Regeling inkomstenbeperking
Wat is een regel voor inkomstenbeperking?
Regulering van de inkomstenlimiet is bedoeld om het bedrag van de totale inkomsten te beperken dat kan worden verdiend door een bedrijf dat actief is in een branche met geen of weinig andere concurrenten. Een industrie als deze, waar een of enkele bedrijven de volledige productie en verkoop van een goed of dienst controleren, staat bekend als een monopolie of een geconcentreerde industrie.
Regulering van het inkomstenplafond is een vorm van stimuleringsregulering waarbij gebruik wordt gemaakt van beloningen en sancties en die producenten enige discretie geeft om het gewenste resultaat voor de samenleving te bereiken. Regulering van de inkomstenlimiet is gebruikelijk in de nutssector, die veel industrieën omvat met monopolies die door een overheid worden gesanctioneerd, of franchise-monopolistische industrieën.
Belangrijkste leerpunten
- Regulering van de inkomstenlimiet is bedoeld om het bedrag van de totale inkomsten te beperken dat kan worden verdiend door een bedrijf dat actief is in een branche met geen of weinig andere concurrenten.
- Regulering van het inkomstenplafond is een vorm van stimuleringsregulering waarbij gebruik wordt gemaakt van beloningen en sancties en die producenten enige discretie geeft om het gewenste resultaat voor de samenleving te bereiken.
- Regulering van het inkomstenplafond is gebruikelijk in de nutssector, die veel industrieën omvat met monopolies die door een overheid zijn gesanctioneerd.
Hoe de regulering van de inkomstenlimiet werkt
Regelgevende overheidsinstanties leggen inkomstenbeperkingen op aan industrieën die gereguleerde monopolies hebben, zoals gas, water- en elektriciteitsproducenten. Omdat deze industrieën essentiële diensten aan de bevolking leveren, proberen regelgevers de beschikbaarheid, betaalbaarheid en kwaliteit van de dienst in evenwicht te brengen met de kosten die producenten moeten maken om de dienst te verlenen.
Revenue cap-regulering is vergelijkbaar met price-cap-regulering, die tot doel heeft de prijzen te beheersen die bedrijven kunnen aanrekenen, en rate of return-regulering, die erop gericht is het door bedrijven verdiende rendement te beheersen.
Regelgevende instanties kunnen de inkomstenplafonds in de loop van de tijd aanpassen, waarbij aanpassingen doorgaans gebaseerd zijn op een formule die stijgingen van de inflatie omvat en een factor die positief rekening houdt met efficiëntieverhogingen. Inflatie verwijst naar de snelheid waarmee de waarde van geld in de loop van de tijd daalt (of af en toe stijgt); naarmate de inflatie stijgt, stijgen de inkomstenplafonds doorgaans ook.
Winsten in efficiëntie bij het gebruik of de productie van een hulpprogramma in de loop van de tijd worden ook aangemoedigd door regelgeving op het gebied van inkomstenlimieten. Omdat de regulering van het omzetplafond bijvoorbeeld een omzetniveau per jaar bepaalt dat een bedrijf van zijn klantenbestand kan innen, hebben producenten een prikkel om een minimale vraag per klant aan te moedigen door efficiënt gebruik van energie (aangezien ze geen inkomsten zullen genereren uit overtollige vraag boven het gereguleerde inkomstenplafond). Winsten in efficiëntie resulteren doorgaans ook in een verhoging van het inkomstenplafond dat aan een bedrijf wordt opgelegd.
Voordelen en nadelen van Revenue Cap-regelgeving
Regulering van het inkomstenplafond kan verbeteringen in de efficiëntie aanmoedigen – zowel in de productie door het gereguleerde bedrijf als door gebruikers van het hulpprogramma. Ze kunnen een bedrijf ook aanmoedigen om zijn kosten te verlagen om de winst te maximaliseren op de maximale inkomsten die het mag verdienen.
Inkomstenplafonds kunnen bedrijven echter ook aanmoedigen om prijzen vast te stellen boven waar ze zich in een niet-gereguleerde omgeving zouden bevinden, en ze kunnen nutsbedrijven ontmoedigen om klanten toe te voegen, ongeacht het voordeel voor de samenleving.