Eigendomsrechten
Wat zijn eigendomsrechten?
Eigendomsrechten bepalen het theoretische en juridische eigendom van hulpbronnen en hoe ze kunnen worden gebruikt. Deze bronnen kunnen zowel tastbaar als immaterieel zijn en kunnen eigendom zijn van individuen, bedrijven en overheden.
In veel landen, waaronder de Verenigde Staten, oefenen individuen over het algemeen privé-eigendomsrechten uit of de rechten van privé-personen om hun eigendommen te accumuleren, te houden, te delegeren, te verhuren of te verkopen.
In de economie vormen eigendomsrechten de basis voor alle marktuitwisseling, en de toewijzing van eigendomsrechten in een samenleving beïnvloedt de efficiëntie van het gebruik van hulpbronnen.
Inzicht in eigendomsrechten
Eigendom wordt beveiligd door wetten die duidelijk zijn gedefinieerd en worden gehandhaafd door de staat. Deze wetten definiëren eigendom en alle bijbehorende voordelen die het bezit van het onroerend goed met zich meebrengt. De term eigendom is erg ruim, hoewel de wettelijke bescherming voor bepaalde soorten eigendom verschilt per rechtsgebied.
Eigendom is doorgaans eigendom van individuen of een kleine groep mensen. De eigendomsrechten kunnen worden uitgebreid door patenten en auteursrechten te gebruiken ter bescherming van:
- Schaarse fysieke middelen zoals huizen, auto’s, boeken en mobiele telefoons
- Niet-menselijke wezens zoals honden, katten, paarden of vogels
- Intellectuele eigendom zoals uitvindingen, ideeën of woorden
Andere soorten eigendommen, zoals gemeentelijk of overheidseigendommen, zijn wettelijk eigendom van welomschreven groepen. Deze worden doorgaans als openbaar eigendom beschouwd. Eigendom wordt afgedwongen door individuen in posities met politieke of culturele macht.
Eigendomsrechten geven de eigenaar of rechthebbende de mogelijkheid om met het eigendom te doen wat ze willen. Dat omvat het vasthouden, verkopen of verhuren voor winst, of het overdragen aan een andere partij.
Het verwerven van rechten op een eigendom
Individuen in een regime van particuliere eigendomsrechten verwerven en dragen over in onderling overeengekomen overdrachten, of anders via homesteading. Onderlinge overdrachten omvatten huren, verkopen, vrijwillig delen, erfenissen, gokken en liefdadigheid.
Homesteading is het unieke geval; een persoon kan een grondstof verwerven die voorheen niet in eigendom was door zijn arbeid gedurende een bepaalde periode met de hulpbron te vermengen. Voorbeelden van homesteading-handelingen zijn onder meer het ploegen van een veld, het hakken van steen en het temmen van een wild dier.
In gebieden waar eigendomsrechten niet bestaan, worden het bezit en het gebruik van hulpbronnen met geweld toegewezen, normaal gesproken door de overheid. Dat betekent dat deze middelen worden toegewezen door politieke doeleinden in plaats van economische doeleinden. Dergelijke regeringen bepalen wie er interactie kan hebben met, kan worden uitgesloten van, of kan profiteren van het gebruik van het onroerend goed.
In het geval van vrij toegankelijk onroerend goed bezit of beheert niemand het, zoals waterwegen.
Private eigendomsrechten
Privé-eigendomsrechten zijn een van de pijlers van kapitalistische economieën, evenals vele rechtsstelsels en morele filosofieën. Binnen een regime van privé-eigendomsrechten moeten individuen de mogelijkheid hebben om anderen uit te sluiten van het gebruik en de voordelen van hun eigendom.
Alle bronnen in privébezit zijn rivaliserend, wat betekent dat slechts één gebruiker de titel en juridische claim op het eigendom kan bezitten. Particuliere eigenaren van onroerend goed hebben ook het exclusieve recht om de diensten of producten te gebruiken en ervan te profiteren. Particuliere eigenaren van onroerend goed kunnen de bron op vrijwillige basis ruilen.
Speciale overwegingen
Particuliere eigendomsrechten en marktprijzen
Elke marktprijs in een vrijwillige, kapitalistische samenleving vindt zijn oorsprong in de overdracht van privé-eigendom. Elke transactie vindt plaats tussen een eigenaar van het onroerend goed en iemand die geïnteresseerd is in het verwerven van het onroerend goed. De waarde waartegen het onroerend goed wordt verhandeld, hangt af van hoe waardevol het is voor elke partij.
Belangrijkste leerpunten
- Eigendomsrechten bepalen het theoretische en juridische eigendom van hulpbronnen en hoe ze kunnen worden gebruikt.
- Eigendom kan eigendom zijn van individuen, bedrijven en overheden.
- Deze rechten bepalen de voordelen die aan het eigendom van het onroerend goed zijn verbonden.
Stel dat een investeerder $ 1.000 aan aandelen in Apple koopt. In dit geval waardeert Apple het bezit van de $ 1.000 meer dan de aandelen. De belegger heeft de tegenovergestelde voorkeur en waardeert het bezit van Apple-aandelen meer dan $ 1.000.