Meerdere tijdframes verhandelen in FX
De meeste technische handelaren op de valutamarkt, of ze nu beginners of ervaren professionals zijn, zijn in hun marktopleidingen het concept van meervoudige tijdsbestekanalyses tegengekomen. Deze goed gefundeerde manier om grafieken te lezen en strategieën te ontwikkelen, is echter vaak het eerste niveau van analyse dat wordt vergeten wanneer een handelaar een voorsprong op de markt nastreeft.
Door zich te specialiseren als daytrader, momentum trader, breakout trader of event risk trader, onder andere, verliezen veel marktdeelnemers de grotere trend uit het oog, missen ze duidelijke niveaus van ondersteuning en weerstand en zien ze zeer waarschijnlijke instap- en stopniveaus over het hoofd. In dit artikel zullen we beschrijven wat analyse van meerdere tijdsbestekken is en hoe u de verschillende perioden kiest en hoe u alles samenvoegt.
Wat is een analyse van meerdere tijdsbestekken?
Meerdere tijdsbestekanalyses omvatten het bewaken van hetzelfde valutapaar over verschillende frequenties (of tijdcompressies). Hoewel er geen echte limiet is aan het aantal frequenties dat kan worden gecontroleerd of welke specifieke frequenties moeten worden gekozen, zijn er algemene richtlijnen die de meeste beoefenaars zullen volgen.
Doorgaans geeft het gebruik van drie verschillende perioden een voldoende brede lezing op de markt, terwijl het gebruik van minder dan dit kan resulteren in een aanzienlijk verlies van gegevens, en vaker gebruiken levert een redundante analyse op. Bij het kiezen van de drie tijdfrequenties kan een eenvoudige strategie zijn om een ”regel van vier” te volgen. Dit betekent dat eerst een middellange termijn moet worden bepaald en dat deze een norm moet zijn voor hoe lang de gemiddelde transactie wordt aangehouden. Van daaruit moet een kortere termijn worden gekozen en deze moet ten minste een kwart van de tussenliggende periode zijn (bijvoorbeeld een grafiek van 15 minuten voor de korte termijn en een grafiek van 60 minuten voor de middellange of tussenliggende tijd. kader). Door dezelfde berekening zou het tijdsbestek op de lange termijn minstens vier keer zo groot moeten zijn als het tussenliggende tijdsbestek (dus, in overeenstemming met het vorige voorbeeld, zou de grafiek van 240 minuten of vier uur de drie tijdfrequenties afronden).
Het is absoluut noodzakelijk om het juiste tijdsbestek te selecteren bij het kiezen van het bereik van de drie perioden. Het is duidelijk dat een langetermijnhandelaar die maandenlang posities bekleedt, weinig nut zal hebben voor een combinatie van 15 minuten, 60 minuten en 240 minuten. Tegelijkertijd zou een daghandelaar die uren en zelden langer dan een dag posities bekleedt, weinig voordeel halen uit dagelijkse, wekelijkse en maandelijkse regelingen. Dit wil niet zeggen dat de langetermijnhandelaar er geen baat bij zou hebben om de 240-minutenkaart in de gaten te houden of de kortetermijnhandelaar om een dagkaart in het repertoire bij te houden, maar deze zouden eerder aan de extremen moeten komen dan het verankeren van de volledig bereik.
Tijdsbestek op lange termijn
Uitgerust met de basis voor het beschrijven van analyse van meerdere tijdsbestekken, is het nu tijd om het toe te passen op de forexmarkt. Bij deze methode om grafieken te bestuderen, is het over het algemeen het beste beleid om te beginnen met het lange termijn tijdsbestek en door te werken naar de meer gedetailleerde frequenties. Door naar het tijdsbestek op lange termijn te kijken, wordt de dominante trend vastgesteld. Het is het beste om het meest gebruikte adagium in de handel voor deze frequentie te onthouden: ” De trend is je vriend. ”
Posities mogen niet worden uitgevoerd op deze groothoekgrafiek, maar de transacties die worden ingenomen, moeten in dezelfde richting zijn als de trend van deze frequentie. Dit betekent niet dat transacties niet tegen de grotere trend kunnen worden aangehouden, maar dat de transacties die dat wel zijn, waarschijnlijk een lagere kans op succes hebben en dat het winstdoel kleiner zou moeten zijn dan wanneer het in de richting van de algemene trend zou gaan.
Op de fundamentals de prijsactie beter te begrijpen. Tegelijkertijd verandert een dergelijke dynamiek niet vaak, net als de prijsontwikkeling in dit tijdsbestek, dus ze hoeven slechts af en toe te worden gecontroleerd.
Een andere overweging voor een hoger tijdsbestek in dit bereik is de rentevoet. Gedeeltelijk een weerspiegeling van de gezondheid van een economie, is de rente een basiscomponent bij de prijsstelling van wisselkoersen. Onder de meeste omstandigheden zal kapitaal naar de valuta stromen met de hogere koers in een paar, aangezien dit gelijk staat aan een hoger rendement op investeringen.
Tijdsbestek op middellange termijn
Door de granulariteit van dezelfde grafiek naar het tussenliggende tijdsbestek te vergroten, worden kleinere bewegingen binnen de bredere trend zichtbaar. Dit is de meest veelzijdige van de drie frequenties omdat op dit niveau een gevoel van zowel de korte als de langere termijn kan worden verkregen. Zoals we hierboven al zeiden, zou de verwachte houdperiode voor een gemiddelde transactie dit anker voor het tijdsbestek moeten definiëren. In feite zou dit niveau de meest gevolgde grafiek moeten zijn bij het plannen van een transactie terwijl de transactie aan de gang is en wanneer de positie zijn winstdoelstelling of stop-loss nadert.
