Shadow Banking-systeem
Wat is het schaduwbanksysteem?
Een schaduwbanksysteem is de groep financiële tussenpersonen die het creëren van krediet in het wereldwijde financiële systeem faciliteert , maar waarvan de leden niet onderworpen zijn aan regelgevend toezicht. Het schaduwbanksysteem verwijst ook naar niet-gereguleerde activiteiten door gereguleerde instellingen. Voorbeelden van niet-gereguleerde tussenpersonen zijn onder meer hedgefondsen, niet-beursgenoteerde derivaten en andere niet-beursgenoteerde instrumenten. Voorbeelden van niet-gereguleerde activiteiten door gereguleerde instellingen zijn onder meer kredietverzuimswaps.
Belangrijkste leerpunten
- Het schaduwbanksysteem bestaat uit kredietverstrekkers, makelaars en andere kredietbemiddelaars die buiten het domein van traditioneel gereguleerd bankieren vallen.
- Het is over het algemeen niet gereguleerd en niet onderworpen aan dezelfde soorten risico, liquiditeit en kapitaalbeperkingen als traditionele banken.
- Het schaduwbankwezen speelde een belangrijke rol bij de uitbreiding van het woningkrediet in de aanloop naar de financiële crisis van 2008, maar is in omvang gegroeid en is zelfs sindsdien grotendeels ontsnapt aan het toezicht van de overheid.
Inzicht in Shadow Banking Systems
Het schaduwbanksysteem is aan de regelgeving ontsnapt, voornamelijk omdat deze instellingen, in tegenstelling tot traditionele banken en kredietverenigingen, geen traditionele deposito’s accepteren. Schaduwbankinstellingen ontstonden als innovators op de financiële markten die in staat waren om leningen voor onroerend goed en andere doeleinden te financieren, maar die niet te maken hadden met het normale regelgevende toezicht en de regels met betrekking tot kapitaalreserves en liquiditeit die vereist zijn van traditionele kredietverstrekkers om bankfaillissementen te helpen voorkomen, draait op banken en financiële crises.
Als gevolg hiervan zijn veel van de instellingen en instrumenten in staat geweest om bij hun kredietverlening hogere markt, krediet- en liquiditeitsrisico’s na te streven en hebben zij geen kapitaalvereisten die in overeenstemming zijn met die risico’s. Veel schaduwbankinstellingen waren nauw betrokken bij de kredietverlening in verband met de hausse in subprime-hypotheekleningen en leningsecuritisatie in het begin van de jaren 2000. Na de ineenstorting van de subprime in 2008 kwamen de activiteiten van het schaduwbanksysteem steeds meer onder de loep vanwege hun rol in de overmatige krediet- en systeemrisico’s in het financiële systeem en de daaruit voortvloeiende financiële crisis.
De breedte van het schaduwbanksysteem
Schaduwbankieren is een algemene term om financiële activiteiten te beschrijven die plaatsvinden onder niet-bancaire financiële instellingen buiten het bereik van federale toezichthouders. Deze omvatten investeringsbanken, hypotheekverstrekkers, geldmarktfondsen, verzekeringsmaatschappijen, hedgefondsen, private equity-fondsen en betaaldagleners, die allemaal een belangrijke en groeiende bron van krediet in de economie zijn.
Ondanks de strengere controle van schaduwbankinstellingen in de nasleep van de financiële crisis, is de sector aanzienlijk gegroeid. In mei 2017 bracht de in Zwitserland gevestigde Financial Stability Board een rapport uit met details over de omvang van de wereldwijde niet-bancaire financiering. Onder de bevindingen ontdekte het bestuur dat niet-bancaire financiële activa in 2015 waren gestegen tot $ 92 biljoen, vergeleken met $ 89 biljoen in 2014. Een nauwere maatstaf in het rapport, gebruikt om schaduwbankactiviteiten aan te duiden die aanleiding kunnen geven tot financiële stabiliteitsrisico’s, groeide. tot $ 34 biljoen in 2015, 3,2% meer dan vorig jaar en exclusief gegevens uit China. De meeste activiteiten zijn gericht op het creëren van leningen tegen onderpand en terugkoopovereenkomsten die worden gebruikt voor kortlopende leningen tussen niet-bancaire instellingen en broker-dealers. Niet-bancaire kredietverstrekkers, zoals Quicken Loans, zijn goed voor een toenemend aandeel van hypotheken in de Verenigde Staten. Een van de snelst groeiende segmenten van de schaduwbanksector is peer-to-peer (P2P) -leningen, met populaire kredietverstrekkers zoals LendingClub.com en Prosper.com.
P2P-geldschieters hebben in 2015 meer dan $ 1,7 miljard aan leningen geïnitieerd.
Wie kijkt er naar de schaduwbanken?
Het schaduwbankwezen speelt een cruciale rol bij het voldoen aan de stijgende kredietvraag in de Verenigde Staten. Hoewel wordt beweerd dat de desintermediatie van schaduwbankieren de economische efficiëntie kan vergroten, roept de werking ervan buiten de traditionele bankregelgeving op tot bezorgdheid over het systeemrisico dat het kan vormen voor het financiële systeem. De hervormingen die werden doorgevoerd door middel van de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act 2010 waren voornamelijk gericht op de banksector, waardoor de schaduwbanksector grotendeels intact bleef. Hoewel de wet financiële ondernemingen die exotische financiële producten verkochten een grotere aansprakelijkheid oplegde, zijn de meeste niet-bancaire activiteiten nog steeds niet gereguleerd. De Federal Reserve Board heeft voorgesteld dat niet-banken, zoals broker-dealers, onder vergelijkbare margevereisten opereren als banken. Ondertussen begon China in 2017 buiten de Verenigde Staten richtlijnen uit te vaardigen die rechtstreeks gericht waren op risicovolle financiële praktijken zoals buitensporig lenen en speculatie in aandelen.