Pro rata

Wat is pro rata?

Pro rata is een situatie die zich kan voordoen tijdens een corporate action, zoals een acquisitie, waarbij een bedrijf zijn oorspronkelijke bod in contanten en aandelen splitst als reactie op de voorkeuren van aandeelhouders.

In bepaalde situaties biedt het overnemende bedrijf een combinatie van contanten en eigen vermogen, en aandeelhouders van het over te nemen bedrijf kunnen ervoor kiezen om een ​​van beide te nemen. Na de aandeelhoudersverkiezing wordt de resterende voorraad naar rato berekend als de beschikbare contanten of aandelen niet voldoende zijn om te voldoen aan het bod dat de aandeelhouders indienen. Als dit gebeurt, kent het bedrijf een deel van zowel contanten als aandelen toe voor elk bod dat wordt aangeboden, zodat iedereen nog steeds een eerlijk deel van de deal krijgt.

Pro rata moet niet worden verward met pro-rata, wat duidt op een evenredige toewijzing of verdeling.

Inzicht in pro rata

Proration ondersteunt aandeelhouders door ervoor te zorgen dat een bedrijf zich aan zijn oorspronkelijke doelstelling kan houden en sommige investeerders niet bevoordeelt boven andere (bijvoorbeeld door een percentage van de aandeelhouders het gewenste geld te geven en de rest aandelen). Hoewel dit betekent dat niet elke belegger zijn of haar eerste keuze krijgt; het zorgt er wel voor dat alle investeerders dezelfde beloning ontvangen.

Andere situaties waarin de behoefte aan verrekening kunnen optreden zijn onder andere faillissement of liquidatie, speciale dividenden, aandelensplitsing, en spin-offs. Hoewel deze volmachtverklaring van een bedrijf, ingediend voorafgaand aan de jaarlijkse vergadering van een openbaar bedrijf, moeten individuele aandeelhouders nog steeds af en toe opofferen om de rijkdom voor alle aandeelhouders te maximaliseren.

Overwegingen bij pro rata en aanvullende fusie

Fusies vinden plaats om verschillende redenen, onder meer om marktaandeel te winnen door een horizontale fusie, de operationele kosten te verlagen door een verticale fusie, uit te breiden naar nieuwe markten en / of gemeenschappelijke producten te verenigen door middel van een gelijkaardige fusie, allemaal om de inkomsten te vergroten en de winst te verhogen voor het voordeel van de aandeelhouders van het bedrijf. Na een fusie worden de aandelen van het nieuwe bedrijf verdeeld onder de bestaande aandeelhouders van beide oorspronkelijke bedrijven.

Een voorbeeld van een fusie van twee bedrijven in verschillende bedrijfstakken is de fusie tussen Amazon en Whole Foods in 2017, die enorme investeerders- en media-aandacht trok. Amazon verwierf de biologische supermarktketen Whole Foods voor $ 13,7 miljard in contanten, na goedkeuring door aandeelhouders en regelgevende instanties. Voor Amazon betekende dit een grote vooruitgang in zijn poging om boodschappen online te verkopen en zijn concurrentie met supermarktketen Walmart. Voor Whole Foods hielp dit bij het oplossen van enkele van zijn financiële problemen.

Bij de beslissing om te fuseren, is het belangrijk om, naast hoe beide bedrijven aandeelhouders zullen belonen, rekening te houden met de richtlijnen van de Federal Trade Commission om de sector concurrerend te houden en het ontstaan ​​van monopolies te vermijden. Het is bijvoorbeeld belangrijk om te vragen of een voorgenomen fusie al dan niet marktmacht zal creëren of versterken. Een antitrustprobleem doet zich met name voor bij voorgestelde horizontale fusies tussen directe concurrenten.

Voorbeeld van pro rata

Stel dat een bedrijf besluit om een ​​andere outfit te kopen voor $ 100 miljoen, die voor 75% uit contanten en 25% uit eigen vermogen bestaat. De splitsing tussen cash en eigen vermogen kan worden herzien als een meerderheid van de investeerders van het overgenomen bedrijf ervoor kiest om in contanten te worden betaald. In dat geval zal de overnemende vennootschap haar boekhoudkundige cijfers aanpassen om aan de vraag naar liquide middelen te voldoen. Dit zal ertoe leiden dat elke investeerder van het overgenomen bedrijf minder contanten ontvangt dan oorspronkelijk gepland. Halliburton moest zijn oorspronkelijke aanbod tot terugkoop van aandelen van 2013 herzien en het met een factor 67,9% verlagen om de vraag van investeerders en de toenmalige aandelenkoers in evenwicht te brengen.