Harde valuta

Wat is harde valuta?

Harde valuta verwijst naar geld dat wordt uitgegeven door een land dat als politiek en economisch stabiel wordt beschouwd. Harde valuta’s worden over de hele wereld algemeen aanvaard als een vorm van betaling voor goederen en diensten en hebben mogelijk de voorkeur boven de binnenlandse valuta.

Inzicht in harde valuta

Verwacht wordt dat een harde valuta gedurende een korte periode relatief stabiel zal blijven en zeer liquide zal zijn op de forex  of valutamarkt (FX). De meest verhandelbare valuta’s ter wereld zijn de Amerikaanse dollar (USD), Europese euro (EUR), Japanse yen (JPY), Britse pond (GBP), Zwitserse frank (CHF), Canadese dollar (CAD) en de Australische dollar (AUD ).  Al deze valuta’s hebben het vertrouwen van internationale investeerders en bedrijven, omdat ze over het algemeen niet onderhevig zijn aan dramatische waardevermindering of appreciatie.

De Amerikaanse dollar onderscheidt zich in het bijzonder omdat het de status als ’s werelds buitenlandse geniet reserve valuta.  Om deze reden vinden veel internationale transacties plaats in Amerikaanse dollars. Bovendien, als de valuta van een land begint te verzachten, zullen burgers Amerikaanse dollars en andere veilige-havenvaluta’s gaan aanhouden om hun rijkdom te beschermen.

Voorbeeld van harde valuta in actie

Binnen de groep in harde valuta zijn de Canadese en Australische dollar gevoelig voor grondstoffenprijzen, maar ze doorstaan ​​deze dalen beter dan andere landen die veel afhankelijker zijn van grondstoffen. De ineenstorting van de energieprijzen in 2014 deed bijvoorbeeld zowel de Australische als de Canadese markt pijn, maar was veel erger voor de Russische roebel. Dat gezegd hebbende, een waardevermindering van de valuta van een land is meestal het gevolg van ofwel een toename van de  geldhoeveelheid of een verlies van vertrouwen in zijn toekomstige vermogen als opslagplaats van constante waarde, vanwege economische, financiële of regeringsoverwegingen. Een treffend voorbeeld van een onstabiele of een zachte valuta is de Argentijnse peso, die in 2015 34,6% van zijn waarde verloor ten opzichte van de dollar, waardoor deze zeer onaantrekkelijk is voor buitenlandse investeerders.

De waarde van een valuta is grotendeels gebaseerd op economische fundamentals zoals het bruto binnenlands product (bbp) en werkgelegenheid. De internationale kracht van de Amerikaanse dollar is een afspiegeling van het Amerikaanse bbp, dat vanaf de huidige prijzen van 2019 op de eerste plaats ter wereld staat met $ 21,37 biljoen. China en India hebben respectievelijk het tweede en vijfde bbp in de wereld gerangschikt op $ 14,34 biljoen en $ 2,88 biljoen, maar noch de Chinese yuan, noch de Indiase roepie wordt als een harde valuta beschouwd.  Dit onderstreept hoe het beleid van de centrale bank en de stabiliteit in de geldhoeveelheid van een land ook een rol spelen bij de wisselkoersen. Er is ook een duidelijke voorkeur voor volwassen democratieën met een transparant rechtssysteem.

Nadelen van een harde valuta

Harde valuta zijn waardevoller dan andere valuta. Vanaf 6 november 2020 werd de FX-markt bijvoorbeeld verhandeld tegen een koers van 6,61 yuan per Amerikaanse dollar en 73,97 roepie per dollar.5  Deze wisselkoersen zijn nadelig voor Chinese en Indiase importeurs, maar positief voor de saldi op de lopende rekening. Een zwakke wisselkoers helpt de exporteurs van een land omdat het de export competitiever (of goedkoper) maakt op internationale grondstoffen en andere markten. In de afgelopen jaren werd China beschuldigd van het manipuleren van zijn wisselkoers om de prijzen te laten dalen en een groter deel van de internationale markten te veroveren.