Oordeelkredietanalyse

Wat is beoordelingskredietanalyse?

Judgemental kredietanalyse is een methode voor het goedkeuren of het ontkennen van krediet op basis van het oordeel van de kredietverlener in plaats van op een bepaald credit scoring model. Een beoordelingskredietanalyse houdt in dat de aanvraag van de kredietnemer wordt geëvalueerd en dat eerdere ervaring met soortgelijke aanvragers wordt gebruikt om de kredietgoedkeuring te bepalen. Dit proces vermijdt het gebruik van algoritmen of empirische processen om goedkeuringen te bepalen.

Oordeelkredietanalyse opsplitsen

Oordeelkredietanalyse wordt meestal gebruikt door kleinere banken. Terwijl grote banken vaak meer geautomatiseerde kredietprocessen hebben, zullen kleinere banken vanwege het grote aantal aanvragen dat ze ontvangen, oordelende kredietanalyses gebruiken, omdat het voor hen niet economisch is om een kredietscoresysteem te ontwikkelen of een derde partij in te huren om kredietscores vast te stellen. De oordelende kredietanalyse is uniek in zijn benadering en is gebaseerd op traditionele normen voor kredietanalyse, zoals betalingsgeschiedenis, bankreferenties, leeftijd en andere elementen. Deze worden gescoord en gewogen om een ​​algemene kredietscore op te leveren, die de kredietverstrekker gebruikt.

Verschillende soorten kredietscores

Hoewel veroordelende kredietanalyse goed werkt voor kleinere banken, zijn de meeste mensen meer bekend met het concept van een kredietscore en associëren ze het meestal met de FICO of de Fair Isaac Corporation, die het meest gebruikte kredietscoremodel hebben gemaakt. Banken en kredietverstrekkers op grotere schaal gebruiken een kredietscoremodel dat een statistisch getal gebruikt om de kredietwaardigheid van een consument te beoordelen. Kredietverstrekkers gebruiken vervolgens kredietscores om de waarschijnlijkheid te evalueren dat een persoon zijn of haar schulden zal terugbetalen. De kredietscore van een persoon varieert van 300 tot 850. Hoe hoger de score, hoe financieel betrouwbaarder iemand wordt geacht. Hoewel er andere kredietscoresystemen zijn, wordt de FICO-score verreweg het meest gebruikt.

Een kredietscore speelt een sleutelrol bij de beslissing van een kredietverstrekker om krediet aan te bieden. Mensen met een kredietscore van minder dan 640 worden bijvoorbeeld over het algemeen beschouwd als subprime-leners. Kredietinstellingen rekenen vaak een hogere rente op subprime-hypotheken dan een conventionele hypotheek om zichzelf te compenseren voor het dragen van meer risico. Ze kunnen ook een kortere terugbetalingstermijn of een medeondertekenaar vereisen voor leners met een lage kredietscore. Omgekeerd wordt een kredietscore van 700 of hoger over het algemeen als goed beschouwd en kan dit ertoe leiden dat een lener een lagere rente ontvangt, waardoor hij gedurende de looptijd van de lening minder geld aan rente betaalt.

Elke crediteur definieert zijn eigen bereiken voor kredietscores, maar bij het berekenen van een kredietscore gebruikt een kredietbureau vijf hoofdfactoren: betalingsgeschiedenis, totaal verschuldigd bedrag, lengte van kredietgeschiedenis, soorten krediet en nieuw krediet. Consumenten kunnen hoge scores behalen door een lange geschiedenis bij te houden van het op tijd betalen van hun rekeningen en het laag houden van hun schulden.