Gids voor economische recessie

Belangrijkste leerpunten

• Een recessie is een periode van afnemende economische prestaties in een hele economie die enkele maanden aanhoudt.
• Bedrijven, investeerders en overheidsfunctionarissen volgen verschillende economische indicatoren die kunnen helpen bij het voorspellen of bevestigen van het begin van recessies, maar ze worden officieel verklaard door de NBER.
• Er is een verscheidenheid aan economische theorieën ontwikkeld om uit te leggen hoe en waarom recessies plaatsvinden.

---

De NBER verklaarde officieel een einde aan de economische expansie in februari 2020 toen de VS in een recessie belandde te midden van de coronavirus-pandemie.

Recessies begrijpen

Sinds de industriële revolutie is de macro-economische trend op de lange termijn in de meeste landen economische groei geweest. Naast deze langetermijngroei waren er echter kortetermijnfluctuaties wanneer belangrijke macro-economische indicatoren vertragingen of zelfs ronduit afnemende prestaties lieten zien, over een tijdsbestek van zes maanden tot meerdere jaren, voordat ze terugkeerden naar hun langetermijngroeitrend. Deze kortetermijndalingen worden recessies genoemd.

Recessie is een normaal, zij het onaangenaam onderdeel van de conjunctuurcyclus. Recessies worden gekenmerkt door een reeks faillissementen en vaak bankfaillissementen, langzame of negatieve productiegroei en hoge werkloosheid. De economische pijn veroorzaakt door recessies, hoewel tijdelijk, kan grote gevolgen hebben die een economie veranderen. Dit kan gebeuren als gevolg van structurele verschuivingen in de economie, doordat kwetsbare of verouderde bedrijven, industrieën of technologieën falen en worden weggevaagd; dramatische beleidsreacties van de overheid en monetaire autoriteiten, die de regels voor bedrijven letterlijk kunnen herschrijven; of sociale en politieke onrust als gevolg van wijdverbreide werkloosheid en economische nood.

Voor beleggers is een van de beste strategieën om tijdens een recessie te hebben, te beleggen in bedrijven met een lage schuldenlast, een goede cashflow en sterke balansen. Vermijd daarentegen bedrijven met een hoge schuldenlast, cyclisch of speculatief.

Recessievoorspellers en -indicatoren

Er is geen enkele manier om te voorspellen hoe en wanneer een recessie zal plaatsvinden. Afgezien van twee opeenvolgende kwartalen van BBP-daling, beoordelen economen verschillende statistieken om te bepalen of een recessie op handen is of al plaatsvindt. Volgens veel economen zijn er enkele algemeen aanvaarde voorspellers die, wanneer ze samen voorkomen, op een mogelijke recessie kunnen wijzen.

Ten eerste zijn er voorlopende indicatoren die historisch gezien veranderingen in hun trends en groeipercentages laten zien vóór overeenkomstige verschuivingen in macro-economische trends. Deze omvatten de ISM Purchasing Managers Index, de Conference Board Leading Economic Index, de OECD Composite Leading Indicator en de Treasury yield curve. Deze zijn van cruciaal belang voor investeerders en zakelijke besluitvormers omdat ze vooraf kunnen waarschuwen voor een recessie. Ten tweede zijn er officieel gepubliceerde gegevensreeksen van verschillende overheidsinstanties die belangrijke sectoren van de economie vertegenwoordigen, zoals gegevens over woningstart en nieuwe bestellingen van kapitaalgoederen die zijn gepubliceerd door de US Census. Veranderingen in deze gegevens kunnen enigszins leiden tot of gelijktijdig bewegen met het begin van de recessie, deels omdat ze worden gebruikt om de componenten van het bbp te berekenen, die uiteindelijk zullen worden gebruikt om te bepalen wanneer een recessie begint. De laatste zijn achterblijvende indicatoren die kunnen worden gebruikt om de verschuiving van een economie naar een recessie nadat deze is begonnen, te bevestigen, zoals een stijging van de werkloosheidscijfers.

