Aftrek van onroerende voorheffing

Wat is de aftrek van onroerendgoedbelasting?

Staats- en lokale onroerendgoedbelastingen komen over het algemeen in aanmerking om te worden afgetrokken van de federale inkomstenbelastingen van de eigenaar. Aftrekbare onroerendgoedbelastingen omvatten alle staats, lokale of buitenlandse belastingen die worden geheven voor het algemeen openbaar welzijn. Ze zijn exclusief belastingen die in rekening worden gebracht voor renovaties van huizen of voor diensten zoals het ophalen van afval.

Zoals hieronder vermeld, heeft deTax Cuts and Jobs Act (TCJA) de aftrek van onroerendgoedbelasting beperkt, samen met andere staats- en lokale belastingen, te beginnen met 2018-belastingen. De wet begrenst de aftrek voor staats- en lokale belastingen, inclusief onroerendgoedbelasting, op $ 10.000 ($ 5.000 indien gehuwd afzonderlijk indienen). Voorheen was er geen limiet op de aftrek.

Inzicht in de aftrek van onroerendgoedbelasting

De eigenaar van een onroerend goed moet belasting betalen, jaarlijks vastgesteld door een staat en / of lokale overheid, over de waarde van het onroerend goed. Een eigenaar van een onroerend goed kan aanspraak maken op een belastingaftrek op sommige of alle betaalde onroerendgoedbelasting als hij het onroerend goed voor persoonlijk gebruik gebruikt en de aftrekposten specificeren op hun federale belastingaangifte.

De onroerendgoedbelastingen die kunnen worden afgetrokken, omvatten belastingen die worden betaald bij het sluiten bij het kopen of verkopen van een huis en belastingen die zijn betaald aan de belastingadviseur van een provincie of gemeente over de geschatte waarde van het persoonlijke eigendom. Persoonlijk eigendom kan volgens de Internal Revenue Service (IRS) het hoofdverblijf, het vakantiehuis, het land of het buitenlandse eigendom van een belastingbetaler omvatten.

Speciale overwegingen

Belastingen die zijn betaald op huur- of commercieel onroerend goed – en op onroerend goed dat geen eigendom is van de belastingbetaler – kunnen niet worden afgetrokken. Bovendien kan een huizenkoper die de achterstallige belastingen van de verkoper van een eerder jaar op het moment dat de verkoop werd gesloten, deze belastingbetalingen niet aftrekken van zijn belastingaangifte. Deze achterstallige belastingbetaling wordt in plaats daarvan behandeld als onderdeel van de aankoopkosten van de woning.

De belastingaanslag van een eigenaar van een onroerend goed bevat ook diverse items die niet mogen worden afgetrokken voor belastingdoeleinden. Sommige van deze items omvatten betalingen voor verbeteringen die zijn aangebracht in een lokale woonwijk, zoals trottoirs, en vergoedingen voor het leveren van diensten, zoals het ophalen van afval. Om te begrijpen welk deel van een belastingaanslag in aanmerking komt voor de aftrek, raadpleegt u formulier 1098, dat door de bank of geldschieter aan de IRS wordt gerapporteerd en naar de eigenaar van het onroerend goed wordt gestuurd.

Hoe u een aftrek voor onroerendgoedbelasting kunt claimen

Om aanspraak te maken op aftrek van onroerende voorheffing, moet de belasting alleen van toepassing zijn op de waarde van de persoonlijke eigendommen die in eigendom zijn en moet deze op jaarbasis in rekening worden gebracht, ongeacht wanneer de overheid deze bij u int. Daarom, als de staatsbelasting pas werd geheven op het moment dat het onroerend goed werd gekocht, voldoet deze niet aan de IRS-definitie van een aftrekbare persoonlijke onroerendgoedbelasting.

Zoals eerder vermeld, kan onroerende voorheffing alleen worden afgetrokken als de eigenaar ervoor kiest om aftrekposten te specificeren. Het is logisch dat een belastingbetaler inhoudingen specificeert als de som van al zijn in aanmerking komende gespecificeerde uitgaven groter is dan de standaardaftrek die in een bepaald belastingjaar is toegestaan.

Voors en tegens van de aftrek van onroerendgoedbelasting

Af en toe is er sprake van afschaffing van de onroerende voorheffing. Een van de argumenten hiervoor is dat de aftrek – samen met de federale aftrek voor hypotheekrenteaftrek – huurders discrimineert en mensen aanmoedigt om meer schulden aan te gaan. Voorstanders van het behouden van de aftrek voor onroerendgoedbelasting zeggen dat het eigenwoningbezit bevordert.

De Tax Cuts and Jobs Act (TCJA) van 2017 begrenste de aftrek voor staats- en lokale belastingen, inclusief onroerendgoedbelasting, op een totaal van $ 10.000 ($ 5.000 indien afzonderlijk gehuwd), beginnend in 2018. Voorheen was er geen limiet op de aftrek.

Bovendien zijn huiseigenaren die hypotheekrente aftrekken volgens de nieuwe wet beperkt tot het bedrag dat ze betalen voor $ 750.000 aan schulden, in plaats van $ 1 miljoen. De rente op huizen die op of voor 15 december 2017 zijn gekocht, wordt tegen het vorige tarief ingehouden.

Omdat de standaardaftrek in 2018 is verdubbeld, zijn de voorspellingen dat minder huiseigenaren hun aftrek zullen specificeren. Zo zullen minder eigenaren van onroerend goed aanspraak maken op de aftrek van onroerendgoedbelasting.

De standaardaftrek wordt elk jaar herzien. Voor belastingjaar 2020 is de standaardaftrek voor paren die gezamenlijk een aanvraag indienen $ 24.800. De aftrek voor enkele filers is $ 12.400. Voor belastingjaar 2021 is de standaardaftrek voor koppels $ 25.100. De aftrek voor enkele filers is $ 12.550.