Streefwaarde definitie
Wat is een streefwaarde?
Ook bekend als een operationeel doel, is een streefpercentage een belangrijke rentevoet in een economie die de centrale bank gebruikt om de effectiviteit van haar monetair beleid te sturen en te meten. Het streefpercentage is een tussentijdse doelstelling waarop de bank rechtstreeks invloed kan uitoefenen door haar monetair beleid en waarvan zij begrijpt dat het verband houdt met de economische prestaties benedenwaarts.
Belangrijkste leerpunten
- Een streefrente is een belangrijke rentevoet die een centrale bank gebruikt om het monetaire beleid te sturen naar de gewenste economische resultaten.
- Een centrale bank kan haar doel kiezen op basis van officiële discretie of specifieke beleidsregels met de bedoeling economische variabelen, zoals werkgelegenheid of inflatie, te beïnvloeden.
- Het Federal Open Market Committee gebruikt over het algemeen de daggeldrente als streefrente.
Inzicht in streeftarieven
Streefcijfers worden gebruikt om het monetaire beleid te sturen, met name open-markttransacties, om te meten hoeveel geld en krediet er moet worden toegevoegd aan of onttrokken aan het financiële systeem om het gewenste economische resultaat te bereiken. Het zijn waarneembare marktverschijnselen die direct reageren op acties van de centrale bank en ook verband houden met de algemene economische activiteit. De centrale bank past haar monetair beleid aan om het gewenste streefpercentage te bereiken, met de bedoeling dat dit zal bijdragen aan het bereiken van de inflatiepercentages, de groei van het nationaal inkomen en de werkgelegenheid die de opgelegde doelstellingen van de bank zijn.
Centrale banken stellen het streefpercentage vast met behulp van een breed scala aan instrumenten. Streefcijfers kunnen uitsluitend worden vastgesteld op basis van het inzicht en de discretie van bankfunctionarissen of door vaste regels, zoals Taylor’s Rule. Een wijziging in een streefpercentage, zoals het federale fondsentarief, kan van invloed zijn op andere korte rentetarieven, rentetarieven op langere termijn, valutakoersen, aandelenkoersen, de hoeveelheid geld en krediet in de economie, werkgelegenheid en de prijzen van goederen en diensten.
Doelwit van het Federal Open Market Committee
Het Federal Open Market Committee (FOMC) gebruikt de fed-fundsrente als streefpercentage. Het fed-funds-tarief wordt gedefinieerd als het rentetarief dat door een bank in rekening wordt gebracht voor een nachtelijke lening van geld dat bij de Federal Reserve is opgeslagen aan een andere bank. Een doel bereik wordt soms door de FOMC aangewezen samen met het streefpercentage in tijden van economische onzekerheid. Het streefpercentage is vaak gerelateerd aan het risicovrije tarief in een economie.
De FOMC beheert het streefpercentage via open-markttransacties (OMO), die de aan- en verkoop van effecten omvatten, zoals Amerikaans schatkistpapier, door hypotheek gedekte effecten of andere schuldinstrumenten op de open markt. Het wordt beschouwd als een streefrentetarief omdat de werkelijke waarde van het rentetarief afhangt van vraag en aanbod van nachtkredieten op de open markt. Omdat een bank die kortstondige reserves eist, bij de Fed zelf kan lenen tegen het kortingsvenster, blijft de streefrente meestal gehandhaafd.
De 12 leden van het Fed Open Market Committee komen acht regelmatig geplande vergaderingen per jaar samen. Tijdens deze vergaderingen beoordeelt het FOMC de economische en financiële voorwaarden en bepaalt het het streefpercentage van de federale fondsen. Het FOMC kan zijn doel verlagen als het de inflatie of de kredietstroom wil stimuleren, of het kan zijn doel verhogen als het de inflatie wil bestrijden of de kredietmarkten wil vertragen.
Het FOMC kan indien nodig aanvullende vergaderingen plannen om wijzigingen in het streefpercentage van de federale fondsen door te voeren. Op alle bijeenkomsten van het FOMC kan het streefpercentage van de federale fondsen stijgen, dalen of ongewijzigd blijven, afhankelijk van de economische omstandigheden in de Verenigde Staten. Een doelstelling is doorgaans gekoppeld aan een bepaald inflatieniveau waarvan de centrale bank denkt dat het gunstig is voor een economie. Tijdens de termijn van Janet Yellen als Fed-voorzitter was het streefpercentage voor het federale fondsentarief bijvoorbeeld gekoppeld aan een jaarlijkse inflatie van 2%.