Wat veroorzaakt recessies?

Talrijke economische theorieën proberen uit te leggen waarom en hoe de economie zou kunnen afvallen van haar langetermijngroeitrend en in een periode van tijdelijke recessie terecht kan komen. Deze theorieën kunnen grofweg worden gecategoriseerd als gebaseerd op reële economische factoren, financiële factoren of psychologische factoren, met enkele theorieën die de kloof daartussen overbruggen.

Sommige economen zijn van mening dat echte veranderingen en structurele verschuivingen in bedrijfstakken het beste verklaren wanneer en hoe economische recessies plaatsvinden. Een plotselinge, aanhoudende piek in de olieprijzen als gevolg van een geopolitieke crisis zou bijvoorbeeld tegelijkertijd de kosten in veel industrieën kunnen doen stijgen of een revolutionaire nieuwe technologie zou hele industrieën snel overbodig kunnen maken, wat in beide gevallen een wijdverspreide recessie zou kunnen veroorzaken.

De verspreiding van de COVID-19-epidemie en de daaruit voortvloeiende blokkades van de volksgezondheid in de economie in 2020 zijn een voorbeeld van het soort economische schok dat volgens Real Business Cycle Theory een recessie kan veroorzaken. Het kan ook zijn dat er andere onderliggende economische trends aan het werk zijn die naar een recessie leiden, en een economische schok veroorzaakt juist het omslagpunt in een neergang.

Sommige theorieën verklaren dat recessies afhankelijk zijn van financiële factoren. Deze zijn meestal gericht op ofwel de overmatige uitbreiding van krediet- en financieel risico tijdens de goede economische tijden voorafgaand aan de recessie, ofwel de inkrimping van geld en krediet bij het begin van recessies, of beide. Monetarisme, dat recessies de schuld geeft van onvoldoende groei van de geldhoeveelheid, is een goed voorbeeld van dit soort theorie. De Oostenrijkse Business Cycle Theory overbrugt de kloof tussen reële en monetaire factoren door de verbanden te onderzoeken tussen krediet, rentetarieven, de tijdshorizon van de productie- en consumptieplannen van marktdeelnemers en de structuur van relaties tussen specifieke soorten productieve kapitaalgoederen.

Op psychologie gebaseerde theorieën over recessie hebben de neiging om te kijken naar de buitensporige uitbundigheid van de voorgaande hoogconjunctuur of het diepe pessimisme van de recessieomgeving als een verklaring waarom recessies kunnen optreden en zelfs aanhouden. De keynesiaanse economie valt vierkant in deze categorie, omdat het erop wijst dat zodra een recessie begint, om welke reden dan ook, de sombere ‘dierengeesten’ van investeerders een zichzelf vervullende voorspelling kunnen worden van beperkte investeringsuitgaven op basis van marktpessimisme, wat vervolgens leidt tot lagere inkomens die de consumptie-uitgaven verlagen. Minskyitische theorieën zoeken naar de oorzaak van recessies in de speculatieve euforie van financiële markten en de vorming van financiële zeepbellen op basis van schulden die onvermijdelijk uiteenspatten, waarbij psychologische en financiële factoren worden gecombineerd.

Recessies en depressies

Economen zeggen dat er in de Verenigde Staten in totaal sinds 1854 tot nu toe 33 recessies zijn geweest. Sinds 1980 zijn er vier van dergelijke perioden van negatieve economische groei geweest die als recessies werden beschouwd. Bekende voorbeelden van recessies zijn onder meer de wereldwijde recessie in de nasleep van de financiële crisis van 2008 en de Grote Depressie van de jaren dertig.

Een depressie is een diepe en langdurige recessie. Hoewel er geen specifieke criteria bestaan ​​om een ​​depressie te verklaren, waren de unieke kenmerken van de Grote Depressie een daling van het BBP met meer dan 10% en een werkloosheidspercentage dat kortstondig 25% raakte. Simpel gezegd, een depressie is een ernstige achteruitgang die vele jaren aanhoudt.