24 juni 2021 18:21
Wat is een junk-obligatie?
Ongewenste obligaties zijn obligaties met een hoger risico op wanbetaling dan de meeste obligaties die zijn uitgegeven door bedrijven en overheden. Een obligatie is een schuld of belofte om investeerders rentebetalingen te betalen, samen met het rendement van de geïnvesteerde hoofdsom in ruil voor het kopen van de obligatie. Ongewenste obligaties zijn obligaties die zijn uitgegeven door bedrijven die het financieel moeilijk hebben en een hoog risico lopen om in gebreke te blijven of hun rentebetalingen niet te betalen of de hoofdsom aan beleggers terug te betalen.
Junk-obligaties worden ook wel hoogrentende obligaties genoemd, omdat het hogere rendement nodig is om het risico van wanbetaling te compenseren.
Belangrijkste leerpunten
- Een junk bond is een schuld die een lage kredietwaardigheid heeft gekregen van een ratingbureau, onder investment grade.
- Als gevolg hiervan zijn deze obligaties risicovoller omdat de kans groter is dat de emittent in gebreke blijft of een kredietgebeurtenis meemaakt.
- Vanwege het hogere risico worden beleggers gecompenseerd met hogere rentetarieven, daarom worden junkbonds ook wel high-yieldobligaties genoemd.
Ongewenste obligaties uitgelegd
Vanuit technisch oogpunt lijkt een hoogrentende of “junk” -obligatie sterk op gewone bedrijfsobligaties. Beide vertegenwoordigen een schuld die is uitgegeven door een bedrijf met de belofte om rente te betalen en om de hoofdsom op de eindvervaldag terug te betalen. Junk-obligaties verschillen vanwege de slechtere kredietkwaliteit van hun emittenten.
Obligaties zijn vastrentende schuldinstrumenten die bedrijven en overheden uitgeven aan beleggers om kapitaal aan te trekken. Wanneer beleggers obligaties kopen, lenen ze in feite geld uit aan de emittent die belooft het geld terug te betalen op een specifieke datum, de vervaldatum. Op de eindvervaldag krijgt de belegger de geïnvesteerde hoofdsom terugbetaald. De meeste obligaties betalen beleggers een jaarlijkse rente gedurende de looptijd van de obligatie, een zogenaamde couponrente.
Een obligatie met een jaarlijkse couponrente van 5% betekent bijvoorbeeld dat een belegger die de obligatie koopt, 5% per jaar verdient. Dus een obligatie met een nominale waarde van $ 1.000 – of nominale waarde – ontvangt 5% x $ 1.000, wat neerkomt op $ 50 elk jaar totdat de obligatie afloopt.
Een hoger risico staat gelijk aan een hoger rendement
Een obligatie met een hoog risico dat de onderliggende onderneming in gebreke blijft, wordt een junk bond genoemd. Bedrijven die junk-obligaties uitgeven, zijn doorgaans start-ups of bedrijven die het financieel moeilijk hebben. Ongewenste obligaties brengen risico’s met zich mee, aangezien beleggers niet zeker weten of ze hun hoofdsom zullen terugbetalen en regelmatig rentebetalingen zullen ontvangen. Als gevolg hiervan betalen rommelobligaties een hoger rendement dan hun veiligere tegenhangers om beleggers te helpen compenseren voor het extra risiconiveau. Bedrijven zijn bereid om het hoge rendement te betalen omdat ze investeerders moeten aantrekken om hun activiteiten te financieren.
Voordelen
-
Junk-obligaties leveren een hoger rendement op dan de meeste andere vastrentende schuldbewijzen.
-
Ongewenste obligaties kunnen aanzienlijke prijsstijgingen opleveren als de financiële situatie van het bedrijf verbetert.
-
Ongewenste obligaties dienen als een risico-indicator voor wanneer beleggers bereid zijn risico’s te nemen of risico’s op de markt te vermijden.
Nadelen
-
Ongewenste obligaties hebben een hoger wanbetalingsrisico dan de meeste obligaties met een betere kredietwaardigheid.
-
Koersen van junk-obligaties kunnen volatiliteit vertonen als gevolg van onzekerheid over de financiële prestaties van de emittent.
