Radiofrequentie-identificatie (RFID)
Wat is radiofrequentie-identificatie (RFID)?
Radiofrequentie-identificatie (RFID) is een technologie die radiogolven gebruikt om passief een gelabeld object te identificeren. Het wordt gebruikt in verschillende commerciële en industriële toepassingen, van het volgen van items in een toeleveringsketen tot het bijhouden van items die zijn uitgecheckt in een bibliotheek.
Belangrijkste leerpunten
- Radiofrequentie-identificatie (RFID) is een soort passieve draadloze technologie waarmee een item of individu kan worden gevolgd of gematcht.
- Het systeem bestaat uit twee basisonderdelen: tags en lezers. De lezer geeft radiogolven af en ontvangt signalen terug van de RFID-tag, terwijl de tag radiogolven gebruikt om zijn identiteit en andere informatie te communiceren.
- De technologie is goedgekeurd sinds vóór de jaren zeventig, maar is de afgelopen jaren veel gangbaarder geworden vanwege het gebruik ervan in zaken als wereldwijd beheer van de toeleveringsketen en microchips voor huisdieren.
Radiofrequentie-identificatie begrijpen
Radiofrequentie-identificatie wordt gebruikt in combinatie met een microchip, een actieve antenne en een scanner. Hoewel het commercieel gebruik ervan voor het eerst werd ontwikkeld in de jaren zeventig, is het de laatste jaren universeler toegankelijk geworden. Met vooruitgang in de technologie die wordt gebruikt om informatie te lezen en op te slaan, is het nu goedkoper om te kopen en aan te passen.
Radiofrequentie-identificatie werkt via een klein elektronisch apparaat, meestal een microchip, waarop informatie is opgeslagen. Deze apparaten zijn over het algemeen vrij klein, soms zo groot als een rijstkorrel, en kunnen grote hoeveelheden gegevens bevatten. Hoewel ze niet altijd elektriciteit afgeven, kunnen sommige een opgeslagen stroombron of batterijen bevatten. De scanners die worden gebruikt om deze apparaten uit te lezen, kunnen ook voldoende elektriciteit leveren om de microchip te kunnen lezen. Er zijn veel verschillende toepassingen voor de technologie, maar deze wordt vaak gebruikt bij het volgen van producten, dieren en valuta.
RFID-tags kunnen passief zijn, en daarom worden gevoed door de lezer, of actief, en daarom worden gevoed door een batterij.
Speciale overwegingen
De technologie is niet zonder controverse. Vanwege de aard van hoe deze apparaten werken, is het niet ondenkbaar dat iemand die geen toegang mag hebben tot de informatie op de microchips, dit zou kunnen. Er bestaat ook bezorgdheid dat persoonlijke informatie zonder toestemming toegankelijk kan worden, aangezien deze frequenties over grotere afstanden kunnen worden verzonden dan hun meer gebruikelijke tegenhangers, barcodes. In tegenstelling tot streepjescodes en streepjescodelezers, hoeft men de microchip niet te kunnen zien om toegang te krijgen tot de informatie erop.
Voorbeeld van een RFID-gebruik
Een van de meest voorkomende toepassingen van RFID-technologie is het chippen van huisdieren of huisdierchips. Deze microchips worden geïmplanteerd door dierenartsen en bevatten informatie met betrekking tot het huisdier, inclusief hun naam, medische gegevens en contactgegevens van hun eigenaren. Als een huisdier vermist raakt en wordt omgezet in een reddingsactie of schuilplaats, scant de asielmedewerker het dier op een microchip. Als het huisdier een microchip heeft, kan de medewerker van het asiel slechts een kort telefoontje of een zoekopdracht op internet hebben om contact op te nemen met de eigenaren van het huisdier. Petchips worden als betrouwbaarder beschouwd dan halsbanden, die eraf kunnen vallen of kunnen worden verwijderd.
Met de opkomst van de toegankelijkheid van de technologie hebben de meeste dierenartsen en asielen nu de technologie om deze microchips te lezen. Universele scanners en nationale databases voor het opslaan van eigenaarsinformatie worden ook steeds populairder, waardoor het gemakkelijker dan ooit wordt voor het chippen van huisdieren om een succesvolle manier te zijn om verdwaalde huisdieren herenigd te krijgen met hun baasjes. Een nadeel van het apparaat is dat de administratie up-to-date moet worden gehouden. De informatie is slechts zo betrouwbaar als wat wordt ingevoerd door de persoon die de microchip installeert.