Betaling voor orderstroom (PFOF)

Wat is betaling voor orderstroom (PFOF)?

Betaling voor orderstroom (PFOF) is de vergoeding en het voordeel dat een beursvennootschap ontvangt voor het sturen van orders naar verschillende partijen voor de uitvoering van transacties. De beursvennootschap ontvangt een kleine vergoeding, meestal fracties van een cent per aandeel, als compensatie voor het doorgeven van de order aan een bepaalde marketmaker.

Voor handel in opties wordt de markt gedomineerd door marktmakers, aangezien elk opteerbaar aandeel duizenden mogelijke contracten kan hebben. Betaling voor orderstroom is in principe alomtegenwoordig voor optietransacties en bedraagt ​​gemiddeld minder dan $ 0,50 per verhandeld contract.  

Inzicht in betaling voor orderstroom

De handel in aandelen en opties is steeds complexer geworden door de toename van beurzen en elektronische communicatienetwerken (ECN’s). Ironisch genoeg is betaling voor orderstroom een ​​praktijk die is ontwikkeld door Bernard Madoff – dezelfde bekendheid van Madoff of Ponzi-regeling.

De Securities and Exchange Commission (SEC) zei in een speciale studie over PFOF die in december 2000 werd gepubliceerd: “Betaling voor orderstroom is een methode om een ​​deel van de handelswinsten van marketmaking over te dragen aan de makelaars die orders van klanten naar specialisten sturen voor uitvoering.. ” 

Gezien de complexiteit van het uitvoeren van orders op duizenden aandelen die op meerdere beurzen kunnen worden verhandeld, is de praktijk van market maker gegroeid. Marketmakers zijn doorgaans grote bedrijven die gespecialiseerd zijn in een bepaald aantal aandelen en opties, een voorraad van aandelen of contracten bijhouden en deze zowel aan kopers als verkopers aanbieden. Market makers worden gecompenseerd op basis van de spread tussen de bied- en laatkoersen. De spreads zijn kleiner geworden, vooral sinds de beurzen in 2001 zijn overgeschakeld van fracties naar decimalen. Een sleutel tot winstgevendheid voor een marketmaker is de mogelijkheid om aan beide kanten van zoveel mogelijk transacties te spelen.  

Opsplitsing van betaling voor orderstroom

In een bepaald scenario voor betaling voor orderstroom ontvangt een makelaar vergoedingen van een derde partij, soms zonder medeweten van de klant. Dit roept natuurlijk belangenconflicten en daaropvolgende kritiek op deze praktijk op. Tegenwoordig vereist de SEC van makelaars dat zij hun beleid met betrekking tot deze praktijk openbaar maken en rapporten publiceren die hun financiële relaties met marktmakers openbaar maken, zoals voorgeschreven in de Regulation NMS van 2005. Uw beursvennootschap is door de SEC verplicht u te informeren of zij een betaling ontvangt voor het verzenden van uw orders naar specifieke partijen. Dit moet zowel bij het openen van uw account als op jaarbasis gebeuren. Het bedrijf moet ook elke bestelling waarin het de betaling ontvangt, bekendmaken. Makelaarsklanten kunnen betalingsgegevens opvragen bij hun makelaars over specifieke transacties, hoewel de reactie meestal weken duurt. 

De kostenbesparingen door betaling voor orderstroomregelingen mogen niet over het hoofd worden gezien. Kleinere beursvennootschappen, die geen duizenden orders kunnen verwerken, kunnen profiteren van het routeren van orders via market makers en het ontvangen van een vergoeding. Hierdoor kunnen zij hun bestellingen af te sturen naar een ander bedrijf te worden gebundeld met andere opdrachten uit te voeren en kan helpen brokerage bedrijven houden hun kosten laag. De market maker of exchange profiteert van het extra aandelenvolume dat hij verwerkt, dus compenseert hij beursvennootschappen voor het leiden van verkeer. Beleggers, met name particuliere beleggers, die vaak geen onderhandelingspositie hebben, kunnen mogelijk profiteren van de concurrentie om aan hun bestelaanvragen te voldoen. Zoals bij elk grijs gebied, nodigen regelingen om het bedrijf in de ene richting te sturen uit tot ongepastheden, die het vertrouwen van investeerders in de financiële markten en hun spelers kunnen aantasten.

