Inkomsten Beleggingsmaatschappij

Wat is een inkomensbeleggingsmaatschappij?

Een inkomensbeleggingsmaatschappij is een vermogensbeheerder die zich richt op het genereren van inkomsten voor zijn klanten, vaak via een portefeuille die de nadruk legt op inkomensgenererende effecten.

Inzicht in de inkomensbeleggingsmaatschappij

In wezen is een inkomensbeleggingsmaatschappij een beheermaatschappij die tot doel heeft welvaart voor haar klanten op te bouwen. Hun portefeuilles zijn doorgaans gestructureerd met obligaties, preferente aandelen, vastrentende kapitaalstructuren en dividenden. Het doel is om een ​​gestage stroom van inkomsten voor beleggers te genereren in plaats van om de waarde van de portefeuille te maximaliseren, hoewel kapitaalgroei ook gewenst is. Aandelen met een geschiedenis van gestaag stijgende dividendratio’s zijn bijzonder aantrekkelijk voor inkomensbeleggingsmaatschappijen.

Inkomsten uit effecten verlagen inherent het risico voor beleggers, aangezien het inkomen verliezen beperkt tot de waarde van de deelnemingen. Verder zijn bedrijven die dividenden uitkeren over het algemeen stabiel, doordat ze de markten hebben doorstaan. Deze bedrijven hebben minder groeiruimte, maar lopen minder kans op extreme verliezen. Hoewel het contra-intuïtief is, kan de inkomensbeleggingsmaatschappij dividenden en obligatiecoupons herbeleggen in plaats van ze onder fondsbeleggers te verdelen.

Hoe inkomensbeleggingsmaatschappijen effecten kiezen

Beleggers die geïnteresseerd zijn in het nastreven van inkomstenbeleggingen, dienen zich vertrouwd te maken met de statistieken waar beleggingsmaatschappijen naar kijken bij het evalueren van inkomstengenererende aandelen. De meest voor de hand liggende manier om dividendbetalingen in werkelijke dollars te meten, is niet de beste manier om de waarde van de aandelen ten opzichte van een inkomensportefeuille te beoordelen. Een betere maatstaf is het dividendrendement, het verwachte jaarlijkse dividend per aandeel gedeeld door de huidige prijs per aandeel. Hogere opbrengsten zijn theoretisch gezien betere investeringen, maar binnen de perken. Buitensporig hoge dividendrendementen kunnen wijzen op een hoog risiconiveau.

Een andere goede maatstaf is om de groei van het dividend per aandeel (DPS) te vergelijken met de groei van de winst per aandeel (EPS). Een aandeel kan jaar na jaar een stijging van het dividend per aandeel laten zien, maar als de winst per aandeel niet met of in de buurt van hetzelfde tempo groeit, zal het uiteindelijk onmogelijk zijn dat de dividendbetalingen snel blijven groeien.

Zelfs als deze maatregelen veelbelovend lijken, kunnen inkomensbeleggingsbedrijven aandelen kiezen die minder aan dividend uitkeren als de bedrijven die ze uitgeven fundamenteel stabieler zijn. Dat wil zeggen, dividenden zijn niet noodzakelijk de belangrijkste factor bij het kiezen van een aandeel, zelfs niet voor een inkomensportefeuille.

Inkomstenbelegging en belastingen

In de meeste gebieden op aarde worden dividendinkomsten belast tegen inkomstenbelastingtarieven in plaats van tegen lagere vermogenswinsten. Dat betekent dat inkomensbeleggers niet alleen de potentiële winst van herbelegging van dividenden mislopen, maar ook meer aan belastingen betalen vanwege het voorrecht een gestage stroom van inkomsten uit hun beleggingen te ontvangen. Die afweging kan de moeite waard zijn, afhankelijk van de specifieke financiële behoeften van de belegger.