Datum eerste aanbieding

Wat is de eerste aanbiedingsdatum?

De initiële aanbiedingsdatum is wanneer een aandeel of effect voor het eerst beschikbaar wordt gesteld voor openbare aankoop. De initiële aanbiedingsdatum maakt deel uit van het proces voor een eerste openbare aanbieding (IPO ), dat is wanneer een privébedrijf nieuwe aandelen of effecten uitgeeft aan openbare investeerders. Er kan reclame worden gemaakt voor de eerste aanbiedingsdata voor alle soorten effecten, waarbij aandelen en beheerde fondsen twee van de meest voorkomende zijn.

Inzicht in de initiële aanbiedingsdatum

Het IPO-proces waarbij een particuliere onderneming een beursgenoteerd bedrijf wordt, is belangrijk. Bedrijven die hun bedrijf openbaar willen maken, moeten voldoen aan de wettelijke vereisten van de Securities and Exchange Commission (SEC). Er zijn ook noteringsvereisten voor de beurzen, zoals de New York Stock Exchange (NYSE), voordat een bedrijf kan noteren en op die beurs kan worden verhandeld.

Een bedrijf wordt vóór een beursintroductie als een privébedrijf beschouwd. Vóór de beursgang zijn er echter aandeelhouders en investeerders in het particuliere bedrijf, waaronder durfkapitalisten en angel-investeerders die investeren in bedrijven met een veelbelovend groeipotentieel. Investeerders kunnen ook de oprichter of oprichters en hun families zijn.

IPO’s zijn nuttig voor bedrijven, aangezien de nieuwe uitgifte van aandelen die door investeerders worden gekocht, een instroom van kapitaal – of geld – oplevert dat kan worden gebruikt om in hun bedrijf te investeren. Bedrijven huren investeringsbanken in om het IPO-proces te onderschrijven of te faciliteren, waaronder het analyseren van de markt, het peilen van de vraag van investeerders, het vaststellen van de IPO-prijs en de initiële aanbiedingsdatum.

Nieuwe aanbiedingen onderschrijven

Een verzekeringsteam bij een investeringsbank is meestal belast met het voorbereiden van de zekerheid voor de initiële aanbiedingsdatum. Een bepaalde underwriter kan worden gekozen op basis van hun kennis van de bedrijfstak van het binnenkort te openen bedrijf, de toegang tot individuele en institutionele beleggers, die beheerders zijn van grote fondsen, zoals pensioenen. Het doel is gedeeltelijk om de beste prijs voor de IPO te krijgen door de interesse te peilen om een ​​ordelijke en efficiënte distributie van de nieuwe aandelen te verzekeren in de aanloop naar en tijdens de initiële aanbiedingsdatum.

Het acceptatie- en depotproces voor het aanbieden van nieuwe effecten op de markt verschilt voor elk effect. Aandelen en onderlinge fondsen zijn twee voorbeelden van de meest voorkomende soorten nieuwe aanbiedingen. Historisch gezien zijn nieuwe aanbiedingen vaak te laag geprijsd in de aanloop naar hun initiële aanbiedingsdatum, wat mogelijk leidt tot grote meerwaarden bij uitgifte. Dit kan ook een opgekropte vraag naar aandelen creëren op de eerste handelsdag en een groter winstpotentieel opleveren voor degenen die vóór de initiële aanbiedingsdatum op de uitgifte kunnen inschrijven.

In het algemeen zal nieuwe aanbod hoog ervaring met de handel volatiliteit of prijsschommelingen in de vroege fasen van hun beursgang. Dit kan vaker voorkomen voor aandelen, aangezien slechts een klein percentage van de uitstaande aandelen (doorgaans minder dan 25%) in aanmerking komt voor verhandeling op de eerste dag.

Aandelen

Bedrijven die van plan zijn hun aandelen op een openbare beurs aan te bieden, moeten een grondig due diligence- en acceptatieproces ondergaan. Bedrijven kunnen samenwerken met investeringsbanken zoals Bank of America, JP Morgan of Morgan Stanley voor acceptatiediensten.

Underwriters op nieuwe beursintroducties zijn over het algemeen verantwoordelijk voor het leiden van het proces van eerste openbare aanbieding, het ondergaan van alle due diligence, het bepalen van de prijs van het aanbod en het op de markt brengen van het aanbod aan beleggers. Underwriting-overeenkomsten omvatten doorgaans de steun van de underwriters bij het kopen van nieuw aangeboden aandelen en voorwaardelijke aankopen van aandelen na handel op de open markt gedurende een bepaalde periode.

Beleggingsfondsen

Voor onderlinge fondsen is het proces dat leidt tot een beursintroductie anders dan voor openbare aandelen, aangezien fondsen onderworpen zijn aan verschillende voorschriften en wettelijke deponeringsvereisten. In een beleggingsfondsaanbod werkt het bedrijf samen met een distributeur die ook de belangrijkste verzekeraar van het fonds is. De distributeur werkt samen met de juridische en compliance-teams van het bedrijf om een ​​registratieverklaring in te dienen bij de SEC, die volledige details over het fonds moet bevatten in een prospectus en een verklaring met aanvullende informatie.

Distributeurs treden op als underwriter, kopen aandelen van het fonds en zijn verantwoordelijk voor het op de markt brengen van het fonds voor de initiële aanbiedingsdatum. Distributeurs proberen het fonds te vermelden bij kortingsmakelaars en financiële adviseursplatforms in de hele sector. Dit zijn de belangrijkste distributiekanalen voor een beleggingsfonds en zijn belangrijk voor de lancering ervan.