Diversificatie van de portefeuille goed gedaan
Er zijn verschillende dingen die beleggers doen om hun portefeuilles tegen risico’s te beschermen. Een belangrijke manier om iemands portefeuille te beschermen, is door te diversifiëren. Kort gezegd betekent dit dat een belegger ervoor kiest om verschillende soorten effecten en beleggingen van verschillende emittenten en bedrijfstakken op te nemen. Het idee hier is hetzelfde als het oude gezegde ‘leg je eieren niet allemaal in één mand’. Als u in veel gebieden belegt en er één faalt, zorgt de rest ervoor dat de portefeuille als geheel veilig blijft. Deze extra zekerheid kan worden afgemeten aan de hogere winsten die een gediversifieerde portefeuille doorgaans opbrengt in vergelijking met een individuele investering van dezelfde omvang.
Diversificatie is een geweldige strategie voor iedereen die het risico op zijn investering op lange termijn wil verminderen. Het diversificatieproces omvat het beleggen in meer dan één type activa. Dit betekent dat u obligaties, aandelen, grondstoffen, REIT’s, hybriden en meer in uw portefeuille opneemt.
- Investeren in verschillende effecten binnen elk actief. Een gediversifieerde portefeuille spreidt beleggingen rond in verschillende effecten van hetzelfde activatype, dat wil zeggen in meerdere obligaties van verschillende emittenten, aandelen in verschillende bedrijven uit verschillende industrieën, enz.
- Investeren in activa die niet significant met elkaar gecorreleerd zijn. Het idee hier is om verschillende activaklassen en effecten met verschillende levensduur en cycli te kiezen om de impact van eventuele negatieve omstandigheden die een nadelige invloed kunnen hebben op uw portefeuille, tot een minimum te beperken.
Dit laatste punt is van cruciaal belang om in gedachten te houden bij het samenstellen van een gediversifieerde portefeuille. Zonder dit, hoe gediversifieerd uw soorten activa ook zijn, kunnen ze kwetsbaar zijn voor hetzelfde risico en daarom zal uw portefeuille eenstemmig reageren. Daarom is het voor beleggers van cruciaal belang om voor hun portefeuilles geen beleggingen te kiezen die sterk gecorreleerd zijn. Het is belangrijk op te merken dat er binnen portefeuillebeheerpraktijken een onderscheid bestaat tussen naïeve diversificatie en effectieve diversificatie (ook wel optimale diversificatie genoemd).
Naïeve en optimale diversificatie
De reden dat risico van de portefeuille zal verlagen vanwege de gevarieerde aard van de geselecteerde effecten. Naïeve diversificatie is gewoon niet zo geavanceerd als diversificatiemethoden die gebruikmaken van statistische modellen. Als dit echter wordt gedicteerd door ervaring, zorgvuldig onderzoek van elk effect en gezond verstand, is naïeve diversificatie niettemin een bewezen effectieve strategie om het portefeuillerisico te verminderen.
Optimale diversificatie (ook bekend als Markowitz diversificatie), aan de andere kant, is een andere benadering voor het creëren van een gediversifieerde portefeuille. Hier ligt de focus op het vinden van activa waarvan de correlatie met elkaar niet perfect positief is. Dit helpt om het risico in minder effecten te minimaliseren, wat op zijn beurt ook kan helpen om het rendement te maximaliseren. Met deze benadering voeren computers complexe modellen en algoritmen uit in een poging de ideale correlatie tussen activa te vinden om risico’s te minimaliseren en het rendement te maximaliseren.
Zoals hierboven aangegeven, kunnen beide vormen van diversificatie (naïeve en optimale diversificatie) effectief zijn, simpelweg omdat diversificatie het resultaat is wanneer u uw belegbare fondsen over verschillende activa spreidt.
Naïeve diversificatie verwijst naar het proces van het willekeurig selecteren van verschillende activa voor uw portefeuille zonder ingewikkelde berekeningen te gebruiken om te beslissen welke u kiest. Ondanks het willekeurige karakter is dit nog steeds een effectieve strategie om het risico te verminderen op basis van de wet van grote aantallen.
De betekenis van correlatie
Er is een “betere” manier om te diversifiëren. Specifiek door de activa te onderzoeken waarin u van plan bent te investeren, om de activa te vinden die niet de neiging hebben om in correlatie met elkaar omhoog of omlaag te bewegen. Door dit te doen, kunt u het risico van uw portefeuille effectief verlagen. Dit werkt vanwege correlatie – een belangrijk concept in statistieken. Correlatie is de meting van de mate of mate waarin twee afzonderlijke numerieke waarden samen bewegen. Hier zijn de waarden waarin we geïnteresseerd zijn activa. De maximaal mogelijke correlatie is 100%, wat wordt uitgedrukt als 1,0. Wanneer twee activa een correlatie van 1,0 hebben, beweegt de ene altijd wanneer de ene beweegt. Hoewel het bedrag dat deze activa verplaatsen kan verschillen, geeft een correlatie van 1,0 aan dat ze altijd samen in dezelfde richting bewegen. Omgekeerd, wanneer twee activa in tegengestelde richting bewegen, is hun correlatie negatief. Als ze altijd 100% van de tijd in de tegenovergestelde richting bewegen, wordt dit als -100% of -1 beschouwd. Dus bij het onderzoeken van de correlatie van activa, hoe dichter bij -1,0, hoe groter het effect van diversificatie.
Het komt neer op
Iedereen is hierover duidelijk: beleggers moeten hun portefeuilles diversifiëren om zich tegen risico’s te beschermen. Hoewel het onder extreme omstandigheden minder efficiënt wordt om te diversifiëren, zullen typische marktomstandigheden bijna altijd betekenen dat een goed gespreide portefeuille het risico dat beleggers lopen aanzienlijk kan verminderen. Daarom is het essentieel om ernaar te streven de diversificatie van uw portefeuille voortdurend te verbeteren of te optimaliseren om de bescherming die het uw beleggingen biedt, te maximaliseren. Dit betekent het uitvoeren van due diligence om activa te lokaliseren die niet in correlatie met elkaar bewegen, in tegenstelling tot eenvoudige, naïeve diversificatie.
Aan de andere kant zijn de veronderstelde voordelen van complexe wiskundige diversificatie relatief onduidelijk. Hoe dergelijke complexe modellen moeten worden toegepast en gebruikt, is zelfs nog onduidelijk voor de gemiddelde belegger. Natuurlijk kunnen computermodellen overtuigend en indrukwekkend lijken, maar dat betekent niet dat ze nauwkeuriger of inzichtelijker zijn dan simpelweg verstandig te zijn. Uiteindelijk is het belangrijker of een model resultaten oplevert dan wanneer het gebaseerd is op een zeer complex algoritme.