OEX

Wat is OEX?

OEX, dat handelt op de Chicago Board Options Exchange (CBOE), is het ticker-symbool dat wordt gebruikt om de 100 indexopties van Standard & Poor’s te identificeren.

Inzicht in OEX

OEX-opties waren de oorspronkelijke standaard voor de handel in indexopties op de binnenlandse aandelenmarkt. Na verloop van tijd gingen de opties op de S&P 500 (SPX) in populariteit voorbij. Tot ontzetting van OEX-volgers veranderde de berekening voor de CBOE-volatiliteitsindex, de VIX genaamd, in 2003 van het gebruik van OEX-opties naar SPX-opties. Traders kunnen de oude versie bekijken via het symbool VXO.

De Standard & Poor’s 100-index is een subset van de bredere Standard & Poor’s 500-index en volgt de prestaties van de 100 grootste aandelen, op basis van marktkapitalisatie, op de Amerikaanse markt. Het is een naar kapitalisatie gewogen index en de aandelen worden gekozen uit een breed scala aan bedrijfstakken, waardoor de index een maatstaf is voor de prestaties van Amerikaanse bedrijven. Elk componentaandeel wordt gewogen op basis van de totale marktwaarde van de uitstaande aandelen. Daarom is de impact van de prijsverandering van een component evenredig met de marktkapitalisatie of marktwaarde, namelijk de aandelenkoers maal het aantal uitstaande aandelen.

Hoewel het misschien niet zo populair is als de S&P 500, blijft het een belangrijke maatstaf voor veel vermogensbeheerders met geld dat wordt geïnvesteerd in de grote, blue chip-arena. Het belangrijkste criterium voor het opnemen van een aandeel in de index is dat er opties beschikbaar zijn, en ten minste 50% van het aandeel moet beschikbaar zijn voor het grote publiek om te verhandelen.

Handelen in opties

Opties geven de houder het recht, maar niet de verplichting, om de onderliggende waarde tegen een bepaalde prijs op of tegen een bepaalde datum te kopen of verkopen. In het geval van OEX-opties zou het het recht zijn om de S&P 100-index te kopen of verkopen. Omdat een index geen tastbaar item is, nemen OEX-opties genoegen met contanten.

Handelaren gebruiken OEX-opties om zich in te dekken of te speculeren op de prestaties van het large-cap-segment van de aandelenmarkt. Strategieën, zoals verticale spreads en strangles, zijn mogelijk met OEX-opties, net als met individuele aandelenopties.

Een geldbeheerder heeft bijvoorbeeld een portefeuille met blue chip-aandelen, maar is bang dat de marktomstandigheden op korte termijn dit negatief kunnen beïnvloeden. De manager zou zich kunnen indekken door een OEX-putoptie te kopen met een bijna vervaldatum als verzekering, voor het geval de markt plotseling daalt. Hoewel de beheerde portefeuille mogelijk niet alle 100 OEX-aandelen in dezelfde verhoudingen bevat, kan de correlatie tussen de twee sterk genoeg zijn om de afdekking zinvol te maken.