Nominale opbrengstspreiding

Wat is een nominale opbrengstspreiding?

Een nominaal rendementsspread is het verschil, uitgedrukt in basispunten, tussen het schatkistpapier en het niet-schatkistpapier met dezelfde looptijd. Het is het bedrag dat, wanneer toegevoegd aan het rendement op een bepaald punt op de rentecurve van de  schatkist, de disconteringsfactor vertegenwoordigt die de kasstromen van een effect gelijk maakt aan de huidige marktprijs.

Inzicht in de spreads op nominale opbrengsten

Nominale  rendementspreads  zijn een veel gebruikte conventie bij de prijsstelling van bepaalde soorten door hypotheek gedekte effecten (MBS). Er zijn veel verschillende soorten MBS’en, maar de meeste worden verhandeld tegen een nominale opbrengstspreiding. Deze MBS’en worden geprijsd tegen een spreiding over de geïnterpoleerde schatkistcurve op het punt dat gelijk is aan hun  gewogen gemiddelde levensduur  (WAL).

Een renteverschil is een verschil tussen het vermelde rendement op verschillende schuldinstrumenten die vaak verschillende looptijden, kredietratings en risico’s hebben. De spreiding is eenvoudig te berekenen, aangezien u de opbrengst van de ene aftrekt van die van de andere. 

De nominale renteverschil wordt als gemakkelijk te begrijpen beschouwd, aangezien hierbij het verschil wordt beoordeeld tussen het rendement van een bedrijfsobligatie tot het einde van de looptijd en de waarde van de gelijkwaardige staatsobligatie met dezelfde tijdlijn. U vergelijkt de overheids- en bedrijfsversie van dezelfde obligatie met identieke looptijden.

Een nominale renteverschil definieert één punt langs de gehele rentecurve van schatkistpapier om de spread te bepalen, op dat specifieke punt, waar de prijs van het effect en de contante waarde van de cashflow van het effect gelijk zijn.

Aan het gebruiksgemak van nominale rentespreads zijn bepaalde nadelen verbonden. De spread laat bijvoorbeeld geen onderliggende opties of derivaten en de bijbehorende risico’s zien. Het houdt ook geen rekening met de spot-looptijden, die een verschil kunnen maken voor de totale vraag naar de obligatie.

Andere soorten opbrengstverspreiding

Een nul-volatiliteitsspread  (Z-spread) meet de spread die door de belegger wordt gerealiseerd over de gehele spot-rentecurve van de schatkist, ervan uitgaande dat de obligatie tot de vervaldag wordt aangehouden. Deze methode kan een tijdrovend proces zijn, omdat het veel berekeningen vereist op basis van vallen en opstaan. U zou in feite beginnen met het uitproberen van één spreadcijfer en de berekeningen uitvoeren om te zien of de contante waarde van de cashflows gelijk is aan de prijs van de obligatie. Als dit niet het geval is, moet u opnieuw beginnen en blijven proberen totdat de twee waarden gelijk zijn.

Een optie-gecorrigeerde spread  (OAS) converteert het verschil tussen de reële prijs en de marktprijs, uitgedrukt als een dollarwaarde, en zet die waarde om in een rendementsmaatstaf. De volatiliteit van de rente speelt een essentiële rol in de OAS-formule. De optie die in het effect is ingebed, kan van invloed zijn op de kasstromen, iets waarmee rekening moet worden gehouden bij het berekenen van de waarde van het effect.

Voorbeeld van een nominale opbrengstspreiding

Stel dat het rendement op de vervaldag voor een staatsobligatie 5% is en het overeenkomstige cijfer voor een vergelijkbare bedrijfsobligatie die op hetzelfde moment afloopt 7% is. Dan is het nominale renteverschil tussen de twee obligaties 2%.

Een voorbeeld van het gebruik van spreads op nominale opbrengsten is het gebruik ervan in MBS-prijsstelling voor derivaten die worden gegarandeerd door de Government National Mortgage Association (GNMA), een overheidsorganisatie die leningen verstrekt aan beginnende huiseigenaren met een laag tot gemiddeld inkomen. MBS-en ondersteund door GNMA garanderen volledige en tijdige terugbetaling van de hoofdsom met rente.