Vergrendelingsperiode
Wat is een lock-up periode?
Een blokkeringsperiode is een periode waarin beleggers geen aandelen van een bepaalde belegging mogen terugkopen of verkopen. Er zijn twee belangrijke toepassingen voor lock-up periodes, die voor hedgefondsen en die voor start-ups / IPO’s.
Voor hedgefondsen is de blokkeringsperiode bedoeld om de hedgefondsbeheerder de tijd te geven beleggingen te verlaten die mogelijk illiquide zijn of anderszins te snel uit balans zijn in hun beleggingsportefeuille. Het blokkeren van hedgefondsen duurt doorgaans 30-90 dagen, waardoor de hedgefondsbeheerder tijd heeft om uit investeringen te stappen zonder dat de prijzen ten opzichte van hun totale portefeuille worden gedrukt.
Voor start-ups of bedrijven die via een beursgang naar de beurs willen gaan, laten lock-periodes zien dat het leiderschap van het bedrijf intact blijft en dat het bedrijfsmodel solide blijft. Het stelt de IPO-emittent ook in staat om meer contanten aan te houden voor voortdurende groei.
Hoe een lock-up-periode werkt
De blokkeringsperiode voor hedgefondsen komt overeen met de onderliggende beleggingen van elk fonds. Een long- / shortfonds dat voornamelijk in liquide aandelen wordt belegd, kan bijvoorbeeld een blokkeringsperiode van één maand hebben. Omdat gebeurtenisgestuurde fondsen of hedgefondsen echter vaak beleggen in dunner verhandelde effecten, zoals noodlijdende leningen of andere schulden, hebben ze doorgaans een langere blokkeringsperiode. Toch kunnen andere hedgefondsen helemaal geen blokkeringsperiode hebben, afhankelijk van de structuur van de beleggingen van het fonds.
Wanneer de blokkeringsperiode afloopt, kunnen beleggers hun aandelen laten terugkopen volgens een vast schema, vaak per kwartaal. Ze moeten normaal gesproken een opzegtermijn van 30 tot 90 dagen geven, zodat de fondsbeheerder onderliggende effecten kan liquideren die betaling aan de beleggers mogelijk maken.
Belangrijkste leerpunten
- Lock-up periodes zijn wanneer beleggers bepaalde aandelen of effecten niet kunnen verkopen.
- Lock-up periodes worden gebruikt om de liquiditeit te vrijwaren en de markt stabiel te houden.
- Hedgefondsbeheerders gebruiken ze om de stabiliteit en liquiditeit van de portefeuille te behouden.
- Start-ups / IPO’s gebruiken ze om geld vast te houden en veerkracht te tonen.
Tijdens de blokkeringsperiode kan een hedgefondsbeheerder in effecten beleggen in overeenstemming met de doelstellingen van het fonds zonder zich zorgen te hoeven maken over de inkoop van aandelen. De manager heeft tijd om sterke posities in verschillende activa op te bouwen en potentiële winsten te maximaliseren terwijl hij minder liquide middelen bij de hand houdt. Als er geen blokkeringsperiode en een gepland aflossingsschema is, zou een hedgefondsbeheerder te allen tijde een grote hoeveelheid liquide middelen of kasequivalenten nodig hebben. Er zou minder geld worden geïnvesteerd en het rendement kan lager zijn. Omdat de blokkeringsperiode van elke belegger varieert naargelang zijn persoonlijke investeringsdatum, kan er voor geen enkel fonds tegelijkertijd een massale liquidatie plaatsvinden.
Lock-up periodes kunnen ook worden gebruikt om sleutelmedewerkers te behouden, waarbij aandelenbeloningen gedurende een bepaalde periode niet kunnen worden ingewisseld om te voorkomen dat een medewerker naar een concurrent verhuist, om continuïteit te behouden of totdat ze een belangrijke missie hebben voltooid.
Voorbeeld van een blokkeringsperiode
Een fictief hedgefonds, Epsilon & Co., bijvoorbeeld, investeert in noodlijdende Zuid-Amerikaanse schulden. Het renterendement is hoog, maar de marktliquiditeit is laag. Als een van de klanten van Epsilon in één keer een groot deel van zijn portefeuille in Epsilon zou willen verkopen, zou dit waarschijnlijk veel lagere prijzen opleveren dan wanneer Epsilon delen van zijn bezit over een langere periode zou verkopen. Maar aangezien Epsilon een lock-upperiode van 90 dagen heeft, geeft het hen de tijd om geleidelijker te verkopen, waardoor de markt de verkopen gelijkmatiger kan absorberen en de prijzen stabieler kan houden, wat resulteert in een beter resultaat voor de belegger en Epsilon dan anders zou kunnen zijn het geval geweest.
Speciale overwegingen
De blokkeringsperiode voor nieuw uitgegeven openbare aandelen van een bedrijf helpt de aandelenkoers te stabiliseren nadat deze op de markt is gekomen. Als de prijs en de vraag van het aandeel stijgen, brengt het bedrijf meer geld binnen. Als zakelijke insiders hun aandelen aan het publiek zouden verkopen, lijkt het erop dat het bedrijf niet de moeite waard is om in te investeren, en zouden de aandelenkoersen en de vraag dalen.
Wanneer een niet-beursgenoteerd bedrijf het proces van beursgang begint, kunnen belangrijke werknemers een verminderde contante vergoeding ontvangen in ruil voor aandelen van de aandelen van het bedrijf. Veel van deze werknemers willen mogelijk hun aandelen zo snel mogelijk na de beursgang verzilveren. De blokkeringsperiode voorkomt dat aandelen onmiddellijk na de beursgang worden verkocht wanneer de aandelenkoersen kunstmatig hoog kunnen zijn en vatbaar voor extreme prijsvolatiliteit.