Incentive Stock Options (ISO’s)
Wat zijn incentive-aandelenopties (ISO’s)?
Een incentive-aandelenoptie (ISO) is een bedrijfsvoordeel dat een werknemer het recht geeft om aandelen van bedrijfsaandelen te kopen tegen een gereduceerde prijs met het extra voordeel van mogelijke belastingvoordelen op de winst. De winst op gekwalificeerde ISO’s wordt gewoonlijk belast tegen het tarief van de vermogenswinst, niet tegen het hogere tarief voor het gewone inkomen. Niet-gekwalificeerde aandelenopties (NSO’s) worden belast als gewoon inkomen.
Over het algemeen worden ISO-aandelen alleen toegekend aan het topmanagement en zeer gewaardeerde werknemers. ISO’s worden ook wel wettelijke of gekwalificeerde aandelenopties genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Incentive aandelenopties (ISO’s) zijn populaire maatstaven voor de beloning van werknemers, waarbij rechten op bedrijfsaandelen worden toegekend tegen een gereduceerde prijs op een toekomstige datum.
- Dit type aandelenaankoopplan voor werknemers is bedoeld om belangrijke werknemers of managers te behouden.
- ISO’s vereisen een wachtperiode van ten minste twee jaar en een houdperiode van meer dan een jaar voordat ze kunnen worden verkocht.
- ISO’s hebben vaak een gunstiger fiscale behandeling op winsten dan andere soorten aandelenkoopplannen voor werknemers.
Incentive Stock Options (ISO’s) begrijpen
Sommige bedrijven bieden incentive- of statutaire aandelenopties om werknemers aan te moedigen om op lange termijn bij een bedrijf te blijven en bij te dragen aan de groei en ontwikkeling ervan en aan de daaropvolgende stijging van de aandelenkoers.
ISO’s worden meestal uitgegeven door beursgenoteerde bedrijven of particuliere bedrijven die van plan zijn om in de toekomst naar de beurs te gaan, en vereisen een plandocument dat duidelijk aangeeft hoeveel opties aan welke werknemers moeten worden gegeven. Die werknemers moeten hun opties uitoefenen binnen 10 jaar na ontvangst ervan.
Opties kunnen dienen als een vorm van compensatie die de salarissen verhoogt, of als een beloning in plaats van een traditionele salarisverhoging. Aandelenopties kunnen, net als andere voordelen, worden gebruikt als een manier om talent aan te trekken, vooral als het bedrijf het zich momenteel niet kan veroorloven om concurrerende basissalarissen te betalen.
Hoe Incentive Stock Options (ISO’s) werken
Aandelenopties worden uitgegeven of ‘toegekend’ tegen een prijs die is bepaald door het werkgeversbedrijf, de ‘ uitoefenprijs ’ genoemd. Dit kan ongeveer de prijs zijn waartegen de aandelen op dat moment worden gewaardeerd.
ISO’s worden uitgegeven op een begindatum, bekend als de toekenningsdatum, en vervolgens oefent de werknemer zijn recht uit om de opties te kopen op de uitoefeningsdatum. Zodra de opties zijn uitgeoefend, heeft de werknemer de vrijheid om de aandelen onmiddellijk te verkopen of een bepaalde tijd te wachten. In tegenstelling tot bovenwettelijke opties is de aanbiedingsperiode voor ISO’s altijd 10 jaar, waarna de opties vervallen.
ISO’s kunnen vaak worden uitgeoefend om aandelen te kopen tegen een prijs die lager is dan de huidige marktprijs en zo een onmiddellijke winst voor de werknemer op te leveren.
Aandelenopties voor werknemers (ESO’s) hebben doorgaans een verwervingsschema waaraan moet worden voldaan voordat de werknemer de opties kan uitoefenen. In sommige gevallen wordt het standaard cliff-schema van drie jaar gebruikt, waarbij de werknemer volledig onvoorwaardelijk wordt in alle opties die op dat moment aan hem zijn uitgegeven.
Andere werkgevers gebruiken het graduele verwervingsschema , waardoor werknemers vanaf het tweede jaar na toekenning kunnen investeren in een vijfde van de opties die elk jaar worden toegekend. De werknemer wordt dan volledig onvoorwaardelijk in alle opties in het zesde jaar na toekenning.
Speciale overwegingen
Wanneer de wachtperiode afloopt, kan de werknemer de aandelen kopen tegen de uitoefenprijs of “de optie uitoefenen”. Vervolgens kan de werknemer de aandelen verkopen voor de huidige waarde, waarbij hij het verschil tussen de uitoefenprijs en de verkoopprijs als winst opneemt.
