Voorschrift R

Wat is verordening R?

Voorschrift R voorziet in vrijstellingen voor banken van de status van makelaar, zoals voorgeschreven door Sectie 3 van de Securities Exchange Act van 1934. Sectie 3 van de wet is gewijzigd door de Gramm-Leach-Bliley Act van 1999 en richt zich voornamelijk op regelgeving voor makelaars-handelaars en makelaardijtransacties.

Voorschrift R uitgelegd

Voorschrift R voorziet in uitzonderingen voor banken die bepaalde bemiddelingsdiensten aanbieden, zoals gedefinieerd door Sectie 3 van de Securities Exchange Act van 1934. Voorschrift R geeft banken meer speelruimte voor hun operationele activiteiten onder de status van bank, waardoor ze bepaalde bemiddelingstransacties kunnen aanbieden zonder registratie als makelaar. dealer.

In 1999 werd sectie 3 van de Securities Exchange Act van 1934 gewijzigd om bepalingen op te nemen die waren ingesteld uit de Gramm-Leach-Bliley Act (GLBA).  Deze wet stond bekend om de modernisering en uitbreiding van het bestuur van de financiële markten. Een groot deel van de focus van GLBA lag op het uitbreiden van het aanbod dat een enkele financiële dienstverlener kon bieden.

Dankzij de bepalingen van GLBA uit 1999 konden financiële ondernemingen een breder scala aan diensten aanbieden. Het stelde financiële bedrijven ook in staat om vrijer samen te werken bij fusies waarbij de dienstverlening aan klanten werd uitgebreid. Vóór 1999 waren financiële dienstverleners voornamelijk beperkt tot het concentreren van hun producten op één serviceaanbod.

Uitzonderingen voor banken

In 2007 publiceerden de Federal Reserve en de Securities and Exchange Commission de laatste details over Verordening R.  Regulation R schetst uitzonderingen voor banken die vrijstelling wensen van broker-dealerregistratie-eisen in de gewijzigde Securities Exchange Act van 1934. Het bevat uitzonderingen waarin is voorzien. in de Securities and Exchange Act van 1934 en voegt ook enkele aanvullende criteria voor vrijstelling toe. Over het algemeen kunnen banken een vrijstelling krijgen van de registratie van broker-dealer wanneer effectentransacties deel uitmaken van de trust- en fiduciaire, bewaar- en deposito-sweep-functies van de bank. Vrijstellingen kunnen ook betrekking hebben op buitenlandse effectentransacties en niet-bewaarplichtige effectenleentransacties die worden uitgevoerd als agentschap. Over het algemeen moeten banken echter samenwerken met een derde partij om makelaarsdiensten aan te bieden. Activiteiten van banken die buiten de gespecificeerde vrijstellingen vallen, moeten dus voor transacties worden doorverwezen naar de geregistreerde broker-dealer die hen heeft samengewerkt.

In sommige gevallen kunnen banken ervoor kiezen om een ​​broker-dealer als dochteronderneming over te nemen om te voldoen aan marktregels en -voorschriften. De fusie van Merrill Lynch met Bank of America is hiervan een voorbeeld. Merrill Lynch werd in 2009 overgenomen door Bank of America.  Merrill Lynch biedt een breed scala aan makelaarsdiensten en fungeert als de belangrijkste broker-dealerpartner voor Bank of America. De klanten van Bank of America worden doorverwezen naar Merrill Lynch voor financieel advies, full-service brokerage-transacties en discount brokerage-transacties via het Merrill Edge-platform. Dit partnerschap ondersteunt de naleving van sectie 3 van de Securities Exchange Act van 1934 en Regulation R.