Geïnvesteerd kapitaal

Wat is geïnvesteerd kapitaal?

Geïnvesteerd vermogen is de totale hoeveelheid geld dat door een bedrijf door de uitgifte van effecten aan het eigen vermogen en de schuld aan obligatiehouders, waar de totale schuld en kapitaal lease verplichtingen worden toegevoegd aan het bedrag van het eigen vermogen uitgegeven aan investeerders. Geïnvesteerd kapitaal is geen regel in de jaarrekening van het bedrijf, omdat schulden, financiële leases en eigen vermogen elk afzonderlijk op de balans worden vermeld.

Inzicht in geïnvesteerd kapitaal

Bedrijven moeten meer inkomsten genereren dan de kosten om het kapitaal op te halen dat wordt verstrekt door obligatiehouders, aandeelhouders en andere financieringsbronnen, anders behaalt het bedrijf geen economische winst. Bedrijven gebruiken verschillende statistieken om te beoordelen hoe goed het bedrijf kapitaal gebruikt, waaronder het rendement op geïnvesteerd kapitaal, de toegevoegde economische waarde en het rendement op het geïnvesteerd vermogen.

De totale kapitalisatie van een bedrijf is de som van de totale schuld, inclusief kapitaalleaseovereenkomsten, uitgegeven plus aandelen verkocht aan investeerders, en de twee soorten kapitaal worden gerapporteerd in verschillende secties van de balans. Stel bijvoorbeeld dat IBM 1.000 aandelen van nominaal $ 10 aandelen uitgeeft, en dat elk aandeel wordt verkocht voor in totaal $ 30 per aandeel. In het gedeelte over het eigen vermogen van de aandeelhouder van de balans verhoogt IBM het saldo van de gewone aandelen met een totale nominale waarde van $ 10.000, en de resterende $ 20.000 die wordt ontvangen, verhoogt de rekening voor extra gestort kapitaal. Aan de andere kant, als IBM $ 50.000 aan bedrijfsobligaties uitgeeft, neemt het gedeelte over langlopende schulden op de balans toe met $ 50.000. In totaal stijgt de kapitalisatie van IBM met $ 80.000, vanwege de uitgifte van zowel nieuwe aandelen als nieuwe schulden.

Hoe emittenten een rendement op kapitaal behalen

Een succesvol bedrijf maximaliseert het rendement dat het verdient op het kapitaal dat het ophaalt, en investeerders kijken zorgvuldig naar hoe bedrijven de opbrengsten gebruiken die ze ontvangen van de uitgifte van aandelen en schulden. Stel bijvoorbeeld dat een loodgietersbedrijf $ 60.000 aan extra aandelen uitgeeft en de verkoopopbrengst gebruikt om meer loodgieterswagens en uitrusting te kopen. Als het loodgietersbedrijf de nieuwe activa kan gebruiken om meer huishoudelijk loodgieterswerk uit te voeren, stijgt de winst van het bedrijf en kan het bedrijf een dividend uitkeren aan de aandeelhouders. Het dividend verhoogt het rendement van elke belegger op een aandeleninvestering, en beleggers profiteren ook van stijgingen van de aandelenkoersen, die worden aangedreven door stijgende bedrijfswinsten en -verkopen.

Bedrijven kunnen ook een deel van de winst gebruiken om aandelen terug te kopen die eerder aan investeerders zijn uitgegeven en de aandelen terug te trekken, en een aandeleninkoopplan vermindert het aantal uitstaande aandelen en verlaagt het eigen vermogen. Analisten kijken ook goed naar de winst per aandeel ( EPS ) van een bedrijf, of het nettoresultaat per aandeel van aandelen. Als het bedrijf aandelen terugkoopt, neemt het aantal uitstaande aandelen af, en dat betekent dat de winst per aandeel stijgt, wat het aandeel aantrekkelijker maakt voor investeerders.

Rendement op geïnvesteerd kapitaal (ROIC)

Rendement op geïnvesteerd kapitaal (ROIC) is een berekening die wordt gebruikt om de efficiëntie van een bedrijf te beoordelen bij het toewijzen van het kapitaal onder zijn controle aan winstgevende investeringen.

De ratio rendement op geïnvesteerd kapitaal geeft een idee van hoe goed een bedrijf zijn geld gebruikt om rendement te genereren. Door het rendement op geïnvesteerd kapitaal van een bedrijf te vergelijken met de  gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC), wordt  duidelijk of het geïnvesteerde kapitaal effectief wordt gebruikt. Deze maatregel wordt ook wel kortweg rendement op kapitaal genoemd.

ROIC wordt altijd berekend als een percentage en wordt meestal uitgedrukt als een waarde op jaarbasis of een achterliggende 12-maandwaarde. Het moet worden vergeleken met de kapitaalkosten van een bedrijf om te bepalen of het bedrijf waarde creëert. Als de ROIC groter is dan de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) van een bedrijf, wordt de meest gebruikelijke maatstaf voor de kapitaalkosten, waarde gecreëerd en zullen deze bedrijven tegen een premie handelen. Een veelgebruikte maatstaf voor bewijs van waardecreatie is een rendement van meer dan 2% van de kapitaalkosten van het bedrijf. Als de ROIC van een bedrijf minder is dan 2%, wordt het beschouwd als een waardevernietiger. Sommige bedrijven werken met een nulrendementniveau, en hoewel ze de waarde misschien niet vernietigen, hebben deze bedrijven geen overtollig kapitaal om in toekomstige groei te investeren.

ROIC is een van de belangrijkste en meest informatieve waarderingsstatistieken om te berekenen. Dat gezegd hebbende, is het voor sommige sectoren belangrijker dan voor andere, aangezien bedrijven die boorplatforms exploiteren of halfgeleiders produceren, veel intensiever kapitaal investeren dan bedrijven die minder apparatuur nodig hebben.