De geheime financiën van de Vaticaanse economie

Omdat het Vaticaan door de eeuwen heen heel weinig heeft gepubliceerd over zijn financiën en investeringen, weten de meeste mensen niet hoe het geld verdient als soevereine stadstaat met zijn eigen economie. Het Vaticaan ligt in de stad Rome, beslaat 110 hectare met een bevolking van minder dan 1.000, waardoor het het kleinste land ter wereld is.  Hoewel het Vaticaan misschien klein is, heeft het een grote impact in de financiële wereld met zijn verreikende investeringen in het bankwezen, onroerend goed en particuliere ondernemingen.

Heilige Stoel Opbrengst

Om inzicht te krijgen in de complexe economie van het Vaticaan, is het belangrijk om de verschillen tussen Vaticaanstad en de Heilige Stoel vast te stellen. De Heilige Stoel is het besturende lichaam van de natie. Als u een contract met het gebied zou aangaan, zou u dat in de meeste gevallen doen met de Heilige Stoel. Vaticaanstad is het fysieke gebied waar de Heilige Stoel verblijft.

De Heilige Stoel genereert inkomsten uit Peter’s Pence, de 8e-eeuwse term voor donaties die worden ontvangen van katholieken over de hele wereld.  Van individuen tot bisdommen, de Heilige Stoel zamelt de giften in via een speciale afdeling. De Heilige Stoel krijgt ook inkomsten uit rente en investeringen van zijn reserves.

Heilige Stoel Investeringen

Historisch gezien investeerde de Heilige Stoel voornamelijk in Italiaanse industrieën, waarbij ze haar portefeuille spreidde over aandelen en obligaties, en haar belang in bedrijven beperkte tot minder dan 6%. Het heeft conservatief geïnvesteerd en ervoor gekozen om bewezen bedrijven in sterke industrieën te kopen en te behouden; Hierdoor zijn investeringen in ontwikkelingslanden beperkt.

Recentere investeringen waren echter internationaler, vooral in West-Europese valuta’s en obligaties, met enige activiteit op de New York Stock Exchange. De Heilige Stoel heeft ook investeringen in onroerend goed over de hele wereld, met name in land en kerken.

Er zijn echter enkele investeringen die de Heilige Stoel niet zal doen. Het zal bijvoorbeeld niet investeren in bedrijven die tegen de kerkelijke waarden ingaan, zoals farmaceutische bedrijven die geboortebeperking vervaardigen. In dit opzicht is de investering van de Heilige Stoel vergelijkbaar met degenen die een op geloof gebaseerde investeringsstrategie hanteren.

Het tekort van de Heilige Stoel

Jarenlang heeft de Heilige Stoel een tekort gehad. DeLos Angeles Times meldde dat de Heilige Stoel in 2012 een tekort had van $ 18,4 miljoen. Ambtenaren gaven de schuld aan de zachte Europese economie en aan de kosten van het betalen van zijn 2.832 werknemers, en aan het verspreiden van het katholieke geloof via de verschillende media.

In september 2019 bevestigde de Duitse kardinaal Reinhard Marx, die de leiding heeft over de economische raad van het Vaticaan, dat paus Franciscus hem had opgedragen de kosten te verlagen in een poging een tekort weg te werken dat wordt geschat op ongeveer 70 miljoen euro. Het exacte bedrag staat ter discussie omdat het Vaticaan sinds 2015 geen begroting meer heeft gepubliceerd en altwee jaarzonder interne accountant.

Hoewel paus Franciscus (en paus Benedictus XVI vóór hem) zich hebben ingespannen om het land transparanter te maken, zijn de financiën nog steeds een beetje een mysterie, en sommigen geloven dat de cijfers algemener van aard zijn dan accuraat en gecontroleerd. Om die reden is het bijna onmogelijk om de financiële gezondheid van de Heilige Stoel in te schatten, hoewel er onder degenen die de kerk bestuderen weinig twijfel bestaat dat deze over aanzienlijke reserves beschikt.

1:17

Omzet in Vaticaanstad

In tegenstelling tot de Heilige Stoel ontvangt Vaticaanstad inkomsten uit meer traditionele statige ondernemingen. Met een beroepsbevolking van ongeveer 4.800 werknemers is de stad afhankelijk van een paar kleine industrieën om geld te genereren.  De stad zelf – samen met de Sixtijnse Kapel, de Sint-Pietersbasiliek en de Vaticaanse musea – trekt elk jaar miljoenen toeristen en religieuze pelgrims.

De stad verzamelt inkomsten via museumbeurzen, rondleidingen, zeer gewilde postzegels en munten en de verkoop van publicaties. Hoewel het Vaticaan niet onthult hoeveel geld het elk jaar met deze ondernemingen ophaalt, schat het World Fact Book van de Central Intelligence Agency (CIA) dat de stadin 2013inkomsten had van $ 315 miljoen en uitgaven van $ 348 miljoen1.

De Vaticaanse Bank

De rol van de Vaticaanse Bank is misschien wel het meest controversiële en weinig begrepen deel van de financiën van het Vaticaan. De Vaticaanse Bank, ook bekend als het Instituut voor Religieuze Werken, is een particuliere bank in Vaticaanstad, opgericht door paus Pius XII in 1942.  In de afgelopen decennia heeft de bank centraal gestaan ​​door talloze schandalen en beschuldigingen van wanbeheer, het witwassen van geld en fraude.

In februari 2018 kondigde de Vaticaanse Bank aan dat het zijn voormalige bankpresident en zijn advocaat beschuldigde van verduistering van $ 50 miljoen euro door middel van frauduleus onroerend goed en witwaspraktijken.  In haar jaarverslag 2018 (uitgebracht in mei 2019) zei de Vaticaanse Bank vorderingen te maken bij het verminderen van het witwassen van geld en het vergroten van de financiële transparantie. De bank rapporteerde in 2018 een winst van $ 19,8 miljoen, een daling ten opzichte van de winst van $ 36 miljoen in 2017. De activa van de bank – eind 2018 gewaardeerd op ongeveer $ 5,6 miljard – bestonden uit investeringen en deposito’s van bijna 15.000 rekeninghouders. Deze rekeninghouders waren onder meer katholieke geestelijken, Vaticaanse werknemers en katholieke religieuze ordes over de hele wereld.

Het komt neer op

Het Vaticaan is het kleinste land ter wereld met een economie (en bijna al het andere) gehuld in geheimhouding. Velen kijken naar paus Franciscus en zijn hervormingen om transparantie te bieden, in de hoop dat zijn initiatieven de mysteries ophelderen die de financiën van het Vaticaan al decennia lang omgeven.