Hoe u een wisselkoers vastlegt
De gemiddelde consument denkt slechts af en toe aan de wisselkoersen – wanneer hij op weg is naar een vakantie in het buitenland, of misschien wanneer hij overweegt een appartement in een tropisch paradijs te kopen. Maar voor bedrijven die in een aantal landen actief zijn, zijn wisselkoersen een bron van constante zorg, vooral wanneer ze bijzonder volatiel zijn. Dit komt door de impact van valutaschommelingen op zowel de top-line als de bottom-line.
Valutarisico’s kunnen effectief worden afgedekt door een wisselkoers vast te leggen, die kan worden bereikt door het gebruik van valutafutures, termijncontracten en opties. In de afgelopen jaren biedt de opkomst van op de beurs verhandelde fondsen een andere methode om valutarisico’s af te dekken. We bespreken hieronder elk van deze methoden om een wisselkoers vast te leggen, met behulp van voorbeelden.
Met valutafutures
Met valutafutures kan een handelaar gedurende een bepaalde periode een vast bedrag aan valuta kopen of verkopen tegen een vaste koers. Futures zijn een populaire manier om een wisselkoers vast te zetten vanwege hun voordelen: de contracten hebben een gestandaardiseerde omvang, hebben een uitstekende liquiditeit en weinig tegenpartijrisico omdat ze op een beurs worden verhandeld, en ze kunnen worden gekocht met een relatief kleine hoeveelheid marge. Aan de andere kant vertegenwoordigt een futures-contract een bindende verplichting, en de koper moet de levering aannemen of de futures-transactie afwikkelen voordat deze vervalt. Bovendien kunnen futures-contracten niet worden aangepast en kan de mate van hefboomwerking gevaarlijk zijn als ze niet correct worden afgehandeld.
Voorbeeld:
U bent Amerikaans staatsburger en heeft eindelijk het vakantieobject gevonden dat u altijd al in Spanje wilde kopen. U hebt een koopprijs bedongen van het ronde bedrag van 250.000 euro (EUR), te betalen in minder dan twee maanden. Denk je dat dit het juiste moment om te kopen in Europa (circa april 2015), omdat de euro kelderde 20% ten opzichte van de Amerikaanse dollar in het afgelopen jaar, maar u bang bent dat als de nooit eindigende Griekse saga wordt opgelost, de euro kan stijgen, en uw aankoopprijs aanzienlijk verhogen. U besluit daarom uw wisselkoers vast te zetten met valutafutures.
Om dit te doen, koopt u twee euro futures-contracten die worden verhandeld op de Chicago Mercantile Exchange ( CME ). Elk contract heeft een waarde van 125.000 euro en loopt af op 15 juni 2015. De gecontracteerde wisselkoers is 1,0800 (of 1 EUR = $ 1,0800). U hebt dus effectief het te betalen bedrag voor uw verplichting van EUR 250.000 vastgesteld op $ 270.000. De te betalen marge is $ 3.100 per contract, of een totaal van $ 6.200 voor twee contracten.
Hoe werkt de afdekking? Overweeg de twee mogelijke opties met betrekking tot de wisselkoers zeer kort voor de afwikkeling op 15 juni (waarbij de derde mogelijkheid, dat de contante wisselkoers precies gelijk is aan de gecontracteerde wisselkoers van 1,08 op expiratie, buiten beschouwing wordt gelaten).
- De contante wisselkoers op 15 juni is 1,20 : uw vermoeden had gelijk en de euro is inderdaad meer dan 10% gestegen sinds u het futurescontract kocht. In dit geval neemt u 250.000 euro in ontvangst tegen het overeengekomen tarief van 1,08 en betaalt u $ 270.000. De hedge heeft u $ 30.000 bespaard, gebaseerd op de $ 300.000 die u zou hebben moeten betalen als u de EUR 250.000 op de forexmarkt had gekocht tegen de contante koers van 1,20.
