Joseph Schumpeter
Wie is Joseph Schumpeter?
Joseph Alois Schumpeter (1883 – 1950) was een econoom en wordt beschouwd als een van de grootste intellectuelen van de twintigste eeuw. Hij is vooral bekend om zijn theorieën over conjunctuurcycli en kapitalistische ontwikkeling en om het concept van ondernemerschap te introduceren.
Belangrijkste leerpunten
- Hij is vooral bekend om zijn boekCapitalism, Socialism, and Democracy, the theory of creative destructie uit1942en voor het aanbieden van de eerste Duitse en Engelse verwijzingen naar methodologisch individualisme in de economie.
- Het werk van Schumpeter werd aanvankelijk overschaduwd door de contrasterende theorieën van zijn tijdgenoot John Maynard Keynes.
Joseph Schumpeter begrijpen
Schumpeter werd geboren in wat nu de Tsjechische Republiek is in 1883, waar hij economie leerde van de voorlopers van deOostenrijkse schooltraditie, waaronder Friedrich von Wieser en Eugen von Bohm-Bawerk. Schumpeter was minister van Financiën in de Oostenrijkse regering, de president van een particuliere bank en een professor, voordat hij door de opkomst van de nazi’s zijn thuisland moest verlaten.
In 1932 verhuisde hij naar de Verenigde Staten om les te geven aan Harvard. Vijftien jaar later, in 1947, werd hij de eerste immigrant die tot president van de American Economic Association werd gekozen.
Aan het begin van de 20e eeuw had de economische wetenschap in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië zich ontwikkeld volgens statische en wiskundig georiënteerde algemene evenwichtsmodellen. Het werk van Schumpeter verschilde soms en typeerde de meer genuanceerde en minder hypothetische benadering van het continentaal Europa, hoewel sommige van zijn theorieën ook waren ontleend aan het algemene Walrasiaanse evenwicht.
Tijdens zijn vele jaren in het openbare leven ontwikkelde Schumpeter informele rivaliteit met de andere grote denkers van het westen, waaronder John Maynard Keynes, Irving Fisher, Ludwig von Mises en Friedrich Hayek. Zijn werk werd aanvankelijk overschaduwd door enkele van zijn tijdgenoten.
Beroemde theorieën
Schumpeter is vooral bekend om zijn boekCapitalism, Socialism, and Democracy uit 1942, evenals de theorie van dynamische economische groei die bekend staat als creatieve destructie. Hij wordt ook gecrediteerd voor de eerste Duitse en Engelse verwijzingen naar methodologisch individualisme in de economie.
Creatieve destructie
Schumpeter leverde veel bijdragen aan de economische wetenschap en politieke theorie, maar verreweg zijn meest blijvende erfenis kwam uit een hoofdstuk van zes pagina’s in hetkapitalisme, socialisme en democratie met de titel ‘Het proces van creatieve vernietiging’.
De econoom bedacht de term creatieve vernietiging om te beschrijven hoe het oude voortdurend wordt vervangen door het nieuwe. Schumpeter bood een nieuw, uniek inzicht in hoe economieën groeien, door uit te leggen dat economische vooruitgang niet geleidelijk en vreedzaam is, maar eerder onsamenhangend en soms onaangenaam.
“Hetzelfde proces van industriële mutatie – als ik die biologische term mag gebruiken – dat onophoudelijk een revolutie teweegbrengt in de economische structuur van binnenuit, onophoudelijk de oude vernietigt en onophoudelijk een nieuwe creëert. Dit proces van creatieve vernietiging is het essentiële feit van het kapitalisme, ”zei hij.
Ondernemerschap
Schumpeter wordt beschouwd als de eerste wetenschapper die de wereld kennis laat maken met het concept van ondernemerschap. Hij bedacht het Duitse woord Unternehmergeist, wat ondernemersgeest betekent, en voegde eraan toe dat deze individuen de economie beheersten omdat ze verantwoordelijk zijn voor het leveren van innovatie en technologische verandering.
De argumenten van Schumpeter weken sterk af van de dominante traditie. Hij benadrukte het feit dat markten niet passief naar evenwicht neigen totdat de winstmarges zijn weggevaagd. In plaats daarvan vernietigen ondernemende innovatie en experimenten voortdurend het oude en introduceren nieuwe evenwichten, waardoor een hogere levensstandaard mogelijk wordt .
In veel opzichten zag Schumpeter het kapitalisme als een evolutiemethode binnen de sociale en economische hiërarchie. De ondernemer wordt de revolutionair en verstoort de gevestigde orde om dynamische verandering te creëren.
Zakelijke cycli
Deze theorieën sluiten aan bij Schumpeters geloof in de aanwezigheid van conjunctuurcycli. Telkens wanneer een ondernemer een bestaande industrie ontwricht, is het waarschijnlijk dat bestaande werknemers, bedrijven of zelfs hele sectoren tijdelijk in de problemen kunnen komen, zei hij. Deze cycli worden getolereerd, legde hij uit, omdat hierdoor middelen kunnen worden vrijgemaakt voor andere, productievere doeleinden.
“Behoudens zeer weinig gevallen waarin zich moeilijkheden voordoen, is het mogelijk om, historisch en statistisch, zes Juglars [8-10-jarige conjunctuurcycli] af te tellen tot een Kondratieff [50-60 jaar] en drie Kitchins [40 maanden] aan een Juglar – niet als een gemiddelde, maar in elk individueel geval ”, schreef Schumpeter in zijn boek The Theory of Economic Development, gepubliceerd in 1911.
Joseph Schumpeter Vs. John Maynard Keynes
Schumpeter werd slechts een paar maanden vóór Keynes geboren en wordt, net als zijn tijdgenoot, beschouwd als een van de beste economen van de 20e eeuw. Het paar had radicaal verschillende opvattingen.
Keynes beschouwde de economie als gezond in een statisch evenwicht. Schumpeter verwierp deze theorie en beweerde dat evenwicht niet gezond is en dat innovatie de motor van de economie is. Beiden hadden ook tegengestelde opvattingen over overheidsingrijpen. Keynes geloofde dat een permanent evenwicht van welvaart kon worden bereikt door het monetair beleid van de centrale bank. Schumpeter voerde aan dat overheidsingrijpen de inflatie verhoogde en de economie vernietigde.
In zijn vroege carrière bespotte Schumpeter het gebruik van statistische aggregaten in de economische theorie, waarschijnlijk een kans op Keynes, door zich te concentreren op individuele keuze en actie.
Het werk van Schumpeter kreeg aanvankelijk weinig bijval, mede door de populariteit van Keynes. Dat veranderde in de loop van de tijd en hij wordt nu beschouwd als een van ’s werelds grootste economen.