Oproepoptie tegen rentetarief

Wat is een calloptie met rentetarief?

Een rentecalloptie is een derivaat waarbij de houder recht heeft op een rentevergoeding op basis van een variabel rentepercentage, en vervolgens een rentevergoeding betaalt op basis van een vast rentepercentage. Als de optie wordt uitgeoefend, zal de belegger die de calloptie met rente verkoopt, een nettobetaling doen aan de optiehouder.

Inzicht in opties voor rentetarieven

Laten we, om de opties voor rentetarieven te begrijpen, eerst aan hoe de prijzen op de schuldenmarkt werken. Er is een omgekeerde relatie tussen rentetarieven en obligatiekoersen. Wanneer de heersende rentetarieven in de markt stijgen, dalen de vastrentende prijzen. Evenzo, wanneer de rentetarieven dalen, stijgen de prijzen. Beleggers die zich willen indekken tegen een ongunstige rentebeweging of speculanten die willen profiteren van een verwachte renteschommeling, kunnen dit doen door middel van renteopties.

Een renteoptie is een contract waarvan de onderliggende waarde een rentetarief is, zoals het rendement van een driemaands schatkistpapier (T-bill) of een 3-maands London Interbank Offered Rate (LIBOR). Een belegger die verwacht dat de prijs van schatkistpapier zal dalen (of dat de opbrengst zal stijgen), zal een renteput kopen. Als ze verwacht dat de prijs van de schuldinstrumenten zal stijgen (of dat het rendement zal dalen), zal een calloptie op rente worden gekocht.

Een calloptie op rente geeft de koper het recht, maar niet de plicht, om een ​​vaste rente te betalen en een variabele rente te ontvangen. Als de onderliggende rentevoet op expiratie hoger is dan de uitoefenrente, is de optie in the money en zal de koper deze uitoefenen. Als de marktrente onder de uitoefenprijs zakt, is de optie out of the money en laat de belegger het contract aflopen.

Het bedrag van de uitkering wanneer de optie wordt uitgeoefend, is de contante waarde van het verschil tussen de marktrente op de afwikkelingsdatum en het uitoefenpercentage vermenigvuldigd met de notionele hoofdsom vermeld in het optiecontract. Het verschil tussen het verrekeningspercentage en het uitoefenpercentage moet worden gecorrigeerd voor de periode van het tarief.

Voorbeeld van een calloptie tegen rentetarieven

Stel als hypothetisch voorbeeld dat een belegger een longpositie heeft in een calloptie voor rentetarieven die de 180-daagse T-factuur als onderliggende rentevoet heeft. De nominale hoofdsom die in het contract wordt vermeld, is $ 1 miljoen en het uitoefenpercentage is 1,98%. Als de marktrente voorbij het uitoefenpercentage stijgt tot bijvoorbeeld 2,2%, zal de koper de rentevraag uitoefenen. Het uitoefenen van de oproep geeft de houder het recht om 2,2% te ontvangen en 1,98% te betalen. De uitbetaling voor de houder is:

Bij de renteopties wordt rekening gehouden met de aan de overeenkomst verbonden dagen tot vervaldag. Ook wordt de uitbetaling van de optie pas gedaan aan het einde van het aantal dagen dat aan het tarief is gekoppeld. Als de rentevoetoptie in ons voorbeeld bijvoorbeeld binnen 60 dagen vervalt, wordt de houder 180 dagen niet betaald omdat de onderliggende T-factuur binnen 180 dagen vervalt. De uitbetaling moet daarom worden verdisconteerd tot de huidige tijd door de huidige waarde van $ 1.100 tegen 6% te vinden.

Voordelen van opties voor rentetarieven

Kredietinstellingen die een ondergrens willen leggen op toekomstige leentarieven, zijn de belangrijkste kopers van rentecallopties. Klanten zijn meestal bedrijven die op een bepaald moment in de toekomst moeten lenen, dus de geldschieters willen zich tussentijds verzekeren of indekken tegen ongunstige veranderingen in de rentetarieven.