- De contante wisselkoers op 15 juni is 1,00 : neem aan dat de euro nog verder is gedaald, aangezien de uittreding van Griekenland uit de Europese Unie vrij waarschijnlijk lijkt. In dit geval (en achteraf gezien), hoewel u beter af was geweest om euro’s tegen de contante koers te kopen, bent u contractueel verplicht om ze tegen de gecontracteerde koers van 1,08 te kopen. Uw hedge heeft in dit geval geleid tot een verlies van $ 20.000, aangezien uw EUR 250.000 u $ 270.000 zal kosten in plaats van de $ 250.000 die u op de spotmarkt had kunnen betalen.
Wat als de euro een paar weken voordat het contract afloopt stijgt, bijvoorbeeld naar een niveau van 1,10, en u verwacht dat deze vervolgens daalt tot onder uw gecontracteerde tarief van 1,08? In dat geval kunt u het futurescontract verkopen tegen 1,10, met een winst van $ 5.000 ({1,10 – 1,08} x 250.000), en vervolgens de euro tegen een lagere prijs kopen als de euro daalt zoals u had voorspeld.
Wat als de koopovereenkomst van de vakantie-woning niet doorgaat en u de euro’s niet meer nodig heeft? Als dit gebeurt, kunt u de twee futurescontracten tegen de geldende prijs verkopen. U zou winst maken als de prijs waartegen u verkoopt hoger was dan de overeengekomen koers van 1,08, en verlies als de verkoopprijs lager was dan 1,08.
Met valutatermijncontracten
Valutatermijncontracten zijn over het algemeen beperkt tot grote spelers zoals bedrijven, instellingen en banken. Het grootste voordeel van forwards is dat ze qua omvang en looptijd kunnen worden aangepast. Maar aangezien valutatermijncontracten over-the-counter worden verhandeld en niet op een beurs, zijn tegenpartijrisico en liquiditeit belangrijker dan bij futures.
Voorbeeld:
Hypothetisch bedrijf Big Bang Co. gevestigd in Japan heeft een verwachte exportontvangst van $ 1 miljoen binnen zes maanden. Het is bezorgd dat de Japanse yen tegen die tijd in waarde zou kunnen stijgen, wat betekent dat ze minder yen zou ontvangen als ze de dollar verkoopt, en besluit de wisselkoers vast te zetten met valutatermijncontracten bij de bank.
De contante koers is 119,50 ($ 1 = JPY 119,50). Termijnrentes zijn gebaseerd op renteverschillen en de valuta met de lagere rentevoet wordt verhandeld tegen een termijnpremie ten opzichte van de valuta met de hogere rentevoet. Aangezien de rentetarieven van de yen lager zijn dan de dollarkoersen, wordt de yen verhandeld tegen een termijnpremie ten opzichte van de dollar. De vooruitbetaling van de zesmaands yen kost dus 30 pips, wat betekent dat Big Bang Co. een koers krijgt van 119,20 (dwz 119,50 – 0,30) voor de $ 1 miljoen die hij in zes maanden aan zijn bank zal verkopen.
Stel dat de Japanse yen over zes maanden tegen een spotkoers van 116 handelt. Big Bang Co. ontvangt een koers van 119,20 yen voor zijn dollars, ongeacht waar de spotkoers wordt verhandeld. Het ontvangt daarom 119,2 miljoen yen voor zijn dollarverkoop, wat 3,2 miljoen yen meer is dan het zou hebben ontvangen als het de te ontvangen dollar tegen de contante koers van 116 had verkocht.
Als Big Bang Co om de een of andere reden de $ 1 miljoen niet aan de bank wil leveren, kan het de afdekking afwikkelen door $ 1 miljoen terug te kopen tegen de contante koers van 116, voor een winst van 3,2 miljoen yen, en de ontvangen $ 1 miljoen te verkopen. van zijn export tegen de contante koers van 116. De netto koers die hij ontvangt, blijft 119,20 per dollar (3,2 + 116).
