Zoete ruwe olie
Wat is zoete ruwe olie?
Zoete ruwe olie verwijst naar ruwe olie die wordt geëxtraheerd en die zeer lage hoeveelheden zwavel bevat. Het wordt beschouwd als een waardevolle en efficiënte bron van ruwe olie vanwege het feit dat zwavel de opbrengst van verschillende geraffineerde aardolieproducten zoals benzine, dieselbrandstof en zelfs kunststoffen verlaagt.
Zoete ruwe olie staat in contrast met de minder gewenste zure ruwe olie, die een hoog zwavelgehalte heeft.
Belangrijkste leerpunten
- Zoete ruwe olie is een soort ruwe olie die wordt geclassificeerd door zijn lage zwavelgehalte.
- In combinatie met een lage dichtheid is zoete ruwe olie een zeer gewilde oliesoort die een hoge prijs vraagt, bekend als lichte zoete ruwe olie.
- In Noord-Amerika is een populair voorbeeld van zoete ruwe olie de West Texas Intermediate (WTI) ruwe olie, die actief wordt verhandeld op de New York Mercantile Exchange (NYMEX).
Hoe Sweet Crude werkt
Ruwe olie bestaat voornamelijk uit koolstof en waterstof, die respectievelijk ongeveer 85% en 12% van de chemie vertegenwoordigen. De overige elementen bestaan uit zwavel, zuurstof, stikstof en helium. Afhankelijk van de samenstelling van de sporenelementen, kan het proces voor het raffineren van ruwe olie aanzienlijk variëren in termen van de hoeveelheid overgebleven bijproduct – of “residu” – dat overblijft na raffinage.
Olie is het gemakkelijkst om mee te werken als het zwavelgehalte erg laag wordt gehouden. Om een industriestandaarddefinitie van deze hoogwaardige olie te helpen produceren, heeft de NYMEX beurs een definitie van ruwe zoete olie naar voren gebracht, waarin staat dat deze niet meer dan 0,42% zwavelgehalte mag bevatten.
Hoewel er tegenwoordig precieze technieken beschikbaar zijn om het zwavelgehalte van een oliemonster te beoordelen, zouden eerdere generaties olieverkopers het zwavelgehalte van een monster afleiden door het letterlijk zelf te proeven. Als het monster vaag zoet smaakte en een aangename geur had, betekende dat dat het zwavelarm was. Een zure smaak met de geur van rotte eieren duidde op een hoog zwavelgehalte. Het is door deze oude testmethode dat de termen “zoete ruwe olie” en “zure ruwe olie” zijn ontstaan.
Andere Overwegingen
Naast het beheersen van het zwavelgehalte, wordt de kwaliteit van ruwe olie ook beïnvloed door de dichtheid. Volgens de dichtheidsnormen die zijn opgesteld door het American Petroleum Institute (API), kan ruwe olie ook worden geïdentificeerd als “licht” of “zwaar”, afhankelijk van de dichtheid ten opzichte van water. Ruwe olie met een dichtheid die gelijk is aan die van water wordt bijvoorbeeld gedefinieerd als een “API Gravity” van 10.
De dichtheidsschaal van de API is omgekeerd, wat betekent dat olie met een API-zwaartekracht groter dan 10 op water zal drijven en ‘light crude’ wordt genoemd. Omgekeerd zal olie met een API-zwaartekracht van minder dan 10 in water zinken en bekend staan als ‘zware ruwe olie’. Hoewel niet alle lichte ruwe olie zoet is, is de meeste zware ruwe olie zuur omdat deze doorgaans grote hoeveelheden zwavel bevat, evenals metalen zoals nikkel. Olie met een lage dichtheid (of ‘light’) is wenselijk omdat het gemakkelijker is om te raffineren, te distilleren en te vervoeren.
Voorbeeld uit de echte wereld van zoete ruwe olie
Door deze elementen te combineren, kunnen we zien dat het meest wenselijke type ruwe olie licht zoete ruwe olie is. Dit komt omdat het zeer efficiënt is, waarbij het minimale residu achterlaat in het verfijningsproces, terwijl het ook gemakkelijk te distilleren en transporteren is vanwege de lage dichtheid.
Misschien wel het bekendste voorbeeld van lichte zoete ruwe olie is bekend als West Texas Intermediate of WTI-ruwe olie, die zowel lichter als zoeter is dan ruwe Brent olie en ruwe olie uit Dubai. Zijn populariteit in Noord-Amerika is gedeeltelijk te danken aan het feit dat het wordt geproduceerd en verfijnd in Noord-Amerika, terwijl het ook actief wordt verhandeld op commodity-termijnmarkten zoals de NYMEX.