ISO’s moeten langer dan een jaar worden vastgehouden vanaf de datum van uitoefening en twee jaar vanaf het moment van de toekenning om in aanmerking te komen voor een gunstigere fiscale behandeling.
Er is natuurlijk geen garantie dat de aandelenkoers hoger zal zijn dan de uitoefenprijs op het moment dat de opties onvoorwaardelijk worden. Is deze lager, dan mag de medewerker de opties vasthouden tot vlak voor de vervaldatum in de hoop dat de prijs zal stijgen. ISO’s vervallen meestal na 10 jaar.
Clawback-bepalingen kunnen ook voorkomen in een ISO-kwestie. Dit zijn voorwaarden waardoor de werkgever de opties kan herroepen, bijvoorbeeld als de werknemer het bedrijf verlaat om een andere reden dan overlijden, arbeidsongeschiktheid of pensionering, of als het bedrijf zelf financieel niet meer aan zijn verplichtingen met de opties kan voldoen.
Fiscale behandeling voor incentive-aandelenopties (ISO’s)
ISO’s hebben een gunstiger fiscale behandeling dan niet-gekwalificeerde aandelenopties (NSO’s), deels omdat ze eisen dat de houder de aandelen voor een langere periode aanhoudt. Dit geldt ook voor gewone aandelen. Aandelen in aandelen moeten langer dan een jaar worden aangehouden om de winst op hun verkoop te kwalificeren als vermogenswinsten in plaats van als gewoon inkomen.
In het geval van ISO’s moeten de aandelen langer dan één jaar vanaf de uitoefendatum en twee jaar vanaf het moment van toekenning worden gehouden. Aan beide voorwaarden moet zijn voldaan om de winsten als vermogenswinst te laten gelden in plaats van als inkomen.
Laten we naar een voorbeeld kijken. Stel dat een bedrijf 100 ISO-aandelen toekent aan een werknemer op 1 december 2019. De werknemer mag de optie uitoefenen of de 100 aandelen kopen na 1 december 2021.
De werknemer kan de opties op elk moment verkopen nadat nog een jaar is verstreken om in aanmerking te komen voor het behandelen van de winst als vermogenswinst. De belastbare winst is het verschil tussen de uitoefenprijs en de prijs op het moment van verkoop.
BELASTINGTARIEVEN
Vanaf 2021 zijn de belastingtarieven voor vermogenswinst 0%, 15% of 20%, afhankelijk van het inkomen van de individuele aanvraag. De marginale tarieven van de inkomstenbelasting voor individuele indieners variëren van 10% tot 37%, afhankelijk van het inkomen.
Incentive Stock Options (ISO’s) versus niet-gekwalificeerde aandelenopties (NSO)
Een niet-gekwalificeerde aandelenoptie (NSO) is een type ESO dat bij uitoefening wordt belast als gewoon inkomen. Bovendien kan een deel van de waarde van NSO’s worden onderworpen aan bronbelasting op inkomsten uit inkomsten zodra ze worden uitgeoefend. Bij ISO’s is daarentegen geen rapportage nodig totdat de winst is gerealiseerd.
ISO’s lijken op niet-wettelijke opties doordat ze op verschillende manieren kunnen worden uitgeoefend. De werknemer kan vooraf contant betalen om ze uit te oefenen, of ze kunnen worden uitgeoefend in een transactie zonder contanten of door middel van een aandelenswap. De winsten op de verkoop van NSO’s kunnen worden belast als gewone inkomsten of als een combinatie van gewone inkomsten en vermogenswinsten, afhankelijk van hoe snel ze worden verkocht nadat de opties zijn uitgeoefend.
Voor de werknemer is de keerzijde van de ISO het grotere risico dat ontstaat door de wachttijd voordat de opties verkocht kunnen worden. Bovendien bestaat er enig risico dat er voldoende winst wordt gemaakt uit de verkoop van ISO’s om de federale alternatieve minimumbelasting (AMT) te activeren. Dat geldt meestal alleen voor mensen met zeer hoge inkomens en zeer substantiële opties.
Naast belastingen hebben ISO’s een aspect van wat wordt genoemd discriminatie. Terwijl de meeste andere soorten aandelenaankoopplannen voor werknemers moeten worden aangeboden aan alle werknemers van een bedrijf die aan bepaalde minimale vereisten voldoen, worden ISO’s meestal alleen aangeboden aan leidinggevenden en / of sleutelfunctionarissen van een bedrijf. ISO’s kunnen informeel worden vergeleken met niet-gekwalificeerde pensioenregelingen, die doorgaans ook gericht zijn op degenen aan de top van de bedrijfsstructuur, in tegenstelling tot gekwalificeerde plannen, die aan alle werknemers moeten worden aangeboden.