Single Euro Payments Area – SEPA
Wat is een gemeenschappelijke eurobetalingsruimte – SEPA?
De gemeenschappelijke eurobetalingsruimte (SEPA) is een systeem van transacties gecreëerd door de Europese Unie (EU). SEPA harmoniseert de manier waarop girale betalingen tussen eurolanden worden afgehandeld. Europese consumenten, bedrijven en overheidsagenten die betalingen uitvoeren via automatische incasso, directe overboekingen en overboekingen, gebruiken de SEPA-architectuur. De gemeenschappelijke eurobetalingszone is goedgekeurd en gereguleerd door de Europese Commissie.
SEPA-doel en leden
Het doel van het Single Euro Payments Area (SEPA) -initiatief is om grensoverschrijdende elektronische betalingen net zo goedkoop en gemakkelijk te maken als betalingen binnen één land. Het systeem zorgt ook voor meer concurrentie voor de betalingssector door een interne markt voor betalingsdiensten te creëren, waardoor de prijzen dalen. Meer dan 520 miljoen mensen wonen in landen die onder de SEPA vallen, en die klanten verrichten meer dan 122 miljard elektronische betalingen per jaar.
SEPA telt momenteel 36 leden. Het omvat de 28 EU-lidstaten samen met IJsland, Noorwegen, Liechtenstein, Zwitserland, Andorra, Vaticaanstad, Monaco en San Marino. De gemeenschappelijke eurobetalingsruimte blijft een continu proces van samenwerking tussen deze partijen. SEPA is bezig de regels inzake mobiele en online betalingen te harmoniseren.
SEPA wordt beheerd door de Europese Commissie en de Europese Centrale Bank (ECB) in samenwerking, via de European Payments Board. Het bestuur wordt voorgezeten door de Europese Centrale Bank, die samen met vertegenwoordigers van de overheid en consumentengroeperingen het bestuur bestuurt en de agenda stuurt.
Geschiedenis van de gemeenschappelijke eurobetalingsruimte
Het verhaal van SEPA begon in 1999 toen het bankwezen via de Euro l Bank stelde dat een monetaire unie ook één betalingsgebied zou moeten hebben. De mening was dat het zou leiden tot verdere integratie van de economieën van de EU. Het duurde echter tot 2007 voordat de Europese Unie de richtlijn betalingsdiensten goedkeurde. De richtlijn vormde de rechtsgrondslag voor de totstandbrenging van de gemeenschappelijke eurobetalingsruimte.
In 2011 hebben SEPA-betalingen de nationale betalingen vervangen. Later, in 2017, onthulde SEPA een programma waarbij deelnemende banken in tien seconden tot 15.000 euro zouden overmaken.
In 2018 stelde de Europese Commissie voor om de regels uit te breiden die banken verbieden om extra kosten voor grensoverschrijdende transacties ook aan niet-EU-landen in rekening te brengen. Dit voorstel schrijft voor dat alle mensen in de EU het recht hebben om euro’s over de grens over te maken tegen dezelfde kosten als voor een binnenlandse transactie. De nieuwe regels zullen ook vereisen dat consumenten worden geïnformeerd over de kosten van een valutawissel voordat ze een betaling in het buitenland doen in een andere valuta dan hun eigen valuta.
In 2019 treden Vaticaanstad en Andorra toe tot SEPA.