Zachte valuta
Wat is zachte valuta?
Een zachte valuta is er een met een waarde die fluctueert, voornamelijk lager in vergelijking met andere valuta’s, omdat er op de forexmarkten minder vraag is naar die valuta. Dit gebrek aan vraag kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, maar is meestal een gevolg van de politieke of economische onzekerheid in het land.
Wat zachte valuta betekent
Een zachte valuta is er een die moeite heeft om zijn waarde te behouden ten opzichte van andere valuta’s. Dit gebeurt omdat handelaren en investeerders meer dan de zachte valuta proberen andere valuta aan te houden. Deze zwakke vraag is meestal het gevolg van de politieke of economische instabiliteit van het land, wat op zijn beurt de prijs van de valuta meer volatiel maakt. Onder dergelijke omstandigheden hebben valutahandelaren de neiging om de valuta te vermijden en kunnen handelaren, zelfs bij een laag volume, drastische schommelingen in de wisselkoers van de valuta veroorzaken.
Op financiële markten zullen analisten en handelaren ook verwijzen naar een zachte valuta als een “zwakke valuta”. Valuta’s uit de meeste ontwikkelingslanden worden als zachte valuta’s beschouwd. Regeringen van deze ontwikkelingslanden zullen vaak onrealistisch hoge wisselkoersen vaststellen door hun valuta te koppelen aan een valuta zoals de Amerikaanse dollar. Dit beleid creëert een ruilwaarde die niet gunstig is voor investeerders of handelaren, en tempert de vraag naar de valuta.
Het is niet verwonderlijk dat zachte valuta’s volatieler zijn vanwege de aard van wat de bewegingen aandrijft, evenals een gebrek aan liquiditeit als gevolg van een lagere vraag. In tegenstelling tot de Amerikaanse dollar, de euro en de Japanse yen, is het onwaarschijnlijk dat zachte valuta’s door centrale banken worden aangehouden als externe reserves, een feit dat de problemen van de volatiliteit vergroot.
De Zimbabwaanse dollar en de Venezolaanse bolivar zijn twee voorbeelden van zachte valuta’s. Beide landen hebben te maken gehad met politieke instabiliteit. Hun regeringen hebben monetair beleid ingevoerd dat tot hyperinflatie heeft geleid. Dit heeft op zijn beurt geleid tot een sterke devaluatie van de valuta en het drukken van bankbiljetten met een hoge nominale waarde. De jaarlijkse groei van de binnenlandse product (BBP) tarief in Zimbabwe is gedaald de meeste jaren sinds 2011, en de Venezolaanse economie is in recessie sinds 2014. Dit maakt het des te moeilijker voor deze landen om hun schulden te betalen op leningen die zij kunnen hebben overgenomen van banken, andere landen of het Internationaal Monetair Fonds (IMF).