Niet-verhandelbare beveiliging
Wat is een niet-verhandelbare beveiliging?
Een niet-verhandelbaar effect is een actief dat moeilijk te kopen of verkopen is omdat het niet wordt verhandeld op enige belangrijke secundaire markt. Dergelijke effecten, vaak vormen van schuld of vastrentende effecten, worden meestal alleen gekocht en verkocht via privétransacties of op een over-the-counter (OTC) -markt.
Voor de houder van een niet-verhandelbaar effect kan het moeilijk zijn om een koper te vinden, en sommige niet-verhandelbare effecten kunnen helemaal niet worden doorverkocht omdat overheidsvoorschriften elke doorverkoop verbieden. Een niet-verhandelbaar effect kan worden vergeleken met een verhandelbaar effect, dat aan een beurs is genoteerd en gemakkelijk kan worden verhandeld.
Belangrijkste leerpunten
- Niet-verhandelbare effecten zijn activa die niet gemakkelijk tijdig of op kosteneffectieve wijze kunnen worden geliquideerd.
- Vaak zijn schuldbewijzen, deze activa kunnen doorgaans niet worden gekocht of verkocht op openbare beurzen en moeten OTC worden verhandeld.
- Voorbeelden zijn onder meer spaarobligaties, aandelen in commanditaire vennootschappen of niet-beursgenoteerde ondernemingen, en sommige complexe derivatenproducten.
- Verhandelbare effecten daarentegen omvatten onder andere gewone aandelen, schatkistpapier en geldmarktinstrumenten.
Niet-verhandelbare effecten uitgelegd
De meeste niet-verhandelbare effecten zijn door de overheid uitgegeven schuldbewijzen. Bekende voorbeelden van niet-verhandelbare effecten zijn onder meer Amerikaanse spaarobligaties, elektrificatiecertificaten op het platteland, privéaandelen, staats- en lokale overheidspapieren en obligaties uit de federale overheidsserie. Niet-verhandelbare effecten die niet mogen worden doorverkocht, zoals Amerikaanse spaarobligaties, moeten tot de vervaldag worden aangehouden.
Investeringen in commanditaire vennootschappen zijn een voorbeeld van een particuliere zekerheid die mogelijk niet verhandelbaar is vanwege de moeilijkheid om door te verkopen. Een ander voorbeeld zijn privé-aandelen die worden gehouden door een eigenaar van een bedrijf dat niet openbaar wordt verhandeld. Het feit dat deze aandelen niet verhandelbaar zijn, vormt doorgaans geen belemmering voor de eigenaar, tenzij hij afstand wil doen van eigendom of zeggenschap over het bedrijf.
De Amerikaanse overheid geeft zowel verhandelbare als niet-verhandelbare schuldbewijzen uit. De meest verkochte verhandelbare effecten zijn onder meer Amerikaans schatkistpapier en schatkistcertificaten, die beide vrij verhandeld worden op de Amerikaanse obligatiemarkt.
De grondgedachte achter niet-verhandelbare effecten
De belangrijkste reden dat sommige schuldbewijzen opzettelijk als niet-verhandelbaar worden uitgegeven, is de vermeende noodzaak om een stabiele eigendom te garanderen van het geld dat het effect vertegenwoordigt. Niet-verhandelbare effecten worden vaak verkocht met een korting op hun nominale waarde en kunnen op de eindvervaldag tegen de nominale waarde worden afgelost. De winst voor een investeerder is dan het verschil tussen de aankoopprijs van het effect en de nominale waarde ervan.
Verschil tussen verhandelbare en niet-verhandelbare effecten
Verhandelbare effecten zijn effecten die vrij worden verhandeld op een secundaire markt. Het belangrijkste verschil tussen verhandelbare en niet-verhandelbare effecten draait om de begrippen marktwaarde en intrinsieke of boekwaarde. Verhandelbare effecten hebben zowel een verhandelbare waarde die onderhevig is aan potentieel volatiele schommelingen in overeenstemming met de veranderende vraag naar het effect op de handelsmarkt. Verhandelbare effecten houden dus over het algemeen een hoger risiconiveau in dan niet-verhandelbare effecten.
Niet-verhandelbare effecten zijn echter niet onderhevig aan veranderingen in de vraag op een secundaire handelsmarkt en hebben daarom alleen hun intrinsieke waarde, maar geen marktwaarde. De intrinsieke waarde van een niet-verhandelbaar effect, afhankelijk van de structuur van het effect, kan worden beschouwd als de nominale waarde, het te betalen bedrag op de vervaldag of de aankoopprijs plus rente.