25 juni 2021 0:00

Seriële obligatie

Wat is een seriële obligatie?

Een seriële obligatie is een obligatie-uitgifte die zo is gestructureerd dat een deel van de uitstaande obligaties met regelmatige tussenpozen vervalt totdat alle obligaties vervallen zijn. Omdat de obligaties geleidelijk aflopen over een periode van jaren, worden deze obligaties gebruikt om projecten te financieren die zorgen voor een consistente inkomstenstroom voor het terugbetalen van obligaties. De volledige obligatie-uitgifte wordt op dezelfde datum aan het publiek verkocht en de vervaldata worden vermeld in de aanbiedingsdocumenten.

Belangrijkste leerpunten

  • Een seriële obligatie is een uitgifte van meerdere schulden die met gespreide tussenpozen afloopt voordat alle segmenten uiteindelijk vervallen.
  • Elk rijpingssegment in de seriële obligatie wordt gelijktijdig uitgegeven, waarbij de voorwaarden van het terugbetalingsschema uiteengezet zijn in het prospectus.
  • Seriële obligaties maken geen gebruik van zinkende fondsen, maar vertrouwen in plaats daarvan op de inkomsten die worden gegenereerd door het project waarvoor de obligatie wordt gebruikt, waardoor ze populair zijn voor bepaalde gemeentelijke obligaties.

Inzicht in seriële obligaties

Indien een uitgevende instelling vermindert de dollar bedrag van de uitstaande obligaties, het vermindert het risico dat de emittent mist een aflossing of rentebetaling en wanbetalingen op de obligatie-uitgifte. Terwijl een seriële obligatie-uitgifte vereist dat de emittent specifieke obligatiehouders op een bepaalde datum terugbetaalt, worden andere obligatie-uitgiften gestructureerd met een zinkend fonds.

Een seriële obligatiestructuur is een gebruikelijke strategie voor obligaties van gemeentelijke inkomsten, omdat deze obligaties worden uitgegeven voor projecten die door staten en steden worden gebouwd om vergoedingen te genereren. Veronderstel, bijvoorbeeld, die een stad bouwt een sportstadion, dat wordt gefinancierd met parkeertarieven, stadion concessie inkomen, en lease-inkomsten. Als de emittent van de obligatie van mening is dat de faciliteit elk jaar consistent inkomsten kan genereren, kan hij de obligatie structureren voor seriële vervaldata. Naarmate het totale aantal uitstaande obligaties afneemt, neemt ook het toekomstige risico op het in gebreke blijven van de obligatie-uitgifte af.

De verschillen tussen zinkende fondsen en uitgiften van seriële obligaties

In een zinkend fonds betaalt de emittent periodiek aan de trustee van de obligatie-uitgifte, en de trustee koopt obligaties op de open markt en trekt de obligaties met pensioen. De curator behartigt de belangen van de obligatiehouders en moet de betalingen van het zinkende fonds gebruiken om obligaties te kopen en met pensioen te gaan. In plaats van obligaties op te geven volgens een specifiek schema, koopt de curator obligaties van elke obligatiehouder die bereid is zijn bezit te verkopen. Zowel zinkende fondsen als seriële obligatie-uitgiften verminderen het totale dollarbedrag aan uitstaande obligaties in de loop van de tijd.

Voorbeelden van obligatiebeoordelingsbedrijven

Standard & Poor’s en Moody’s Investor Services bieden beide obligatieratings die beoordelen of een obligatie-uitgever in staat is om de hoofdsom en rentebetalingen op tijd terug te betalen. Een obligatie-uitgifte met een zinkend fonds of een seriële looptijd heeft meer kredietwaardigheid dan een obligatie-uitgifte die volledig vervalt op één vervaldatum. Als bijvoorbeeld een seriële obligatie voor een stadionobligatie van $ 10 miljoen 15 jaar na de uitgiftedatum niet rentebetalingen mist, wordt een bepaald bedrag aan obligaties al voor jaar 15 afbetaald. Omdat er minder obligaties uitstaan, kan de emittent mogelijk in staat zijn om financieel te recupereren en de rentebetalingen te betalen die zijn gemist.