Netto actuele vermogenswaarde per aandeel (NCAVPS)

Wat is de huidige netto-inventariswaarde per aandeel?

De huidige intrinsieke waarde per aandeel (NCAVPS) is een maatstaf die door  Benjamin Graham is gemaakt  als een middel om de aantrekkelijkheid van een aandeel te meten. Een belangrijke maatstaf voor  waardebeleggers, NCAVPS, wordt berekend door de huidige activa van een bedrijf te nemen en de totale verplichtingen af ​​te trekken.

Graham beschouwde preferente aandelen als een verplichting, dus deze worden ook afgetrokken. Dit wordt vervolgens gedeeld door het aantal uitstaande aandelen. NCAV is vergelijkbaar met werkkapitaal, maar in plaats van kortlopende verplichtingen af ​​te trekken van vlottende activa, worden totale verplichtingen en preferente aandelen afgetrokken.

De formule voor NCAVPS is:

NCAVPS = vlottende activa – (totale passiva + preferente aandelen) ÷ uitstaande aandelen

Inzicht in de huidige netto-inventariswaarde per aandeel (NCAVPS)

Bij het onderzoeken van industriële bedrijven merkte Graham op dat beleggers de waarde van activa doorgaans negeren en zich in plaats daarvan concentreren op inkomsten. Maar Graham was van mening dat beleggers koopjes konden vinden door de netto actuele vermogenswaarde per aandeel (NCAVPS) te vergelijken met de aandelenkoers.

In wezen is de huidige netto-inventariswaarde de liquidatiewaarde van een bedrijf. De liquidatiewaarde van een bedrijf is de totale waarde van al zijn fysieke activa, zoals armaturen, apparatuur, inventaris en onroerend goed. Het omvat geen immateriële activa, zoals intellectueel eigendom, merkherkenning en goodwill. Als een bedrijf failliet zou gaan en al zijn fysieke activa zou verkopen, zou de waarde van deze activa de liquidatiewaarde van het bedrijf zijn.

Dus een aandeel dat onder NCAVPS wordt verhandeld, stelt een belegger in staat een bedrijf te kopen tegen minder dan de waarde van zijn vlottende activa. En zolang het bedrijf redelijke vooruitzichten heeft, zullen beleggers waarschijnlijk aanzienlijk meer ontvangen dan waarvoor ze betalen.

Speciale overwegingen

Naast NCAVPS beval Graham andere waardebeleggingsstrategieën aan om ondergewaardeerde aandelen te identificeren. Een van die strategieën, defensief beleggen in aandelen, houdt in dat de belegger aandelen koopt die stabiele inkomsten en dividenden opleveren, ongeacht wat er gaande is op de algemene aandelenmarkt en in de economie.

Deze “defensieve aandelen” zijn vooral aantrekkelijk omdat ze de belegger beschermen in tijden van recessie, en de belegger een buffer bieden tegen neergangen op de markten. Voorbeelden van defensieve aandelen zijn vaak te vinden in de sectoren consumentengoederen, nutsbedrijven en gezondheidszorg. Deze aandelen doen het doorgaans beter tijdens een recessie, omdat ze niet-cyclisch zijn, wat betekent dat ze niet sterk gecorreleerd zijn met de zakelijke en economische cycli.

Het komt neer op

Volgens Graham zullen beleggers er veel baat bij hebben als ze beleggen in bedrijven waar de aandelenkoersen niet meer dan 67% van hun NCAV per aandeel bedragen. En in feite toonde een studie van de State University of New York aan dat een belegger in de periode van 1970 tot 1983 een gemiddeld rendement van 29,4% had kunnen behalen door aandelen te kopen die aan Grahams eisen voldeden en ze een jaar aan te houden.

Graham maakte echter duidelijk dat niet alle aandelen die volgens de NCAVPS-formule worden gekozen, een hoog rendement zouden opleveren, en dat beleggers ook hun posities zouden moeten diversifiëren bij het toepassen van deze strategie. Graham raadde aan om ten minste 30 aandelen aan te houden.