Bank instrueren
Wat is een opdrachtgevende bank?
Een instrueren bank is een van de banken die een rol in spelen overdracht van middelen tussen twee partijen. De opdrachtgevende bank is degene die het overboekingsproces initieert en fungeert als de beheerder. Van de klant ontvangt de opdrachtgevende bank instructies over naar wie het geld moet worden overgemaakt en hoeveel het moet worden overgemaakt.
Belangrijkste leerpunten
- De opdrachtgevende bank is een van de twee banken die betrokken zijn bij een overboeking. De opdrachtgevende bank treedt op als administrateur.
- De klant geeft de opdrachtgevende bank door hoeveel en naar wie het geld moet worden overgemaakt. De opdrachtgevende bank initieert de overboeking.
- De opdrachtgevende bank is het tegenovergestelde van de adviesbank, de bank die het geld ontvangt en de klant informeert dat het geld is ontvangen.
- Een internationaal bankrekeningnummer (IBAN) wordt gebruikt bij buitenlandse betalingen en geeft extra details over een overboeking, zoals de landcode.
- Een SWIFT-code wordt gebruikt om een specifieke bankinstelling te identificeren bij een buitenlandse overboeking en wordt door SWIFT verstrekt via zijn eigen communicatieplatform.
Hoe een opdrachtgevende bank werkt
Een opdrachtgevende bank wordt ook wel de bestellende partij genoemd, aangezien deze het proces van de overboeking begint. Het is het tegenovergestelde van een adviserende bank: de bank die de geldoverboeking ontvangt en vervolgens de ontvangende partij laat weten dat de overboeking is voltooid. Dezelfde bank kan zowel de opdrachtgevende bank als de adviserende bank zijn voor verschillende overboekingen.
Instructies voor bank- en overboekingen
Een veel voorkomende vorm van overboeking is een overboeking, een elektronische overboeking van geld via een netwerk, dat door honderden banken wereldwijd wordt beheerd. Bij een overboeking wisselen banken of financiële instellingen geen fysiek geld uit, maar geven banken specifieke informatie door over wie de ontvanger is, wat hun bankrekeningnummer is en hoeveel geld ze ontvangen. Banken zullen dan alle betalingen aan de achterkant verrekenen.
IBAN en SWIFT
Naast een traditioneel bankrekeningnummer kan een internationaal bankrekeningnummer (IBAN) een extra laag specificiteit toevoegen aan bepaalde overschrijvingen, met name buitenlandse betalingen. Het IBAN-nummer bestaat uit een landcode van twee letters, gevolgd door twee controlecijfers en maximaal 30 alfanumerieke tekens. Deze alfanumerieke tekens staan bekend als het basisbankrekeningnummer (BBAN).
Drie IBAN-voorbeelden zijn:
- Albanië (AL35202111090000000001234567)
- Cyprus (CY21002001950000357001234567)
- Koeweit (KW81CBKU0000000000001234560101)
Terwijl een IBAN wordt gebruikt om een bepaald rekeningnummer te identificeren, identificeert een SWIFT-code van de Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications een bankinstelling bij complexe buitenlandse overboekingen.
SWIFT is een eigen berichtennetwerk dat financiële instellingen gebruiken om informatie veilig te verzenden. SWIFT kent aan elke financiële organisatie een unieke code toe van acht of elf tekens. De eerste vier karakters zijn de instituutscode, de volgende twee karakters zijn de landcode (bijv. IT voor het land Italië), de volgende twee karakters zijn de locatie- / stadscode, en de optionele laatste drie karakters komen overeen met individuele filialen.
Als een klant in een filiaal van de New York Bank of America (BofA) bijvoorbeeld geld wil sturen naar haar vriend die bankiert bij het filiaal van UniCredit Banca in Milaan, kan de New Yorker haar lokale BofA-filiaal binnenlopen met het rekeningnummer van haar Italiaanse vriend., samen met UnicaCredit Banca’s unieke Milanese SWIFT-code (UNCRITMMXXX). Nadat ze deze informatie heeft verstrekt, stuurt Bank of America een SWIFT-bericht naar het filiaal van UniCredit Banca. Zodra Unicredit Banca het SWIFT-bericht over de inkomende betaling heeft ontvangen, wordt het specifieke geldbedrag op de Italiaanse rekening bijgeschreven.