipulatie te beperken.
De Amerikaanse regering heeft een agentschap opgericht binnen het Amerikaanse ministerie van landbouw om de Grain Futures Act toe te passen.
Belangrijkste leerpunten
- De Grain Futures Act van 1922 is een federaal statuut dat werd aangenomen door de Amerikaanse regering en waarin is vastgesteld dat alle graanzutures moeten worden verhandeld op gereguleerde futuresbeurzen.
- De wet vereiste ook uitwisselingen om meer informatie openbaar te maken en tegelijkertijd de hoeveelheid marktmanipulatie te beperken.
- De Grain Futures Act van 1922 was de voorloper van latere wetgeving die de manier waarop landbouwgrondstoffen worden verhandeld aanzienlijk heeft bepaald.
Inzicht in de Grain Futures Act van 1922
Volgens de taal van het oorspronkelijke statuut was de Grain Futures Act “voor het voorkomen en verwijderen van belemmeringen en lasten voor de handel in graan tussen staten door het reguleren van transacties op toekomstige graanuitwisselingen en voor andere doeleinden”. De Grain Futures Act van 1922 was de voorloper van latere wetgeving die een belangrijke invloed had op de manier waarop landbouwgrondstoffen worden verhandeld.
Geschiedenis van de Grain Futures Act
In de jaren twintig en dertig begon de federale overheid grondstoffen strenger te reguleren. Als gevolg van de Grain Futures Act heeft de Amerikaanse regering het recht verkregen om toegang te krijgen tot voorheen niet beschikbare informatie over de markten. Deze informatie werd gepubliceerd en onderworpen aan een diepgaande analyse waartoe toezichthouders, het congres en deelnemers aan de termijnmarkt toegang hadden.
De aanleiding voor het aannemen van de Grain Futures Act was fraude op de grondstoffenmarkten. Aan het einde van de 19e eeuw verscheen een vroege vorm van goederenfraude, “emmerwinkels” genaamd. In een emmerwinkel konden individuen weddenschappen sluiten op de huidige prijzen voor grondstoffen. Deze weddenschappen werden echter niet geformaliseerd in contracten op beurzen. In plaats daarvan plaatsten de instellingen die als emmerwinkels opereerden de weddenschappen op hun eigen boeken en compenseerden ze alle weddenschappen die ze met hun eigen middelen hadden ontvangen. Het is niet verrassend dat deze bucketshops hun weddenschappen niet altijd konden waarmaken, zoals velen die succesvolle weddenschappen hadden gedaan, ontdekten toen ze kwamen om hun winst te innen.
Hoewel de Chicago Board of Trade (CBOT) probeerde in te grijpen in de activiteiten van de emmerwinkels door de toegang tot hun marktnoteringen af te sluiten, bleven emmerwinkels floreren als gevolg van concurrerende beurzen die tussenbeide kwamen en hun eigen marktnoteringen begonnen te verstrekken. Op staatsniveau was er ook regelgeving die probeerde emmerwinkels te reguleren. Toen duidelijk werd dat geen van deze benaderingen zou werken om de frauduleuze emmerwinkels in te perken, nam het Amerikaanse Congres de Grain Futures Act in werking.
De Grain Futures Act werd geïntroduceerd in het Amerikaanse Congres, slechts twee weken nadat het Amerikaanse Hooggerechtshof de Futures Trading Act van 1921 ongrondwettig had verklaard. Hoewel de Grain Futures Act vergelijkbare regels bevatte als die in de Future Trading Act – inclusief de vereisten voor aanwijzing als een contractmarkt – verschilde de Grain Futures Act van de Future Trading Act omdat het dan het te belasten.
De Grain Futures Act heeft ook de Grain Futures Commission opgericht. Deze commissie bestond uit de minister van Landbouw, de minister van Handel en de procureur-generaal. Deze aangewezen personen hadden de mogelijkheid om een aanwijzing voor een contractmarkt op te schorten of in te trekken.
De Commodity Exchange Act (CEA)
Uiteindelijk werd de Grain Futures Act van 1922 buitengewoon moeilijk af te dwingen omdat er disciplinaire maatregelen werden genomen tegen de beurs zelf in plaats van tegen individuele handelaren. Deze fout werd in 1936 aangepast toen de Commodity Exchange Act (CEA) werd aangenomen.
De Commodity Exchange Act voorkwam en verwijderde belemmeringen voor de handel in grondstoffen tussen staten door transacties op de beurzen voor grondstoffenfutures te reguleren. Het stelde het wettelijke kader vast waaronder de Commodity Futures Trading Commission (CFTC) opereert. De CFTC werd opgericht in 1974. In 1982 richtte de CFTC de National Futures Association (NFA) op.
Zonder dergelijke voorschriften, zoals de Grain Futures Act van 1922 en de daaropvolgende wetgeving waartoe deze heeft geleid, kunnen marktdeelnemers worden onderworpen aan fraude en op hun beurt het vertrouwen in de kapitaalmarkten van het land verliezen . Dit zou ertoe kunnen leiden dat de kapitaalmarkten ondoelmatig financiële middelen kunnen toewijzen aan de meest verdienstelijke productiemiddelen en productieve economische activiteiten, ten nadele van investeerders, consumenten en de samenleving.