Wettelijke aandelenoptie
Wat is een wettelijke aandelenoptie?
Een wettelijke aandelenoptie is een soort aandelenoptie voor werknemers (ESO) die, in tegenstelling tot niet-gekwalificeerde of niet-statutaire aandelenopties, deelnemers een bijkomend belastingvoordeel geeft. Dit type werknemersvergoeding kan worden vergeleken met incentive-aandelenopties (ISO), die alleen aan het topmanagement worden uitgedeeld om te behouden of om prestaties te belonen.
Belangrijkste leerpunten
- Wettelijke aandelenopties zijn een soort aandelencompensatie voor werknemers die moet worden geleverd met een plandocument dat aangeeft hoeveel opties aan welke werknemers zijn toegewezen.
- Wettelijke aandelenopties bieden een bijkomend belastingvoordeel dat niet-gekwalificeerde of niet-wettelijke aandelenopties niet bieden.
- Werknemers moeten wettelijke aandelenopties uitoefenen na een wachtperiode, die wel 10 jaar na ontvangst kan duren.
- De uitoefening ervan leidt niet tot een onmiddellijk te declareren belastbaar inkomen.
Wettelijke aandelenopties begrijpen
Veel werkgevers bieden hun werknemers extraatjes zoals statutaire aandelenopties. Ze worden ook wel incentive stock options (ISO’s) genoemd en worden gebruikt als een manier om potentiële nieuwe werknemers aan te trekken of om bestaande werknemers aan te moedigen bij het bedrijf te blijven.
In wezen deelt het bedrijf een deel van zijn winst met zijn werknemers. Dit geeft de deelnemende medewerkers een extra stimulans om het bedrijf te laten slagen, terwijl ze bovenop hun reguliere salaris een aanvullende vorm van compensatie ontvangen.
Wettelijke vereisten inzake aandelenopties
Wettelijke aandelenopties vereisen een plan-document dat duidelijk aangeeft hoeveel opties aan welke werknemers moeten worden gegeven. Die werknemers moeten hun opties uitoefenen binnen 10 jaar na ontvangst ervan.
De uitoefenprijs of uitoefenprijs van de optie mag niet lager zijn dan de marktprijs van het aandeel op het moment dat de optie wordt toegekend. Bovendien kunnen statutaire aandelenopties niet worden verkocht tot minstens een jaar na de uitoefeningsdatum en twee jaar na de datum waarop de optie is toegekend.
Voordat een werknemer deze opties kan uitoefenen, moet er een wachtperiode zijn verstreken. Deze periode is meestal langer dan niet- gekwalificeerde aandelenopties, anders nemen de belastingimplicaties toe.
Opties worden uitgegeven op de toekenningsdatum, maar de datum waarop werknemers hun rechten om de opties te kopen kunnen uitoefenen, is de uitoefendatum.
alternatieve minimumbelasting.
Volgens de Internal Revenue Service (IRS), wanneer werkgevers hun werknemers wettelijke aandelenopties toekennen, nemen werknemers doorgaans geen enkel bedrag op in hun bruto-inkomen wanneer ze de optie ontvangen of uitoefenen. Desondanks kunnen werknemers die een statutaire aandelenoptie ontvangen, onder de alternatieve minimumbelasting vallen voor het jaar waarin hun wettelijke aandelenopties worden uitgeoefend.
Wettelijke aandelenopties kunnen aanleiding geven tot de alternatieve minimumbelasting voor het jaar waarin ze worden uitgeoefend.
Fiscale overwegingen
Wanneer de door uitoefening van de optie verworven aandelen later worden verkocht, heeft de werknemer als gevolg daarvan een belastbaar inkomen of een aftrekbaar verlies. Dit wordt doorgaans beoordeeld als een meerwaarde of een verlies. De aanname is dat de prijs van de aandelenoptie lager zal zijn dan de marktprijs op het moment dat de optie wordt uitgeoefend, waardoor de werknemer het actief mogelijk met winst kan verkopen.
Als de werknemer niet voldoet aan de speciale vereisten voor de periode van bezit – wat betekent dat ze de aandelen hebben verkocht voordat een jaar verstreken is sinds de uitoefeningsdatum – moeten de inkomsten uit die verkoop worden behandeld als gewoon inkomen. Dat bedrag wordt ook toegevoegd aan de basis van de voorraad omhet verlies of de winst op de verkoop van de voorraad teberekenen.
Met een aandelenaankoopplan voor werknemers moeten werknemers, nadat de aandelen die zijn verworven door het uitoefenen van een optie voor de eerste keer zijn overgedragen of verkocht, formulieren van hun werkgever overleggen die informatie bevatten voor het bepalen van het gewone inkomen en het kapitaalinkomen dat moet worden gerapporteerd.