Vergrendelperiode

Wat is een vergrendelingsperiode?

Een vergrendelingsperiode verwijst naar een tijdsperiode, doorgaans 30 tot 90 dagen, waarin een hypotheekverstrekker een specifiek leningaanbod open moet houden voor een lener. Gedurende deze periode bereidt de lener zich voor op de afsluiting en verwerkt de kredietgever de leningsaanvraag.

Een hypotheekrentevergrendeling is een overeenkomst tussen een kredietverstrekker en een kredietnemer die de kredietnemer tijdens de blokkeringsperiode een gegarandeerde rente op de hypotheek toestaat, meestal tegen de geldende marktrente. Een leningvergrendeling biedt de lener bescherming tegen een rentestijging tijdens de blokkeringsperiode.

Hoe vergrendelingsperioden werken

Een blokkeringsperiode biedt de kredietnemer gemoedsrust als het gaat om bescherming tegen stijgende rentetarieven terwijl de kredietgever de kredietaanvraag verwerkt. Verwerkingstijden verschillen per rechtsgebied, maar de lengte van het slot moet ongeveer overeenkomen met de lokale gemiddelde goedkeuringsperioden. Gedurende die tijd kunnen de tarieven stijgen of dalen.

Als de rente tijdens de blokkeringsperiode stijgt, moet de lener worden beschermd tegen het renterisico, de kans op renteschommelingen. Een kleine opwaartse beweging in de prime rate kan een onbeschermde lener duizenden dollars kosten gedurende de looptijd van een lening. In het geval van een herfinanciering om marktafscherming te voorkomen, is het risico zelfs nog groter: een stijgende rente kan betekenen dat u een huis verliest als dit betekent dat de geldschieter het gevoel heeft dat de kredietnemer zich geen lening meer kan veroorloven.

Als de tarieven tijdens de blokkeringsperiode dalen, kan de leningblokkering opties bieden die gunstig zijn voor de lener. Met een voorziening voor afvloeiing kan de lener een lager tarief vastleggen. Als de lock-overeenkomst geen float down bevat, kan de lener besluiten dat het kosteneffectief is om de lening volledig te herschrijven.

Aan de beveiliging van een vergrendelingsperiode zijn doorgaans kosten verbonden. Kredietverstrekkers brengen een vergoeding in rekening voor zowel het slot zelf als de float down-voorziening. Om hun opties te evalueren, moet de kredietnemer zijn blootstelling aan renterisico’s inschatten.

Kortere versus langere vergrendelingsperioden

Een andere belangrijke overweging voor de lener is hoe lang een vergrendelingsperiode ze moeten zoeken. Net als de leningsvergrendeling en de voorziening voor vlottende werking, zal een langere vergrendelingsperiode waarschijnlijk resulteren in een hogere vergoeding dan een kortere periode.

Een langere vergrendelingsperiode, tussen 45 en 90 dagen, biedt meer bescherming. Over het algemeen zal een geldschieter een niet zo aantrekkelijk rentetarief bieden gedurende een langere blokkeringsperiode. Als de partijen tijdens deze periode niet in staat zijn om de lening af te sluiten, is het mogelijk dat de kredietgever niet bereid is om een ​​tweede slotaanbieding te verlengen tegen een voor de kredietnemer aantrekkelijk tarief.

Een kortere blokkeringsperiode, van een week tot 45 dagen, zal doorgaans een lagere gegarandeerde rente en mogelijk lagere vergoedingen met zich meebrengen. Veel geldschieters zullen helemaal geen kosten in rekening brengen voor een vergrendelingsperiode van minder dan 60 dagen. Als de geldgever de aanvraag tijdens de blokkeringsperiode echter niet kan goedkeuren, loopt de kredietnemer opnieuw een renterisico. Om de vergrendelingsperiode te verlengen, kan een lener ervoor kiezen om een ​​vergoeding te betalen of een borgsom te betalen.

Vergrendelingsperioden omvatten verschillende belangrijke variabelen en een lener moet zich bewust zijn van de afwegingen die optreden wanneer wijzigingen worden aangebracht. Over het algemeen is het een waardevol hulpmiddel voor de lener en het waard om na te streven.