Tijdsbestek op korte termijn
Ten slotte moeten transacties op korte termijn worden uitgevoerd. Naarmate de kleinere fluctuaties in prijsactie duidelijker worden, is een handelaar beter in staat om een aantrekkelijke entry te kiezen voor een positie waarvan de richting al is bepaald door de grafieken met hogere frequentie.
Een andere overweging voor deze periode is dat fundamentals opnieuw een grote invloed hebben op de prijsactie in deze grafieken, zij het op een heel andere manier dan in het hogere tijdsbestek. Fundamentele trends zijn niet langer waarneembaar wanneer grafieken onder een frequentie van vier uur staan. In plaats daarvan zal het korte termijn tijdsbestek met verhoogde volatiliteit reageren op die indicatoren die marktbeweging worden genoemd. Hoe gedetailleerder dit kortere tijdsbestek is, hoe groter de reactie op economische indicatoren zal lijken. Vaak duren deze scherpe bewegingen maar heel kort en worden ze daarom soms omschreven als ruis. Een handelaar zal echter vaak vermijden om slechte transacties te ondernemen op deze tijdelijke onevenwichtigheden, aangezien hij de voortgang van de andere tijdsbestekken bewaakt.
Alles samenvoegen
Wanneer alle drie de tijdframes worden gecombineerd om een valutapaar te evalueren, zal een handelaar gemakkelijk de kans op succes voor een transactie verbeteren, ongeacht de andere regels die voor een strategie worden toegepast. Het uitvoeren van de top-down analyse stimuleert handelen met de grotere trend. Dit alleen al verlaagt het risico, aangezien de kans groter is dat de prijsactie uiteindelijk zal doorgaan op de langere trend. Door deze theorie toe te passen, moet het betrouwbaarheidsniveau in een transactie worden gemeten aan de hand van de opstelling van de tijdsbestekken.
Als de grotere trend bijvoorbeeld naar boven is, maar de middellange- en korte-termijntrends dalen af, moet voorzichtig worden omgesprongen met redelijke winstdoelen en stops. Als alternatief kan een handelaar wachten tot een bearish golf zijn gang gaat op de grafieken met lagere frequenties en long willen gaan op een goed niveau wanneer de drie tijdsbestekken weer op één lijn liggen.
Een ander duidelijk voordeel van het opnemen van meerdere tijdframes bij het analyseren van transacties is de mogelijkheid om ondersteunings- en weerstandsmetingen te identificeren, evenals sterke entry- en exitniveaus. De kans op succes van een transactie neemt toe wanneer deze wordt gevolgd op een kortetermijngrafiek vanwege het vermogen voor een handelaar om slechte toegangsprijzen, slecht geplaatste stops en / of onredelijke doelen te vermijden.
Voorbeeld
Om deze theorie in praktijk te brengen, zullen we de EUR / USD analyseren.
In figuur 1 is gekozen voor een maandelijkse frequentie voor de lange termijn. Uit deze grafiek blijkt duidelijk dat EUR / USD al een aantal jaren in een opwaartse trend zit. Om precies te zijn, het pair heeft een vrij consistente stijgende trendlijn gevormd vanaf een swing low eind 2005. Over een paar maanden trok de spot zich terug van deze trendlijn.
Als we naar de middellange termijn gaan, is de algemene opwaartse trend in de maandelijkse grafiek nog steeds herkenbaar. Het is nu echter duidelijk dat de spotprijs in deze periode een andere, maar opmerkelijke stijgende trendlijn heeft doorbroken en dat er mogelijk een correctie op de grotere trend gaande is. Hiermee rekening houdend kan een handel worden ingevuld. Voor de beste kans op winst moet een longpositie alleen worden overwogen wanneer de prijs zich terugtrekt naar de trendlijn op de lange termijn. Een andere mogelijke transactie is om de doorbraak van deze middellange-termijntrendlijn te kortsluiten en het winstdoel boven het technische niveau van de maandgrafiek te stellen.
Afhankelijk van de richting die we uitgaan van de grafieken met de hogere periode, kan het lagere tijdsbestek een betere frame-invoer voor een korte periode zijn of de daling naar de hoofdtrendlijn volgen. Op de vier-uurgrafiek in figuur 3 is onlangs een ondersteuningsniveau van 1,4525 gedaald. Vaak verandert vroegere ondersteuning in nieuwe weerstand (en vice versa), dus een short limit entry order kan net onder dit technische niveau worden ingesteld en een stop kan boven 1.4750 worden geplaatst om ervoor te zorgen dat de integriteit van de transactie naar boven gaat om de nieuwe short te testen. dalende trend.
Het komt neer op
Het gebruik van meerdere tijdsbestekanalyses kan de kans op een succesvolle transactie drastisch verbeteren. Helaas negeren veel handelaren het nut van deze techniek zodra ze een gespecialiseerde niche beginnen te vinden. Zoals we in dit artikel hebben laten zien, is het misschien tijd voor veel beginnende handelaren om deze methode opnieuw te bekijken, omdat het een eenvoudige manier is om ervoor te zorgen dat een positie profiteert van de richting van de onderliggende trend.