Tussenpersoon
Wat is een tussenpersoon?
De term tussenpersoon is een informeel woord voor een tussenpersoon in een transactie- of procesketen. Een tussenpersoon, of tussenpersoon, zal de interactie tussen partijen vergemakkelijken, meestal tegen een commissie of vergoeding. Sommige critici zeggen dat bedrijven en klanten moeten proberen “de tussenpersoon uit te schakelen” door rechtstreeks met elkaar om te gaan, waarbij hogere kosten of commissies worden vermeden.
Tussenpersonen verdienen ook geld door het product voor meer dan de aankoopprijs te verkopen. Dit verschil wordt de “markup” genoemd, of de kosten die de koper uiteindelijk betaalt. Tussenpersonen kunnen kleine bedrijven zijn of grote bedrijven met een internationale aanwezigheid.
Belangrijkste leerpunten
- Een tussenpersoon is een makelaar, tussenpersoon of tussenpersoon bij een proces of transactie.
- Een tussenpersoon verdient een vergoeding of commissie in ruil voor diensten die worden verleend bij het matchen van kopers en verkopers.
- Veel industrieën en bedrijfssectoren maken gebruik van tussenpersonen, van handel en commercie tot groothandelaren tot effectenmakelaars.
Tussenpersonen begrijpen
In de toeleveringsketen kan een tussenpersoon een distributeur vertegenwoordigen die goederen van de fabrikant koopt en deze aan een detailhandelaar verkoopt, vaak tegen een hogere prijs. Verkopers worden vaak beschouwd als tussenpersonen, zoals makelaars die huizenkopers matchen met verkopers.
Bepaalde bedrijfstakken, hetzij door beleid, infrastructuur of mandaat, bevatten een tussenlaag van het bedrijf. Autofabrikanten verkopen bijvoorbeeld doorgaans geen voertuigen rechtstreeks aan consumenten. In plaats daarvan worden de producten verkocht via autodealers, die kunnen bestaan uit diverse accessoires, opties en upgrades naar verkoopkansen auto tegen een hogere premie. Autodealers proberen duurdere versies van auto’s te verkopen om voor zichzelf meer winst te maken, aangezien een groot deel van de verkoopopbrengst teruggaat naar de fabrikant.
Hetzelfde geldt voor elektronica, apparaten en andere retailproducten. Verkopers van elektronica en apparaten kunnen proberen klanten naar duurdere producten te leiden om een grotere winstmarge te behalen dan laaggeprijsde artikelen. Dergelijke tussenpersonen kunnen door de fabrikant worden beperkt in de manieren waarop ze een product kunnen verkopen, inclusief hoe het op de markt wordt gebracht of dat het product kan worden verpakt met andere items om speciale aanbiedingen te creëren.
De opkomst van e-commerce heeft de dynamiek veranderd van waar een tussenpersoon in sommige bedrijfstakken past, en de wetgeving blijft hierop reageren.
Speciale overwegingen
In bepaalde staten kan de verkoop van alcoholische dranken zo zijn gestructureerd dat retailers, bars en restaurants producten moeten kopen via een drankendistributeur. Volgens een dergelijk beleid kan een wijnmakerij zijn producten niet rechtstreeks aan detailhandelaren verkopen. Dit kan de beschikbaarheid van hun producten beperken, aangezien ze verplicht zijn aan de tussenliggende distributeurs die de kanalen beheersen waar ze hun wijn doorheen kunnen sturen.
Dergelijke beperkingen kunnen zich ook uitstrekken tot de verkoop en verzending van hun producten van de ene staat naar de andere. Sommige staten verbieden of staan bijvoorbeeld de verkoop en verzending van producten zoals wijn rechtstreeks aan de consument toe via online aankopen, waardoor de lagen van de tussenpersonen worden geëlimineerd. Dit is een omstreden uitdaging gebleken voor het distributiesegment van de industrie, die erop vertrouwde dat producenten van wijn en gedistilleerde dranken hun waren via hen moesten verzenden.