Verkoperszijde

Wat is verkoopzijde?

Verkoopzijde betreft het deel van de financiële sector dat betrokken is bij het creëren, promoten en verkopen van aandelen, obligaties, deviezen en andere financiële instrumenten op de openbare markt. De verkoopzijde kan ook instrumenten van de particuliere kapitaalmarkt omvatten, zoals onderhandse plaatsingen van schulden en aandelen. Verkopers en bedrijven werken aan het creëren en onderhouden van producten die beschikbaar worden gesteld aan de  koperszijde  van de financiële sector. De verkoopkant van Wall Street omvat investeringsbankiers, die dienen als tussenpersoon tussen emittenten van effecten en het investerende publiek, en de  marktmakers  die liquiditeit verschaffen op de openbare markt. Investeringsbankiers en bedrijfsfinancieringsadviseurs spelen dezelfde rol bij privé-uitgiften van schulden en eigen vermogen.

Inzicht in Sell-Side

De verkoopkant en de koopkant van Wall Street zijn twee kanten van dezelfde medaille. De een is afhankelijk van de ander en kan niet zonder de ander. De verkoopkant probeert de hoogst mogelijke prijs voor elk financieel instrument te krijgen en tegelijkertijd inzicht en analyse te geven over elk van deze financiële activa.

Spelers aan de koopzijde op de openbare markt zijn onder meer geldmanagers bij hedgefondsen, institutionele bedrijven, onderlinge fondsen en pensioenfondsen. Individuele investeerders staan ​​technisch gezien aan de koopzijde. Op de particuliere markt staan ​​private equity-fondsen, risicokapitaalfondsen en durfkapitaalfondsen van bedrijven die in startups investeren aan de koopzijde. De term is echter meestal van toepassing op professionele geldbeheerders. Aan de verkoopzijde van de vergelijking staan ​​de marktmakers die de drijvende kracht zijn achter de financiële markt. Elke persoon of onderneming die aandelen koopt om deze later met winst te verkopen, komt bijvoorbeeld van de koopzijde. 

Verkoop aan deviezen

De FX-markt is ’s werelds grootste financiële marktplaats, met naar schatting $ 6,6 biljoen per dag wisselende handen vanaf 2019. Hier wordt de verkoopzijde gedomineerd door top multinationale banken, geleid door JP Morgan Chase, Citibank, Deutsche Bank en UBS. Bank trading rooms zijn onderverdeeld in twee groepen:

1. Interbancaire handelaren die grote hoeveelheden valuta op de spot en termijnmarkten kopen en verkopen.
2. De verkopers die effecten verkopen aan klanten aan de koopzijde, waaronder hedgefondsen, onderlinge fondsen en grote bedrijven.

Veel interbancaire handelaren nemen eigen posities in, maar verkopers doen dat over het algemeen niet.

Obligatiemarkt aan verkoopzijde

De wereldwijde obligatiemarkt is de op een na grootste financiële markt ter wereld, met een geschatte waarde van meer dan $ 100 biljoen. De Amerikaanse obligatiemarkt wordt geschat op ongeveer $ 40 biljoen.

Investeringsbanken domineren de verkoopkant, met als grootste Goldman Sachs en Morgan Stanley. JP Morgan Chase en Bank of America, die commerciële en investeringsbanken combineren in één holdingmaatschappij, onderschrijven en beheren obligatie-uitgiftes. Velen zijn ook primary dealers van Amerikaanse staatsobligaties, wat betekent dat ze rechtstreeks van de Amerikaanse schatkist kopen. De zakenbanken zijn zeer actief, zowel handelend als posities in de obligatiemarkt.

Stock Market Sell-Side

Investeringsbanken domineren ook de verkoopkant van de aandelenmarkt. Ze verzekeren de uitgifte van aandelen, nemen eigen posities in en verkopen aan zowel institutionele als individuele beleggers. Een van de meest high profile activiteiten van de sell-side in de aandelenmarkt is in beursintroducties (IPO’s) van de voorraden. Bedrijven kunnen zelf niet naar de beurs gaan. Ze moeten een beroep doen op de diensten van een investeringsbank om zich te verzekeren. Underwriters zijn doorgaans  makelaars, die fungeren als buffer tussen bedrijven en het investerende publiek, en die die initiële aandelen op de markt brengen en verkopen.

Voorbeeld van Sell-Side

Een rijk persoon die miljoenen dollars waard is, wil een aanzienlijk deel van zijn kapitaal investeren. Hij gaat naar een investeringsbank voor een aantal opties. De risicotolerantie van het individu en bedenkt een investeringsstrategie voor het individu, evenals bepaalde financiële producten die ze aan hem kunnen verkopen.

Het individu neemt de zaken van de investeringsbank over en betaalt deze commissies en vergoedingen voor het beheer van zijn geld. Het bedrijf dat de investeringsbank de vermogende persoon heeft aangeboden, wordt beschouwd als de verkoopkant van het bedrijf, aangezien het diensten en financiële producten aan een klant verkoopt.