Wanneer moet u fundamentele, technische en kwantitatieve analyse gebruiken?
De meest gebruikelijke methoden die beleggers gebruiken om de voordelen en risico’s van langetermijninvesteringen op de aandelenmarkt te analyseren, zijn onder meer fundamentele analyse, technische analyse en kwantitatieve analyse. Langetermijnbeleggers zoeken naar investeringen die een grotere kans bieden om hun rendement over een langere periode te maximaliseren. Over het algemeen betekent dit minstens één jaar, hoewel veel financiële experts een tijdsbestek van vijf tot tien jaar of langer suggereren. Een van de voordelen van een langetermijnbelegger is het vermogen om te sparen en te investeren voor grote doelen die veel tijd vergen om de hoogste beloningen te behalen, zoals pensioen.
Door de verschillen tussen fundamentele, technische en kwantitatieve analyse te begrijpen, geven langetermijnbeleggers zichzelf toegang tot drie waardevolle aandelenselectie-strategieën die ze kunnen gebruiken om winstgevende investeringsbeslissingen te nemen.
Belangrijkste leerpunten
- Het doel van fundamentele analyse is om tot een reële waarde van een bedrijf te komen door alle aspecten van het bedrijf te evalueren, samen met de industrie, de markt als geheel en de binnenlandse en mondiale omgeving.
- Het doel van technische analyse is om gegevens te evalueren – zoals historische rendementen en prijsveranderingen – om patronen in kaart te brengen die kunnen worden gebruikt om toekomstige prijsbewegingen voor effecten en de markt als geheel te schatten.
- Kwantitatieve analyse richt zich op het gebruik van eenvoudige financiële ratio-berekeningen om inzicht te krijgen in de waardering van een specifiek bedrijf of een brede markt.
- Investeerders en analisten zullen vaak een combinatie van fundamentele, technische en kwantitatieve analyse gebruiken bij het evalueren van het potentieel voor groei en winstgevendheid van een bedrijf.
Fundamentele analyse
De meerderheid van de beleggers die investeringsbeslissingen op de lange termijn willen evalueren, begint met een fundamentele analyse van een bedrijf, een individueel aandeel of de markt als geheel. Fundamentele analyse is het proces waarbij de intrinsieke waarde van een beveiliging wordt gemeten door alle aspecten van een bedrijf of markt te evalueren. Materiële activa, waaronder grond, uitrusting of gebouwen waarvan een bedrijf eigenaar is, worden beoordeeld in combinatie met immateriële activa zoals handelsmerken, patenten, merknamen of intellectueel eigendom.
Om een fundamentele analyse uit te voeren, wilt u de financiële overzichten, historische gegevens, telefonische vergaderingen van investeerders, persberichten, analistenrapporten en schattingen van analisten bekijken.
Bij het evalueren van de bredere reikwijdte van de aandelenmarkt, gebruiken beleggers fundamentele analyses om economische factoren te beoordelen, waaronder de algehele sterkte van de economie en specifieke omstandigheden in de bedrijfstak.
Fundamentele analyse resulteert in een waarde die aan het onderzochte effect wordt toegekend en die wordt vergeleken met de huidige prijs van het effect. Beleggers gebruiken de vergelijking om te bepalen of een langetermijninvestering de moeite waard is om te kopen omdat deze ondergewaardeerd is of dat het de moeite waard is om te verkopen omdat deze overgewaardeerd is.
Technische Analyse
Het proces van het evalueren van effecten door middel van statistieken staat bekend als technische analyse. Analisten en beleggers gebruiken gegevens over marktactiviteit, zoals historische rendementen, aandelenkoersen en transactievolumes om patronen in effectenbewegingen in kaart te brengen. Terwijl fundamentele analyse probeert de intrinsieke waarde van een effect of specifieke markt aan te tonen, zijn technische gegevens bedoeld om inzicht te geven in de toekomstige activiteit van effecten of de markt als geheel. Beleggers en analisten die technische analyse gebruiken, zijn er sterk van overtuigd dat toekomstige prestaties kunnen worden bepaald door patronen te beoordelen op basis van prestatiegegevens uit het verleden.
Bij technische analyse worden gegevens uit korte perioden gebruikt om de patronen te ontwikkelen die worden gebruikt om effecten of marktbewegingen te voorspellen, terwijl fundamentele analyse gebaseerd is op informatie over jaren. Vanwege de korte duur van gegevensverzameling bij technische analyse, hebben beleggers de neiging om deze methode meer te gebruiken bij kortetermijnhandel. Technische analyse kan echter een nuttig instrument zijn om langetermijninvesteringen te evalueren in combinatie met fundamentele analyse.
Kwantitatieve analyse
Evaluatie van de historische prestaties van een bedrijf of een brede markt wordt vaak gedaan door middel van kwantitatieve analyse. Beleggers voeren kwantitatieve analyses uit door middel van eenvoudige berekeningen van financiële verhoudingen, zoals de winst per aandeel (EPS) of complexere berekeningen zoals de verdisconteerde cashflow (DCF).
De resultaten van kwantitatieve analyse geven inzicht in de waardering of historische prestatie van een specifiek effect of markt. Maar kwantitatieve analyse wordt niet vaak gebruikt als een op zichzelf staande methode om langetermijninvesteringen te evalueren. In plaats daarvan wordt kwantitatieve analyse gebruikt in combinatie met fundamentele en technische analyse om de potentiële voordelen en risico’s van investeringsbeslissingen te bepalen.
Het komt neer op
Fundamentele analyse wordt meestal gebruikt bij het bepalen van de kwaliteit van langetermijnbeleggingen in een breed scala aan effecten en markten, terwijl technische analyse meer wordt gebruikt bij de beoordeling van kortetermijnbeleggingsbeslissingen, zoals de actieve handel in aandelen. Beleggers gebruiken kwantitatieve analyse om de financiële stabiliteit van een bedrijf te evalueren.
Hoewel sommige beleggers de voorkeur geven aan het gebruik van één enkele analysemethode om langetermijninvesteringen te evalueren, is een combinatie van fundamentele, technische en kwantitatieve analyse het meest voordelig.