24 juni 2021 19:57

Hypotheekfraude

Definitie van hypotheekfraude

De bedoeling van luchtleningen en dubbele verkoop.

Naast individuen die hypotheekfraude plegen, zijn grootschalige hypotheekfraudeprogramma’s niet ongebruikelijk. In 2008 startten het Amerikaanse ministerie van Justitie en het Federal Bureau of Investigation (FBI) “Operation Malicious Mortgage” als een speciale operatie om 144 gevallen van hypotheekfraude te onderzoeken en te vervolgen.  Sancties voor hypotheekfraude omvatten boetes, restitutie en gevangenisstraf met straffen van gemiddeld 28 maanden.  Er zijn twee verschillende gebieden van hypotheekfraude.

Fraude voor winst

Daders van dit soort fraude zijn vaak insiders uit de industrie die hun gespecialiseerde kennis of autoriteit gebruiken. Deze insiders zijn onder meer bankfunctionarissen, taxateurs, hypotheekmakelaars, advocaten, kredietverstrekkers en andere professionals die zich bezighouden met de hypotheeksector. Fraude met winstoogmerk is niet bedoeld om huisvesting veilig te stellen, maar om misbruik te maken van het proces van hypotheekleningen om geld en eigen vermogen van kredietverstrekkers of huiseigenaren te stelen. De FBI geeft prioriteit aan fraude voor winstgevallen.

Fraude voor huisvesting

Dit type fraude wordt meestal vertegenwoordigd door illegale acties die worden ondernomen door een lener die gemotiveerd is om een ​​huis te verwerven of te behouden. De lener kan bijvoorbeeld informatie over inkomsten en activa op een leningaanvraag verkeerd weergeven of een taxateur ertoe verleiden de getaxeerde waarde van een onroerend goed te manipuleren.

Hypotheekfraude doorbreken

Hypotheekfraude is een financieel misdrijf dat het vervalsen van leningdocumenten met zich meebrengt of anderszins probeert illegaal te profiteren van het hypotheekleningenproces. De FBI beschouwt fraude als een onjuiste voorstelling van zaken, een verkeerde voorstelling van zaken of een weglating met betrekking tot een hypotheeklening waarop een kredietverstrekker zich vervolgens baseert. Een leugen die de beslissing van een bank beïnvloedt – bijvoorbeeld over het al dan niet goedkeuren van een lening, het accepteren van een verlaagd afbetalingsbedrag of het akkoord gaan met bepaalde terugbetalingsvoorwaarden – is hypotheekfraude. De FBI en andere handhavingsinstanties die belast zijn met het onderzoeken van hypotheekfraude, met name in de nasleep van de instorting van de huizenmarkt in 2008, hebben de definitie verruimd tot fraude gericht op noodlijdende huiseigenaren.

Afgezien van liegen over een leningaanvraag, omvatten andere soorten hypotheekfraude:

  • Strokopers zijn kredietaanvragers die door fraudeurs worden gebruikt om hypotheken te verkrijgen en worden gebruikt om de ware koper of de ware aard van de transactie te verhullen.
  • Een luchtlening is een lening aan een rietje of een niet-bestaande koper op een niet-bestaand onroerend goed.
  • Een dubbele verkoop is de verkoop van één hypotheekbrief aan meer dan één investeerder.
  • Illegaal omkeren van eigendommen vindt plaats wanneer onroerend goed wordt gekocht en snel wordt doorverkocht tegen een kunstmatig hoge prijs, met behulp van een frauduleus opgeblazen taxatie.
  • Ponzi, investeringsclub- of chunking-regelingen omvatten de verkoop van eigendommen tegen kunstmatig hoge prijzen, die worden voorgesteld als investeringsmogelijkheden voor naïeve vastgoedinvesteerders die onwaarschijnlijk hoge rendementen en lage risico’s worden beloofd.
  • Een reddingsoperatie voor een bouwer is wanneer een verkoper grote financiële prikkels aan de koper betaalt en een te hoog geleend bedrag faciliteert door de verkoopprijs te verhogen, de prikkel te verbergen en een frauduleus opgeblazen taxatie te gebruiken.
  • Een koop-en-borgtocht is wanneer de huiseigenaar actueel is over de hypotheek, maar de waarde van de woning is gedaald tot onder het verschuldigde bedrag ( onder water ), dus ze vragen een hypotheek op een andere woning aan. Nadat het nieuwe eigendom is beveiligd, zal de lener van de koop- en borgtocht het eerste huis in beslag nemen.
  • Bij een reddingsplan voor executieverkoop zijn ‘specialisten’ betrokken die beloven de lener te helpen afscherming te voorkomen. Leners betalen vaak voor diensten die ze nooit krijgen en raken uiteindelijk hun huis kwijt.
  • Bij fraude met korte verkoop profiteert de dader door voorwaardelijke transacties te verbergen of materiële informatie te vervalsen, waaronder de werkelijke waarde van het onroerend goed, zodat de beheerder geen geïnformeerde beslissing kan nemen over een korte verkoop.
  • Een niet-zakelijke short-verkoopregeling omvat een fictief aankoopbod gedaan door de medeplichtige van de huiseigenaar (rietjeskoper) in een poging om op frauduleuze wijze de schuldenlast op het onroerend goed te verminderen en de lener in zijn huis te laten blijven.
  • In een short sale flip-regeling manipuleert de dader de short sale-kredietgever om een ​​korte uitbetaling goed te keuren en verbergt hij een onmiddellijke voorwaardelijke verkoop aan een vooraf afgesproken eindkoper tegen een aanzienlijk hogere verkoopprijs.
  • Bij een omgekeerde hypotheekfraude manipuleert de dader een bejaarde om een ​​omgekeerde hypotheek te krijgen en stort hij vervolgens de opbrengst van het slachtoffer.
  • Bij affiniteitsfraude maken daders gebruik van het vertrouwen en de vriendschap die bestaan ​​in groepen die door een gemeenschappelijke band bij elkaar worden gehouden. Etnische, religieuze, professionele of leeftijdsgebonden groepen zijn vaak het doelwit.
  • Bij fraude met omgekeerde bewoning koopt een lener een huis als een vastgoedbelegging en vermeldt hij de huuropbrengst als inkomen om in aanmerking te komen voor de hypotheek. In plaats van het huis te huren, bewoont de lener het pand dan als hoofdverblijfplaats.