Off-the-run schatkistpapier

Wat zijn off-the-run schatkistcertificaten?

Off-the-run staatsobligaties zijn alle staatsobligaties en obligaties die zijn uitgegeven vóór de meest recent uitgegeven obligatie of obligatie met een bepaalde looptijd.

Off-the-run treasuries staan ​​in contrast met on-the-run treasuries, die alleen naar de nieuwste uitgiften verwijzen.

Off-the-run schatkistcertificaten uitgelegd

Wanneer de Amerikaanse schatkist effecten uitgeeft – schatkistpapier en obligaties – doet het dit door middel van een veilingproces om de prijs te bepalen waartegen deze schuldinstrumenten zullen worden aangeboden. Op basis van de ontvangen biedingen en het getoonde rentenniveau voor het effect, kan de Amerikaanse schatkist een prijs bepalen voor zijn schuldbewijzen. De nieuwe uitgiften die worden gepresenteerd nadat de veiling is gesloten, worden on-the-run Treasuries genoemd. Zodra een nieuw schatkistpapier met een willekeurige looptijd is uitgegeven, wordt het eerder uitgegeven effect met dezelfde looptijd de off-the-run obligatie of note.

Als het Amerikaanse ministerie van Financiën bijvoorbeeld in februari nieuw uitgegeven 5-jarige obligaties heeft uitgegeven, zijn deze obligaties on-the-run en vervangen ze de eerder uitgegeven 5-jarige notes, die off-the-run worden. Als er in maart nog een batch van 5-jarige obligaties wordt uitgegeven, zijn deze maart-obligaties on-the-run schatkistpapier en zijn de februari-obligaties nu off-the-run. Enzovoorts.

Waar kunt u off-the-run schatkistpapier verhandelen?

Terwijl on-the-run Treasuries kunnen worden gekocht bij Treasury Direct, kunnen off-the-run effecten alleen worden verkregen van andere beleggers via de secundaire markt. Wanneer staatsobligaties naar de secundaire over-the-counter-markt gaan, worden ze minder vaak verhandeld, aangezien beleggers de voorkeur geven aan meer liquide effecten (die kenmerkend zijn voor on-the-run staatsobligaties). Om beleggers aan te moedigen deze schuldbewijzen gemakkelijk op de markt te kopen, zijn off-the-run schatkistcertificaten doorgaans minder duur en hebben ze een iets hoger rendement.

Aangezien off-the-run staatsobligaties een hoger rendement en een lagere prijs hebben dan on-the-run staatsobligaties, is er een opmerkelijke renteverschil tussen beide aanbiedingen. Een reden voor de opbrengstspreiding is het concept van aanbod. On-the-run Treasuries worden doorgaans uitgegeven met een vaste voorraad. De grote vraag naar de beperkte effecten drijft hun prijzen op en verlaagt op zijn beurt het rendement, waardoor er een verschil ontstaat tussen de rendementen voor on-the-run en off-the-run effecten. Bovendien worden off-the-run effecten meestal tot het einde van de looptijd aangehouden in de portefeuille van een vermogensbeheerder, aangezien er niet veel reden is om ze te verhandelen. Aan de andere kant, wanneer portefeuillebeheerders hun blootstelling aan renterisico’s moeten verschuiven en arbitragemogelijkheden moeten zoeken, verhandelen ze on-the-run staatsobligaties, waardoor liquiditeit voor deze effecten wordt gecreëerd.

Off-the-run opbrengstcurves

Hoewel on-the-run schatkistrendement kan worden gebruikt om een geïnterpoleerde rentecurve te construeren, die wordt gebruikt om de prijs van schuldbewijzen te bepalen, geven sommige analisten er de voorkeur aan om het rendement van off-the-run staatsobligaties te gebruiken om de rentecurve te tekenen. Off-the-run yields worden gebruikt in gevallen waarin de vraag naar on-the-run schatkistpapier inconsistent is en daardoor prijsverstoringen veroorzaakt door de fluctuerende huidige vraag. Door de rentecurve-cijfers af te leiden van de off-the-run schatkisttarieven, kunnen financiële analisten ervoor zorgen dat tijdelijke schommelingen in de vraag de rentecurve-berekeningen of de prijsstelling van vastrentende beleggingen niet vertekenen.