Kritiek op betaling voor orderstroom 

Tijdens haar bestaan ​​is de praktijk gehuld in controverse. Eind jaren negentig waren er verschillende firma’s die transacties zonder provisie aanboden en die orders doorgaven aan marktmakers die niet opletten voor de belangen van de investeerders. Dit was tijdens de laatste dagen van fractionele prijsstelling, en voor de meeste aandelen was de kleinste spread ⅛ van een dollar, of $ 0,125. De spreads voor optieorders waren aanzienlijk groter. Handelaren ontdekten dat sommige van hun “gratis” transacties hen nogal wat kosten, aangezien ze niet de beste prijs kregen op het moment dat de transactie werd geplaatst.  

Dat is het moment waarop de SEC tussenbeide kwam en het probleem diepgaand bestudeerde, waarbij ze zich concentreerde op handel in opties, en bijna tot de conclusie kwam dat PFOF verboden moest worden. Uit het onderzoek bleek onder meer dat de wildgroei aan optiebeurzen de spreads verkleinde omdat er extra concurrentie was voor het uitvoeren van orders. Markthouders van opties voerden aan dat hun diensten nodig waren om liquiditeit te verschaffen. In de conclusie luidde het rapport: ‘Hoewel de felle concurrentie die werd veroorzaakt door de toename van meervoudige noteringen onmiddellijke economische voordelen voor investeerders opleverde in de vorm van smallere koersen en effectieve spreads, zijn deze verbeteringen door sommige maatregelen gedempt door de spreiding van de betaling voor orderstroom en internalisatie. ” 

Een deel van de beslissing om de praktijk voort te zetten, is de mogelijkheid van uitwisselingen die monopolistische macht ontwikkelen, dus de SEC stond de betaling voor de orderstroom toe om door te gaan, alleen maar om de concurrentie te vergroten. Er was ook enige verwarring over wat er met de handel zou gebeuren als de praktijk zou worden verboden. De SEC besloot makelaars te verplichten hun financiële afspraken met marketmakers bekend te maken. De SEC heeft sindsdien een arendsoog op de praktijk getraind. 

Betaling voor wijzigingen in de orderstroom in 2020 

Als u op de website van een makelaar rondsnuffelt, vindt u mogelijk twee rapporten, genaamd Regel 605 en Regel 606, die de uitvoeringskwaliteit en betaling weergeven voor orderstroomstatistieken. Deze rapporten kunnen bijna onmogelijk te vinden zijn, ondanks het feit dat de SEC van broker-dealers verlangt dat ze ze beschikbaar stellen aan investeerders. De SEC heeft deze rapporten in 2005 verplicht gesteld, hoewel het formaat en de rapportagevereisten in de loop der jaren zijn veranderd met de meest recente updates in 2018. Een groep makelaars en market makers creëerde een werkgroep met het Financial Information Forum (FIF) die probeerde de rapportage van de orderuitvoeringskwaliteit te standaardiseren die is afgenomen tot slechts één retailmakelaardij ( Fidelity ) en één enkele marketmaker ( Two Sigma Securities ). FIF merkt op dat de 605/606-rapporten “niet het informatieniveau bieden waarmee een retailbelegger kan inschatten hoe goed een broker-dealer doorgaans een retailorder vervult in vergelijking met de ‘national best bid or offer’ (NBBO) op de tijdstip waarop de order door de uitvoerende makelaar-dealer is ontvangen. “

Regel 606-rapportage werd gewijzigd in het eerste kwartaal van 2020, waardoor makelaars elke maand nettobetalingen moesten verstrekken die elke maand van marketmakers werden ontvangen voor transacties uitgevoerd in S&P 500 en niet-S & P 500-aandelentransacties, evenals optietransacties. Makelaars moeten ook het betalingspercentage bekendmaken voor de orderstroom die is ontvangen per 100 aandelen, per ordertype (marktorders, verhandelbare limietorders, niet-verhandelbare limietorders en andere orders). 

Richard Repetto, de algemeen directeur van Piper Sandler & Co., een in New York gevestigde investeringsbank, publiceert een rapport dat ingaat op de statistieken die zijn verzameld uit Rule 606-rapporten die zijn ingediend door brokes. Voor het 2e kwartaal van 2020 concentreerde Repetto zich op vier makelaars: Charles Schwab, TD Ameritrade, E * TRADE en Robinhood. Repetto meldde dat de betaling voor orderstroom aanzienlijk hoger was in het 2e kwartaal dan in het eerste vanwege toegenomen handelsactiviteit en dat de betaling hoger was voor opties dan voor aandelen.