Liquidation Blues: When Mutual Funds Close

Beleggingsfonds liquidaties, ook wel aangeduid als “volledige sluiting,” zijn nooit goed nieuws. Liquidatie omvat de verkoop van alle activa van een fonds en de verdeling van de opbrengst aan de aandeelhouders van het fonds. In het beste geval betekent dit dat aandeelhouders worden gedwongen om te verkopen op een tijdstip, niet naar keuze. In het slechtste geval betekent dit dat aandeelhouders verlies lijden en ook vermogenswinstbelasting betalen. 

Standard & Poor’s merkte in een rapport uit 2016 over de prestaties van fondsen in vergelijking met hun indexbenchmarks op dat bijna een kwart van alle Amerikaanse en internationale aandelenfondsen in de afgelopen vijf jaar was samengevoegd of geliquideerd.

De meeste dode fondsen worden samengevoegd met een andere in de fondsfamilie. Deze route is gemakkelijker voor aandeelhouders omdat hun geld onmiddellijk wordt geïnvesteerd in een vergelijkbaar (en vaak succesvoller) fonds. 

De spanning is weg

Toch vinden er liquidaties plaats, meestal nadat een fonds in waarde is gedaald. Dit dwingt beleggers die kochten toen het fonds duurder was, om met verlies te verkopen. Erger nog, het fonds kan kapitaalwinsten hebben ingebed, wat een onmiddellijke impact kan hebben op beleggers die het fonds op een belastbare rekening houden. Dit gebeurt wanneer een fonds een aandeel niet verkoopt dat in waarde is gestegen sinds het is gekocht.

Voor beleggers betekent dit dat, hoewel de aandelen door het fonds zijn gekocht voordat sommige beleggers zich erin kochten, de belastingverplichting voor die winsten pas wordt doorgegeven aan de beleggers als de aandelen zijn verkocht en de winsten zijn gerealiseerd en betaald aan de huidige aandeelhouders. rekeningen. Dit gebeurt vanwege het “wederzijdse” eigendomsaspect van onderlinge fondsen. Daarom, wanneer het fonds wordt geliquideerd, verkoopt de belegger het fonds niet alleen voor minder dan de aankoopprijs, maar betaalt hij ook nog steeds belasting over vermogenswinsten waarvan hij niet heeft geprofiteerd. Dit kan met name schadelijk zijn voor beleggers die het fonds op belastbare rekeningen aanhouden, aangezien de belastingen niet kunnen worden uitgesteld zoals bij een uitgestelde belastingbelegging, zoals een 401 (k) -plan. 

Laat de goede tijden rollen

Fondsen worden om verschillende redenen geliquideerd, met een slechte prestatie als een van de belangrijkste oorzaken. Slechte prestaties verminderen de vermogensstromen, aangezien beleggers ervoor kiezen om niet in te kopen in een fonds dat het niet goed doet. Het brengt ook het trackrecord van de beheermaatschappij van beleggingsfondsen naar beneden. Als het bedrijf vijf fondsen heeft en vier ervan doen het goed, dan geeft het sluiten van de slechte prestatie het bedrijf een trackrecord op basis van vier succesvolle fondsen.

Slechte prestaties leiden ook tot slechte publiciteit, wat kan leiden tot grote aflossingen. Naarmate de activabasis daalt, stijgen de kosten om zaken te doen. Fondsen werken op schaalvoordelen, waarbij groter beter is vanuit het oogpunt van kostenbesparing. Naarmate de kosten stijgen, kan het onrendabel worden om een ​​fonds te runnen.

Als beleggers geld verliezen, blijft het fonds waarschijnlijk open zolang het fonds winstgevend kan worden beheerd, maar wanneer het fondsbedrijf de hitte begint te voelen, wordt het fonds beëindigd. Fondsbedrijven doen immers zaken om winst te maken.

Het ‘Hoe lang?’Blues

Beëindiging van fondsen komt veel voor, vooral bij nieuwe fondsen. Als een fonds in de eerste drie jaar niet aan populariteit wint en groeit, wordt het waarschijnlijk gesloten. Eind jaren negentig en begin jaren 2000 sloten bijna elk jaar honderden fondsen. Nichefondsen zijn bijzonder kwetsbaar, omdat ze vaak worden geïnvesteerd in rages, of gericht zijn op zo’n klein aspect van een bedrijfstak dat het risico bestaat dat het concept nooit zal aanslaan bij investeerders.

Tekenen dat een fonds in aanmerking komt voor sluiting, zijn onder meer een grote prestatiedaling die aanhoudt zonder herstel. Een slechte staat van dienst gedurende meerdere jaren is een andere waarschuwing. Omdat slechte langetermijnprestaties eenvoudigweg niet aantrekkelijk zijn voor beleggers, zijn zware aflossingen een andere mogelijke indicator.

Als je down en out bent

Als u het gevoel heeft dat uw fonds weggaat, wat moet u dan doen? Er zijn verschillende strategieën voor verschillende fondsen. Als u belegt in een open-end beleggingsfonds en de tekenen van het einde komen eraan, is het tijd om zo snel mogelijk naar de exit te gaan. Wanneer beleggers allemaal een bepaald fonds willen verkopen, heeft de verkoopdruk de neiging om de prijs van het fonds te verlagen. Vroeger dan later uitstappen kan u helpen een betere prijs voor uw aandelen te krijgen en zo veel mogelijk van uw investering te redden.

Als u belegt in een closed-end fonds, kijk dan naar de onderliggende activa. Als het fonds tegen een premie verkoopt, verkoop dan om uw uitbetaling te maximaliseren. Als het fonds met korting wordt verhandeld, wilt u misschien aanhouden omdat u over de volledige waarde van de activa wordt betaald wanneer het fonds ze liquideert.

Het komt neer op

Sluitingen van onderlinge fondsen zijn geen buitengewone gebeurtenissen. Ze gebeuren voortdurend als onderdeel van de natuurlijke conjunctuurcyclus van de fondsensector. U kunt uw blootstelling aan deze gebeurtenissen minimaliseren door te beleggen in fondsen met een lange staat van dienst en zorgvuldig uw blootstelling aan nicheproducten in de gaten te houden. Wanneer er een sluiting plaatsvindt, is dit niet het einde van de wereld. Onderneem passende maatregelen, leer van de ervaring en zet uw activa opnieuw in om uw beleggingsdoelen op de lange termijn op schema te houden.