-
Actieve markten voor junk-obligaties kunnen wijzen op een overboughtmarkt, wat betekent dat beleggers te zelfgenoegzaam zijn met risico’s en kunnen leiden tot marktdalingen.
Ongewenste obligaties als marktindicator
Sommige beleggers kopen rommelobligaties om te profiteren van mogelijke prijsstijgingen naarmate de financiële zekerheid van het onderliggende bedrijf verbetert, en niet noodzakelijkerwijs voor het rendement van rente-inkomsten. Beleggers die voorspellen dat de obligatiekoersen zullen stijgen, gokken er ook op dat de koopintentie voor hoogrentende obligaties – zelfs deze met een lagere rating – zal toenemen als gevolg van een verandering in het sentiment van marktrisico’s. Als beleggers bijvoorbeeld denken dat de economische omstandigheden in de VS of in het buitenland verbeteren, kunnen ze rommelobligaties kopen van bedrijven die samen met de economie zullen verbeteren.
Als gevolg hiervan dient de toegenomen koopintentie van rommelobligaties voor sommige beleggers als een marktrisico-indicator. Als beleggers junk-obligaties kopen, zijn marktdeelnemers bereid meer risico te nemen vanwege een waargenomen aantrekkende economie. Omgekeerd, als rommelobligaties worden verkocht terwijl de prijzen dalen, betekent dit meestal dat beleggers meer risico-avers zijn en kiezen voor veiligere en stabielere beleggingen.
Hoewel een toename van het beleggen in junk-obligaties zich meestal vertaalt in meer optimisme in de markt, kan het ook wijzen op te veel optimisme in de markt.
Het is belangrijk op te merken dat junk-obligaties veel grotere prijsschommelingen hebben dan obligaties van hogere kwaliteit. Beleggers die junk-obligaties willen kopen, kunnen de obligaties afzonderlijk kopen via een makelaar of beleggen in een junk-obligatiefonds dat wordt beheerd door een professionele portefeuillebeheerder.
Verbetering van de financiën heeft invloed op junk-obligaties
Als het onderliggende bedrijf financieel goed presteert, zullen zijn obligaties een verbeterde kredietwaardigheid hebben en doorgaans koopinteresse van investeerders aantrekken. Als gevolg hiervan stijgt de prijs van de obligatie naarmate investeerders binnenstromen, die bereid zijn te betalen voor de financieel levensvatbare emittent. Omgekeerd zullen bedrijven die slecht presteren waarschijnlijk een lage of lagere kredietwaardigheid hebben. Deze dalende meningen kunnen ertoe leiden dat kopers zich terugtrekken. Bedrijven met een slechte kredietwaardigheid bieden doorgaans hoge opbrengsten om investeerders aan te trekken en hen te compenseren voor het extra risiconiveau.
Het resultaat is dat obligaties die zijn uitgegeven door bedrijven met een positieve kredietwaardigheid, doorgaans lagere rentetarieven op hun schuldinstrumenten betalen in vergelijking met bedrijven met een lage kredietwaardigheid. Veel obligatiebeleggers houden de kredietwaardigheid van obligaties in de gaten.
Kredietbeoordelingen en ongewenste obligaties
Hoewel rommelobligaties als risicovolle beleggingen worden beschouwd, kunnen beleggers het risiconiveau van een obligatie volgen door de kredietwaardigheid van de obligatie te herzien. Een kredietrating is een beoordeling van de kredietwaardigheid van een emittent en zijn uitstaande schuld in de vorm van obligaties. De kredietwaardigheid van het bedrijf, en uiteindelijk de kredietwaardigheid van de obligatie, heeft invloed op de marktprijs van een obligatie en de aangeboden rentevoet.
Kredietbeoordelaars meten de kredietwaardigheid van alle bedrijfs- en staatsobligaties, waardoor beleggers inzicht krijgen in de risico’s die aan het schuldpapier zijn verbonden. Kredietbeoordelaars kennen letterclassificaties toe voor hun mening over de kwestie.
