Krijgswet
Wat is de staat van beleg?
De staat van beleg is een wet die wordt beheerd door het leger en niet door een burgerregering. De staat van beleg kan worden afgekondigd in een noodsituatie of reactie op een crisis, of om bezet gebied te controleren.
Belangrijkste leerpunten:
- De staat van beleg is een wet die wordt beheerd door het leger in plaats van een burgerregering, meestal om de orde te herstellen.
- De staat van beleg wordt afgekondigd in geval van nood, als reactie op een crisis of om bezet gebied te beheersen.
- Wanneer de staat van beleg wordt afgekondigd, kunnen burgerlijke vrijheden, zoals het recht op vrij verkeer, vrijheid van meningsuiting, bescherming tegen onredelijke huiszoekingen en habeas corpuswetten, worden opgeschort.
Inzicht in de staat van beleg
De afkondiging van de staat van beleg is een zeldzame en gewichtige beslissing die een burgerregering moet nemen, en om een goede reden. Wanneer de staat van beleg wordt afgekondigd, wordt de civiele controle over sommige of alle aspecten van overheidsoperaties overgedragen aan het leger.
Dit betekent dat in het geval van gekozen regeringen de door de stemgerechtigde bevolking gekozen vertegenwoordigers niet langer aan de macht zijn. Burgers hebben dus de controle over het land afgestaan in ruil voor het mogelijke herstel van de orde met de mogelijkheid dat de controle in de toekomst niet meer kan worden opgeëist.
Wanneer de staat van beleg wordt afgekondigd, kunnen burgerlijke vrijheden, zoals het recht op vrij verkeer, vrijheid van meningsuiting of bescherming tegen onredelijke huiszoekingen, worden opgeschort. Het rechtssysteem dat doorgaans kwesties van strafrecht en burgerlijk recht behandelt, wordt vervangen door een militair rechtssysteem, zoals een militair tribunaal.
Burgers kunnen worden gearresteerd voor het overtreden van een avondklok of voor misdrijven die in normale tijden niet ernstig genoeg zouden worden geacht om detentie te rechtvaardigen. Wetten met betrekking tot habeas corpus die bedoeld zijn om onwettige detentie te voorkomen, kunnen ook worden opgeschort, waardoor het leger personen voor onbepaalde tijd kan vasthouden zonder de mogelijkheid van verhaal.
De staat van beleg afkondigen
Gezien de negatieve gevolgen die de staat van beleg kan hebben voor een land en zijn burgers, is het uitroepen van de staat van beleg een laatste redmiddel voor situaties waarin de openbare orde snel verslechtert. In 1892 voerde de gouverneur van Idaho bijvoorbeeld de staat van beleg in nadat een groep opstandige mijnwerkers een molen had opgeblazen, die een gebouw van vier verdiepingen met de grond gelijk maakte en één persoon doodde.
Het kan worden verklaard te regeren tijdens protesten, burgerlijke onrust, staatsgrepen of opstanden. De staat van beleg kan ook worden afgekondigd wanneer het leger van een land buitenlands grondgebied bezet, zoals aan het einde van een oorlog.
Meestal berust de macht om de staat van beleg af te kondigen bij de president. De omstandigheden waarin het kan worden afgekondigd en andere beperkende factoren, zoals de hoeveelheid tijd die het van kracht kan laten, zijn vastgelegd in wetgeving of de grondwet van een land.
Een president kan bijvoorbeeld gemachtigd zijn om de staat van beleg af te kondigen in een tijd van gewelddadige burgerlijke onrust, maar slechts voor 60 dagen. Internationale wetten kunnen ook de reikwijdte en de duur van de staat van beleg beperken als een land een multilateraal verdrag heeft ondertekend.
Speciale overwegingen: noodtoestanden
Het gebruik van de staat van beleg na natuurrampen komt minder vaak voor. In plaats van de staat van beleg af te kondigen en de macht over te dragen aan het leger in het geval van een orkaan of aardbeving, is de kans veel groter dat regeringen de noodtoestand afkondigen.
Wanneer de noodtoestand wordt afgekondigd, kan de regering haar bevoegdheden uitbreiden of de rechten van haar burgers beperken. De regering hoeft de macht echter niet over te dragen aan haar leger. In sommige gevallen kan een regering een noodtoestand inroepen, specifiek om afwijkende meningen of oppositiegroepen te onderdrukken.