Hoewel valutatermijncontracten niet toegankelijk zijn voor het grote publiek, kunnen beleggers effectief forwards construeren met behulp van een techniek die de geldmarktafdekking wordt genoemd.
Met valuta-opties
Het voordeel van het gebruik van een valutaoptie om een wisselkoers vast te stellen, in plaats van gebruik te maken van futures of termijncontracten, is dat de koper van de optie het recht maar niet de verplichting heeft om de valuta tegen een vooraf bepaalde koers te kopen voordat de optie vervalt. Hoewel er vooraf kosten zijn in de vorm van de optiepremie, kunnen deze kosten de voorkeur genieten boven een vaste rente, zoals het geval zou zijn bij valutatermijncontracten en futures.
Voorbeeld:
Laten we teruggaan naar het eerste voorbeeld. Laten we aannemen dat u het risico wilt afdekken dat de euro stijgt, terwijl u de flexibiliteit behoudt om de euro tegen een lagere koers te kopen als deze daalt. U koopt daarom twee call-opties van juni 108 op de euro-futurescontracten. De contracten geven u het recht om 125.000 euro per contract te kopen tegen een tarief van 1,08 (EUR 1 = USD 1,0800) tegen een premie van 0,0185. Uw te betalen optiepremie is $ 2.312,50 (EUR 125.000 x 0,0185) per contract, voor een totaal van $ 4.625.
Er zijn drie mogelijke scenario’s die zich voordoen vlak voordat de callopties in juni aflopen.
- De euro wordt verhandeld tegen 1,20 : in dit geval zijn uw opties goed in-the-money. Merk op dat uw effectieve wisselkoers, inclusief de optiepremie, 1,0985 is (dwz de uitoefenprijs van 1,0800 + de optiepremie van 0,0185).
In dit geval bedragen de totale kosten van uw EUR 250.000 $ 274.625 ({twee contracten X EUR 125.000 per contract X de call uitoefenprijs van 1,08} + optiepremie van $ 4.625). De call-optie bespaarde u dus $ 25.375, aangezien kopen tegen de spotkoers van 1,20 u $ 300.000 zou hebben gekost.
- De euro wordt verhandeld tegen 1,00 : in dit geval laat u uw opties gewoon vervallen en koopt u de euro tegen de contante koers van 1,00. Aangezien u $ 4.625 aan optiepremie hebt betaald, bedragen uw totale kosten $ 254.625 (dwz $ 250.000 + $ 4.625), wat zich vertaalt in een effectieve wisselkoers van 1,0185.
In dit geval was het veel beter om je af te dekken via een optiecontract in plaats van een futurescontract, aangezien dit laatste zou hebben geleid tot een verlies van $ 20.000, in plaats van de $ 4.625 die je als optiepremie hebt betaald.
Met een Exchange Traded Fund
Voor kleine bedragen kan men ook een valuta-exchange-traded fund (ETF) gebruiken, zoals de CurrencyShares Euro Trust (FXE) om een wisselkoers vast te leggen. (Zie: ” Afdekking tegen wisselkoersrisico’s met valuta-ETF’s “.) Het probleem is dat dergelijke ETF’s een beheervergoeding hebben, wat de kosten van de afdekking verhoogt. Er kan ook enige afwijking zijn tussen de ETF-prijs en de wisselkoers. De geldmarktafdekking kan een beter alternatief zijn voor ETF’s om voor kleine bedragen een wisselkoers vast te leggen.
Het komt neer op
Wisselkoersen kunnen effectief worden vergrendeld met behulp van valutafutures, forwards of opties, die elk voor- en nadelen hebben. Voor kleinere bedragen kan de geldmarktafdekking de voorkeur hebben boven ETF’s om een wisselkoers vast te leggen.
Openbaarmaking: de auteur bekleedde op het moment van publicatie geen posities in een van de effecten die in dit artikel worden genoemd.