Standard & Poor’s heeft bijvoorbeeld een kredietwaardigheidsschaal die varieert van AAA – uitstekend – tot lagere ratings van C en D. Elke obligatie met een lagere rating dan BB zou van speculatieve kwaliteit of een junk-obligatie zijn. Dit zou een rode vlag moeten zijn voor risicomijdende beleggers. De verschillende letterclassificaties van kredietagentschappen vertegenwoordigen de financiële levensvatbaarheid van het bedrijf en de waarschijnlijkheid dat de contractvoorwaarden van de obligatievoorwaarden zullen worden nageleefd.
Investeringsgraad
Obligaties met de rating investment grade zijn afkomstig van bedrijven die een grote kans hebben om de reguliere coupons te betalen en de hoofdsom aan beleggers terug te betalen. De beoordelingen van Standard & Poor’s omvatten bijvoorbeeld:
- AAA – uitstekend
- AA – heel goed
- Een goede
- BBB – voldoende
“Junk” (speculatief)
Zoals eerder vermeld, valt de rating van een obligatie in de categorie van dubbele B in het territorium van junk-obligaties. Dit gebied kan een enge plek zijn voor beleggers die in geval van wanbetaling schade zouden ondervinden van een totaal verlies van hun investeringsdollars.
Enkele speculatieve beoordelingen zijn onder meer:
- CCC – momenteel kwetsbaar voor wanbetaling
- C – zeer kwetsbaar voor wanbetaling
- D – standaard
Bedrijven met obligaties met deze lage kredietwaardigheid kunnen moeilijkheden ondervinden bij het aantrekken van het kapitaal dat nodig is om lopende bedrijfsactiviteiten te financieren. Als een bedrijf er echter in slaagt zijn financiële prestaties te verbeteren en de kredietwaardigheid van zijn obligatie wordt verhoogd, kan de prijs van de obligatie aanzienlijk stijgen. Omgekeerd, als de financiële situatie van een bedrijf verslechtert, kan de kredietwaardigheid van het bedrijf en zijn obligaties worden verlaagd door kredietbeoordelaars. Het is van cruciaal belang voor investeerders in ongewenste schulden om de onderliggende activiteiten en alle beschikbare financiële documenten volledig te onderzoeken alvorens te kopen.
Bond Defaults
Als een obligatie een hoofdsom en rentebetaling mist, wordt de obligatie geacht in gebreke te zijn. In gebreke blijven is het niet terugbetalen van een schuld inclusief rente of hoofdsom van een lening of zekerheid. Junk-obligaties hebben een hoger risico op wanbetaling vanwege een onzekere inkomstenstroom of een gebrek aan voldoende onderpand. Het risico van wanbetalingen op obligaties neemt toe tijdens economische neergang, waardoor deze schulden op het laagste niveau nog riskanter worden.
Voorbeeld uit de echte wereld van een junk-obligatie
Tesla Inc. (TSLA) heeft een obligatie met vaste rente uitgegeven met een vervaldatum van 1 maart 2021 en een vaste halfjaarlijkse couponrente van 1,25%. De schuld kreeg in 2014 bij uitgifte een S & P-rating van B. In oktober 2020 verhoogde S&P zijn rating van B + naar BB. Dit is nog steeds een ratinggebied voor junk-obligaties. Een BB-rating van S&P betekent dat de ratingkwestie minder kwetsbaar is voor wanbetaling, maar nog steeds wordt geconfronteerd met grote onzekerheden of blootstelling aan ongunstige zakelijke of economische omstandigheden.
Ook is de huidige prijs van het Tesla-aanbod $ 577 vanaf oktober 2020, veel hoger dan de nominale waarde van $ 100 in 2014, wat het extra rendement vertegenwoordigt dat beleggers krijgen boven de couponbetaling. Met andere woorden, ondanks de BB-rating wordt de obligatie verhandeld tegen een zeer hoge premie ten opzichte van de nominale waarde. Dit komt doordat de obligaties converteerbaar zijn in eigen vermogen. Dus, met de aandelen van Tesla die de afgelopen twaalf maanden met 600% zijn gestegen, eindigend op 26 oktober 2020, blijken de obligaties waardevolle surrogaten voor het eigen vermogen te zijn.