Mismatch-risico
Wat is een mismatch-risico?
Mismatch-risico kent verschillende definities die in wezen verwijzen naar de kans dat er geen geschikte tegenpartijen voor swapcontracten kunnen worden gevonden, dat er voor bepaalde investeerders ongeschikte investeringen zijn gedaan of dat de kasstromen uit activa en passiva niet op één lijn liggen.
1) swapcontract mismatchrisico verwijst naar de mogelijkheid dat een swap dealer geen geschikte tegenpartij een swaptransactie waarvoor zij bemiddelen vinden.
2) Voor beleggers treedt een mismatchrisico op wanneer een belegger beleggingen kiest die niet geschikt zijn voor zijn of haar omstandigheden, risicotolerantie of middelen.
3) Voor bedrijven ontstaat een mismatch-risico wanneer activa die contanten genereren om verplichtingen te dekken niet dezelfde rentetarieven, vervaldata en / of valuta hebben.
Belangrijkste leerpunten
- Mismatch-risico doet zich voor wanneer een swap-dealer het moeilijk vindt om een tegenpartij te vinden voor een swap, de investering van een investeerder niet in overeenstemming is met zijn behoeften, of de kasstromen van een bedrijf niet in overeenstemming zijn met de verplichtingen.
- Mismatch-risico kan worden verlicht door een partij die instemt met iets andere voorwaarden in een swapcontract, een investeerder die ongepaste investeringen verlaat en voorzichtig is in het volgen van zijn investeringsstrategie, en bedrijven strikt hun financiën beheren tussen het ontvangen van fondsen of het aangaan van swaps.
Inzicht in het risico van mismatch
Beleggers of bedrijven lopen een mismatch-risico wanneer transacties waarbij ze betrokken zijn of activa die ze aanhouden niet zijn afgestemd op hun behoeften.
Zoals hierboven besproken, zijn er drie veelvoorkomende soorten mismatchrisico’s die verband houden met swaptransacties, investeringen van investeerders en kasstromen.
Mismatch-risico met swaps
Bij swaps kunnen een aantal factoren het voor een swapbank of een andere tussenpersoon moeilijk maken om een tegenpartij te vinden voor een swaptransactie. Een bedrijf kan bijvoorbeeld een swap moeten aangaan met een zeer grote nominale hoofdsom, maar vindt het moeilijk om een bereidwillige tegenpartij te vinden die de andere kant van de transactie overneemt. In dit geval kan het aantal potentiële swappers beperkt zijn.
Een ander voorbeeld is een ruil met zeer specifieke termen. Nogmaals, tegenpartijen hebben misschien geen behoefte aan die exacte voorwaarden. Om van de voordelen van de ruil gebruik te kunnen maken, moet het eerste bedrijf mogelijk licht gewijzigde voorwaarden accepteren. Dat zou het kunnen achterlaten met een onvolmaakte afdekking of een strategie die mogelijk niet overeenkomt met zijn specifieke voorspellingen.
Mismatch-risico voor investeerders
Voor beleggers kan een mismatch tussen het type belegging en de beleggingshorizon een bron van een mismatchrisico zijn. Er zou bijvoorbeeld een mismatchrisico bestaan in een situatie waarin een belegger met een korte beleggingshorizon (zoals iemand die bijna met pensioen gaat) zwaar belegt in speculatieve biotechaandelen. Beleggers met een korte beleggingshorizon moeten zich doorgaans concentreren op minder speculatieve beleggingen, zoals vastrentende waarden en blue chip-aandelen.
Een ander voorbeeld is een belegger in een lage belastingschijf die belegt in belastingvrije gemeentelijke obligaties. Of een risicomijdende belegger die een agressief beleggingsfonds of beleggingen met aanzienlijke volatiliteit koopt.
Mismatch-risico voor cashflows
Voor bedrijven kan een discrepantie tussen activa en passiva een kasstroom opleveren die niet overeenkomt met de passiva. Een voorbeeld kan zijn wanneer een activum halfjaarlijkse betalingen genereert, maar het bedrijf maandelijks huur, nutsvoorzieningen en leveranciers moet betalen. Het bedrijf kan worden blootgesteld aan het missen van zijn betalingsverplichtingen als het zijn geld niet strak beheert tussen het ontvangen van geld.
Een ander voorbeeld is een bedrijf dat inkomsten ontvangt in de ene valuta, maar zijn verplichtingen in een andere valuta moet betalen. Valutaswaps kunnen worden gebruikt om dat risico te beperken.
Klassiek Mismatch-voorbeeld
Het klassieke voorbeeld van risico’s tussen activa en passiva is een bank die leent op de kortetermijnmarkt om te lenen op de langetermijnmarkt. Wanneer de korte rente stijgt en de lange rente gelijk blijft, neemt het winstvermogen van de bank af. Het verschil tussen de korte en de lange rente, oftewel de rentecurve, krimpt en dat drukt de winstmarges van de bank.
Combineer dat risico voor een wereldwijde bank met valutamismatches en de behoefte aan een exotische, moeilijk te realiseren swaptransactie om die risico’s te beperken en de bank heeft een drievoudige mismatch. Stel dat een bank $ 1 miljard aan kortlopende leningen in USD heeft en $ 1 miljard aan langlopende leningen in het buitenland in verschillende valuta’s. Hoewel ze andere leningen en leningen kunnen hebben die helpen bij het afdekken van de valutablootstelling, kunnen ze nog steeds worden blootgesteld aan valutaschommelingen die hun winstgevendheid beïnvloeden. Ze zouden een swapcontract kunnen aangaan om een deel van de valutaschommelingen te compenseren. Hierdoor kunnen ze opnieuw een mogelijk mismatch-risico lopen met betrekking tot de swaptransacties.